വശീകരണ മന്ത്രം 4 [ചാണക്യൻ] 910

സമ്മതിക്കും. ദേവന്റെ മുറി അനന്തുവിനു തന്നില്ലേ.. അതുപോലെ ദേവന്റെ വണ്ടിയും അനന്തുവിന് തരാൻ അവൾക്ക് സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ. ആ വണ്ടി ഓടിക്കാൻ ഇനി എന്റെ അനന്തുവിനാവും യോഗം. ”

“ശരി മുത്തശ്ശാ  “അനന്തു സമ്മതം അറിയിച്ചു.

മുത്തശ്ശൻ ഉത്സാഹത്തോടെ ഫോൺ എടുത്തു ആരെയോ കാൾ ചെയ്തു. നിമിഷങ്ങൾക്കകം തങ്ങളുടെ അടുത്ത് ഡ്രൈവർ വണ്ടി കൊണ്ടു വന്നു നിർത്തിയത് അനന്തു തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

വണ്ടിയുടെ പുറകിൽ അനന്തുവിനെയും കൊണ്ട് മുത്തശ്ശൻ കയറി ഇരുന്നു. ഡോർ അടച്ചതും ഡ്രൈവർ വെടിച്ചില്ലു പോലെ വണ്ടി മുന്നോട്ട് പായിച്ചു. 15 മിനുട്ട് യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം അവർ ഒരു ഓടിട്ട ചെറിയ വീടിനു സമീപം കാർ കൊണ്ടു വന്നു നിർത്തി.

മുത്തശ്ശൻ വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അനന്തു വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നിരീക്ഷിച്ചു.ശങ്കരൻ അനന്തുവിന്റെ കൈ പിടിച്ചു ആ വീടിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് നടന്നു. ആ വീടിനു സമീപം വേറെയും കുറച്ചു വീടുകൾ ഉണ്ടെന്നത് അവന് വല്ലാത്തൊരു കൗതുകം തോന്നി.

ഒരു ഗ്രാമത്തിലെ വീടിന്റെ നിർമാണവും വൃത്തിയും മറ്റും ഒക്കെ അവൻ ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു . ചെറിയ വീടുകൾ ആണെങ്കിൽ കൂടിയും അവരൊക്കെ എത്ര സന്തോഷത്തോടെയാണ് ജീവിക്കുന്നതെന്ന് അനന്തു ഓർത്തു.

അവന് അവരോടൊക്കെ വല്ലാത്തൊരു അസൂയ തോന്നി. വീടിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് എത്തിയതും പലയിടത്തും ചിതറി കിടക്കുന്ന വണ്ടികളുടെ ഭാഗങ്ങളും ശുഷ്ക്കിച്ചതും ദ്രവിച്ചതുമായ വണ്ടികളും അവന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. ഈ വന്നിരിക്കുന്നത് ഒരു മെക്കാനിക്കിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ആണെന്ന് അവനു തോന്നി.

”

ബഷീറേ ”

വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി മുത്തശ്ശൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു. അല്പ സമയത്തിനകം വീടിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും തട്ടമണിഞ്ഞ ഒരു മധ്യവയസ്സ്ക ആയ സ്ത്രീ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു. മുത്തശ്ശനെ കണ്ടതും അവരുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.

”

അയ്യോ അങ്ങുന്നേ എന്താ ഇവിടെ ” ആ സ്ത്രീ ബഹുമാനത്തോടെ കൈകൾ കൂപ്പി.

”

ജമീല ബഷീറില്ലേ ഇവിടെ…? ഒന്ന് വിളിച്ചേ? ”

”

ഓര് അപ്പുറം ആന്നു.. ഇപ്പൊ തന്നെ ഞമ്മള് വിളിച്ചോണ്ടരാ.. അങ്ങുന്നേ കേറി ഇരിക്കൂന്നെ ”

”

പോയിട്ട് ധൃതിയുണ്ട് പിന്നൊരിക്കൽ ആവാം.”

ശങ്കരൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

”

ആം”