വെടിച്ചി ഗീത അഥവാ കഴപ്പിയമ്മ [Fantacy Boy] 474

“അവിടെ പോയി എടുത്തു കുടിക്കെടാ.. മനുഷ്യൻ ഇവിടെ ഒരത്യാവശ്യ കാര്യം പറയുമ്പോഴാ അവന്റെ ഒരു ചായ… ”

അങ്ങനെ ഒരു ഡയലോഗോടെ അമ്മപ്പൂറി എന്റെ വാ അടക്കും.എന്നാലും ഞാൻ അവരുടെ വശപ്പിശക് ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങിയത് ആ സമയം തൊട്ടാണ്.

പിന്നീട് ഡിഗ്രിക്ക് പടിക്കുന്നതിനിടെ ഒരു വെക്കേഷന് ഞാൻ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ആണ് അമ്മയുടെ കുത്തിക്കഴപ്പ് നേരിട്ട് മനസിലാക്കുന്നത് !

വരുന്ന കാര്യം ഞാൻ അമ്മയോട് മുൻകൂട്ടി പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് എന്റെ സാന്നിധ്യം പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കഴപ്പി അഴിഞ്ഞാടുകയായിരുന്നു !

ബസ് ഇറങ്ങി നടന്നിട്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്കു നീങ്ങിയത്. അമ്മയുടെ കൊടുപ്പൊക്കെ അപ്പോഴേക്കും നാട്ടിലും ഫേമസ് ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ആളുകളൊക്കെ അമ്മയെ വല്ലാത്തൊരു നോട്ടത്തോടെയാണ് കൊത്തിപ്പറിചിരുന്നത് . എന്നാൽ ഈയുള്ളവൻ ഇതൊന്നുമറിയാതെ ആട്ടം കാണുകയായിരുന്നു.

അല്പം ഒഴിഞ്ഞ ഒരു നാട്ടിൻപുറത്താണ് എന്റെ വീട്.മലയോര ഗ്രാമം ആണ് ! ആളൊഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തായുള്ള എന്റെ വീടിനു സമീപത്തു എത്തിയതോടെ, വീടിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു ബൈക്ക് കിടക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദിച്ചു.

പക്ഷെ അടുത്തെത്തിയതോടെ ആ ബൈക്ക് കുഴപ്പക്കാരൻ അല്ലെന്നു എനിക്ക് ബോധ്യമായി. എന്റെ കൊച്ചച്ചൻ, അതായത് അച്ഛന്റെ അനിയൻ മനോജിന്റെ ബൈക്ക് ആണത് !

അച്ഛൻ മരണപെട്ടതിൽ പിന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു സഹായം ആയിരുന്നു കൊച്ചച്ചൻ. അമ്മയെ മാത്തച്ചൻ മുതലാളിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തിയതും ജോലി വാങ്ങിച്ചു കൊടുത്തതും ഒക്കെ കൊച്ചച്ചൻ ആണ്.

എന്റെ രക്ഷിതാവ് എന്ന നിലക്ക് സ്കൂളിലും കോളേജിലുമൊക്കെ വന്നിരുന്നതും പുള്ളിക്കാരൻ ആണ്. ഇടക്കൊക്കെ വീട്ടിൽ വന്നു വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി കൊച്ചച്ചൻ മടങ്ങാറുമുണ്ട്.

ഞാൻ വീട്ടിൽ ഉള്ളപ്പോൾ അധികം വരാറില്ലെങ്കിലും ഇടക്ക് കൊച്ചമ്മയോടും മക്കൾക്കും ഒപ്പം വന്നു ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം താമസിച്ചു മടങ്ങും.

എന്നെകുറിച്ചും അമ്മയെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കാൻ കൊച്ചച്ചന് നൂറു നാവാണെന്ന് കൊച്ചമ്മയും പറഞ്ഞു ചിരിക്കാറുണ്ട് !

എന്തായാലും കൊച്ചച്ചൻ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ഞാൻ ആ ബൈക്ക് കണ്ടതോടെ മനസിലാക്കി. അതിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ വീട്ടിലേക്കു കയറാൻ നിന്ന ഞാൻ അകത്തുനിന്നും അമ്മയുടെ അടക്കം പറയുന്ന സ്വരവും കുലുങ്ങി ചിരിയുമാണ് കേട്ടത് !

“ഹാ… ഒന്ന് ചുമ്മാ ഇരിക്കെന്റെ മനോജേ…”

അമ്മയുടെ ചിരിയും ഒപ്പം നാണത്തോടെയുള്ള സംസാരവും.

അതോടെ ഞാൻ ഒന്ന് അമ്പരന്നു. വീട്ടിലേക്കു കയറാതെ ഞാൻ സൈഡിലുള്ള ഹാളിന്റെ ജനലിനു അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി !അതിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ച എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല !