വഷളൻ [ഗന്ധർവ്വൻ] 857

ഇതൊക്കെ ആണെങ്കിലും ഒരാളുപോലും അമ്മയോട് മോശമായി സംസാരിക്കില്ല ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും ഒരുത്തനും ധൈര്യപ്പെടില്ല അതിനു ഒറ്റ കാരണം മണിയൻ., എന്റെ അച്ഛൻ…..

പേടിയാണ് എല്ലാവർക്കും അച്ഛനെ എപ്പോ എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല. ആരെയും പേടിയില്ല..”. തെമ്മാടി മണിയൻ “.. അങ്ങനെ ഒരു വിളിപ്പേരുണ്ട് അച്ഛന്.,കേൾക്കെ ആരും വിളിക്കില്ല എന്നാലും നാട്ടുകാർ തമ്മിൽ തമ്മിൽ അങ്ങനെയാണ് വിളിക്കാറ്….. രാത്രി. സമയം പത്തുമണി കഴിഞ്ഞു. ഗോപു അത്താഴം കഴിഞ്ഞു ഉമ്മറപടിയിൽ ദൂരെ ഇരുട്ടിൽ നോക്കിയിരുന്നു.

ചീവീടുകളുടയും തവളകളുടെയും പാട്ടുമത്സരം വയലിൽ തകർത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. നല്ല തണുത്ത കാറ്റു വീശുന്നുണ്ട്… കോലായിൽ നാല്പത് വാൾട്ട് ബൾബ് മഞ്ഞ നിറത്തിൽ മുനിഞ്ഞു തെളിഞ്ഞു കത്തുന്നു.. അമ്മ തോർത്തും സോപ്പും കൊണ്ട് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി… തണുത്ത കാറ്റ് വീശീ…. ” ഒരു മഴകോള് കാണാനൊണ്ട്.”- ഗോപു പറഞ്ഞു ” മേലാകെ വിയർത്തു അഴുകി ഞാൻ രണ്ടു പാത്രം വെള്ളം കോരിയൊഴിച്ചിട്ട് വേഗം വരാം..

ഇവിടെ കിനാവും കണ്ടിരിക്കാണ്ട് അടുക്കളയിൽ ഒരു കണ്ണ് വേണം. പൂച്ച കേറാതെ നോക്കണം, മീൻകറി ഉണ്ട് ചട്ടിയിൽ.. അച്ഛനൊള്ളത്…… ” ” അമ്മ കുളിക്കാനല്ലേ പോണത് അല്ലാണ്ട് കാശ്ശിക്കല്ലല്ലോ, വേഗം വരൂല്ലേ പിന്നെന്താ..? ” ഹോ ഇതെന്തു മോശടൻ സ്വഭാവാണ് ചെക്കാ നിനക്ക് ആ തന്തയുടെ പോലെ “….. “ആ പഷ്ട് ഇനി അമ്മ മാത്രേഉള്ളൂ അത് പറയാൻ… പിന്നെ എല്ലാ സ്വഭാവും ഇല്ലാട്ടോ..

ഞാൻ കള്ളുകുടിക്കില്ല പെണ്ണുങ്ങളെ കയറി പിടിക്കില്ല….”ഗോപു ചിരിയൊതുക്കി പറഞ്ഞു… ” അയ്യടാ അങ്ങനെ വെല്ലോം സംഭവിച്ചാൽ നിന്റെ ചുണ്ണാമണി മുറിച്ചു കാക്കക്ക് കൊടുക്കും ഞാൻ “.. ഗോപു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. അവൻ അന്ധകാരത്തിന്റെ തണുപ്പിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.. അല്പം കഴിഞ്ഞു ശക്തമായ ഒരു കാറ്റുവീശി കൂടെ ആകാശം പിളർക്കുന്ന മിന്നലും ഒരിടിയും ഗോപു കിടുങ്ങിപ്പോയി… കറന്റും പോയി…. ” എടാ ഗോപുവേയ്…