വഴിയാത്രയ്ക്കിടയിൽ [സണ്ണി] 404

കുളിച്ചൊരുങ്ങി തിളങ്ങുന്ന ശരീരവുമായി അതുങ്ങൾ വരുന്നത്

കണ്ട് നോക്കി നില്ക്കാറുണ്ടല്ലോ..

അതുപോലെ വൃത്തിയായി

അളന്നു മുറിച്ച അന്നനടയോടെ

താത്പര്യമുള്ള ആളുകളെ

വിളിച്ചിരുത്തി ഒരു ധൃതിയോ വെപ്രാളമോ ഇല്ലാതെ സാവധാനം

ചേച്ചി ബിസിനസ് ചെയ്യുന്നത്

കാണുവാൻ എന്തോ ഒരു പ്രത്യേക

ഭംഗി തോന്നി. സാധാരണ കൈ നോട്ടക്കാരുടെ വെള്ളയും വെള്ളയും ധരിച്ച കാപട്യവും ആക്രാന്തവുമൊന്നും

ഒരിക്കലും കണ്ടിരുന്നില്ല ആ മുഖത്ത്.. പൂക്കളും ചതുരവുമൊക്കെ ഇടകലർന്ന

പല തരം സാരികളിലായി ചേച്ചിയെ

കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും സ്വർണക്കരയുള്ള പച്ച സാരിയും

ബ്ളൗസുമായിരുന്നു എനിക്ക്

ഏറ്റവും ചേർച്ച തോന്നിയത്.

….ഒരു പാവംവായ്നോട്ട കോഴി

മാത്രമായ എനിക്ക് അത് മാത്രമല്ല

എണ്ണക്കറുപ്പുള്ള പെണ്ണിനോട്

വല്ലാത്ത ഒരിഷ്ടവുമുണ്ടായിരുന്നു.

ഒരു പക്ഷെ വളരുന്ന കാലത്ത

എന്റെ അയൽവാസിയായ കളിക്കൂട്ടുകാരിയും ഒരു കറുത്ത

സുന്ദരിയായത് കൊണ്ടായിരിക്കാം.

എന്റെ ആദ്യ സുഖവാണം പോലും

അവളെയോർത്തായിരുന്നല്ലോ…

ഇവിടെ കരയുള്ള സാരി ചുളിയാത്ത

രീതിയിൽ വകഞ്ഞുടുത്ത് ചുണ്ടിൽ

പ്രതീക്ഷയുടെ ചിരിയുമായി ചേച്ചി

ഈണത്തിലുള്ള കൈ നോട്ട വായ്ത്താരിയുമായി മന്ദം മന്ദം നടന്നടുക്കുന്നത് കണ്ട് വാക മരത്തിൽ ചാരിയിരിക്കുന്ന

എന്റെയുള്ളിൽ എന്തോ ഒരു

കുളിരും കിരുകിരുപ്പുമൊക്കെ

തോന്നിത്തുടങ്ങി…. സാധാരണ

അടുത്തെത്തിയാൽ വല്യ മൈൻഡ്

ഇല്ലാതെ ദൃഷ്ടി മാറ്റാറാണ് പതിവ്.

ഇന്ന് പക്ഷെ ഞാനാ കറുത്ത് മിനുങ്ങുന്ന മസ്തകം നോക്കി …

ച്ചെ… അല്ല; നെറ്റിത്തടത്തിലെ കറുത്ത സ്വല്പം ചുരണ്ട മുടിയിഴകൾ ഇളം കാറ്റിൽ പറക്കുന്നത് നോക്കി

അറിയാതെ ചേച്ചിയെ നോക്കി

ചുമ്മാ പുഞ്ചിരിച്ചു പോയി…

“മോനേ നോക്കണോ കൈ..

നല്ല മുഖലക്ഷണമാണല്ലോ” എന്റെ

മയങ്ങിയ നോട്ടം കണ്ട് ചേച്ചി കുട

ഒന്ന് കറക്കിക്കൊണ്ട് ബാഗ് ഒന്ന്

പിടിച്ചിട്ട് അടുത്തേക്ക് വന്നു…..

“എത്ര രൂപയാ മിനിമം ചേച്ചി..”

പെട്ടന്ന് വായിൽത്തോന്നിയത്

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“അതൊക്കെ മോൻ എന്തെങ്കിലും

തന്നാ മതി” അവരുടെ സ്ഥിരം

മറുപടി പറഞ്ഞു. ആദ്യമങ്ങനെ

പറയുമെങ്കിലും കൈനീട്ടം

അനുസരിച്ചേ അവര് കാര്യങ്ങൾ

പറയു എന്നത് പകൽ സത്യമാണ്.

“ചേച്ചി എനിക്ക് കുറച്ചു സമയം

അധികം നോക്കണം…” എന്റെ

ഉള്ളിൽ തോന്നിയ എന്തൊക്കെയോ