വത്തക്ക ദിനങ്ങൾ 2 [D J കൊട്ടാരത്തിൽ] 167

ഞാൻ സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നപ്പോ കാണുന്നത്  വേസ്റ്റ് ബാസ്കറ്റ് പിടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഷാദുവിനെ ആണ്.  

സാധനം വാങ്ങാൻ സൂപ്പർ മാർക്കറ്റിൽ ആണ്. ഇടക്ക് എപ്പോഴോ സാധനം എടുക്കാൻ ശാദു ഒന്നു കുനിഞ്ഞായിരുന്നു. ആ സ്പോട്ടിൽ എന്റെ മനസ്സ് ഒന്ന് പാളി പോയി. എങ്ങനെ പാളാതിരിക്കും, ടീച്ചർ കുനിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടാലേ വെള്ളം പോകും. നല്ല വിരിഞ്ഞ വിസ്താരമൊത്ത ചന്തികൾ. എന്തൊരു വലുപ്പം. അത് കണ്ടാൽ തന്നെ വെള്ളം പോകും. അതും പോരാഞ്ഞ് ഇതിനിടയിൽ സാധനം എടുക്കുമ്പോ മിസ്സിന്റെ വയർ ചെറുതായൊന്ന് കണ്ടു. ഇത്രേം മൂടി വെച്ച വയർ ചെറുതായി കാണുന്നത് പോലും വലിയ കാര്യം തന്നെയാണ്. ഹോ അതിന്റെ നിറം. അതാണ് എന്നെ ആകർഷിച്ചത്. വെളുപ്പ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇങ്ങനെ ഉണ്ടോ ഒരു വെളുപ്പ്. എന്റെ സാറേ!!!! 

” നീ എന്ത് ആലോചിച്ചു നിൽക്കാ, ഇത് മതിയൊന്ന് പറയെടാ ചെക്കാ” ഇതും പറഞ്ഞു ടീച്ചർ എന്റെ ചെവി പിടിച്ചു നുള്ളി. ആദ്യ സ്പർശനം. ഹോ കുളിരു കേറി. 

“മിസ്സെ വിട്, വേദനിക്കുന്നു” 

” ആ വേദനിക്കട്ടെ, ഇങ്ങനെ ബോധം ഇല്ലാണ്ട് നിന്നാ ഇനിയും ഞാൻ വേദനിപ്പിക്കും” 

അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എന്റെ ഷാദു മോളും വേദനിക്കും. മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. 

സാധനം ഒക്കെ വാങ്ങി ഞങ്ങൾ കടയിൽ നിന്നിറങ്ങി. 

“എടാ സിദ്ധു ഇതൊന്ന് സ്കൂളിൽ കൊണ്ടുപോയി വെക്കാവോ, എനിക്കിപ്പോ പോണമെടാ , മോള് വന്നിട്ടുണ്ടാവും. “

“മിസ്സിനു എങ്ങനെയാ എന്റെ ഈ പേര് അറിയാ” 

“പിന്നെ, സിദ്ധാർതിനെ സിദ്ധു എന്ന് വിളിക്കുന്നത് ഭയങ്കര പുതിയ കാര്യമല്ലേ” 

ഹാ അതും ശെരിയ. ഞാൻ ചമ്മിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു. 

“മിസ് ഇങ് തന്നേക്ക്, ഞാൻ കൊണ്ട് വെച്ചോളാം” ഞാൻ മിസ്സിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് സാധനം വാങ്ങിച്ചു.