വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 7 [വെറും മനോഹരൻ] Climax] 459

അടുത്ത നിമിഷം രണ്ടുപേരും ആ കരിമ്പിൻ തണ്ട് ഊമ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി… ഒരു നാദസ്വര വിദ്വാന്റെ കണക്ക് ചേച്ചി ആ തണ്ടിൽ നാവുകൊണ്ടു സപ്തസ്വരങ്ങൾ മുഴക്കിയപ്പോൾ, ശിഷ്യ രണ്ട് ഉണ്ടകളും വായ്ക്കുള്ളിൽ എടുത്ത്, നാക്കുകൊണ്ടും മോണകൊണ്ടും അമ്മാനമാടി കളിച്ചു.

കുറച്ചു സമയത്തിനു ശേഷം, ഇരുവരും ബാറ്റും ബോളും വച്ചു മാറി… ചേച്ചി ചെയ്യുന്നത് അത്ര നേരവും നോക്കി പഠിച്ച് ശ്രീലക്ഷ്മി, ഒരു പരീക്ഷക്ക് കയറും മുൻപെന്ന പോലെ ചെറുതായി ടെൻഷൻ അടിച്ചു. എന്നാൽ അവന്റെ മകുടം വായ്ക്കുള്ളിൽ, കയറിയതും അവളുടെ സകല പേടിയും പമ്പ കടന്നു… പതിയെ വായിൽ വച്ച് ഊമ്പി തുടങ്ങിയ ശ്രീലക്ഷ്മി, പോക പോകെ രേഷ്മ ചേച്ചിയെ കടത്തി വെട്ടും വിധം വേഗത കൈവരിച്ചു… തന്റെ ശിഷ്യയുടെ നേട്ടത്തിൽ അഭിമാനം പൂണ്ട ആ ടീച്ചർ അവന്റെ വൃഷണങ്ങളെ നക്കി തോർത്താൻ തുടങ്ങി…

റോഷൻ ജീവിതത്തിൽ അനുഭവിച്ചതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും സുഖമേറിയ നിമിഷങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു അത്… ആശാത്തിയും ശിഷ്യയും മത്സരിച്ച് മേളം മുറുക്കുമ്പോൾ, ഒരുപക്ഷെ കലാശത്തിന് മുന്നേ തന്നെ വെടി പൊട്ടുമോ എന്ന് പോലും അവൻ ഭയന്നു.

കുറച്ച് അധികം സമയത്തെ വായ്മേളത്തിനു ശേഷം, ശ്രീലക്ഷ്മി ഉയർന്നു ഇരുന്നതും, അവളെ അഭിനന്ദിക്കും വിധം ചേച്ചി അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ആഞ്ഞു മുത്തി. റോഷന്റെ കുട്ടനിൽ നിന്നും അവളുടെ വായിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന പ്രീ കം രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ വായിലേക്ക് ട്യൂഷൻ ഫീസായി ഒഴുകിയെത്തി…

“ഹാ…”, തന്റെ കുട്ടനെ ഇരുവരും വെറുതെ വിട്ട ആശ്വാസത്തിൽ റോഷൻ ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്ത് വിട്ടു.

എന്നാൽ ഇത് ശ്രദ്ധിച്ച രേഷ്മ ചേച്ചി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ നേരെ കണ്ണുകൾ തിരിച്ചു…

“നീയോ അതോ ഞാനോ…?”, അവന്റെ കുലച്ച്, എണ്ണയുറ്റുന്ന കരിവർണ്ണനെ തലോടിക്കൊണ്ട് രേഷ്മ ചേച്ചി ശ്രീലക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു…

“ടീച്ചർ ഫസ്റ്റ്…”, ചെറിയ നാണത്തോടെ അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു…

ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട്, രേഷ്മ ചേച്ചിക്കൊപ്പം റോഷനും അറിയാതെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി. ആ ചിരിയിൽ ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ കിടന്നിരുന്ന അവന്റെ കുട്ടനും കുലുങ്ങി.