വെടികളുടെ നാട് 1 [നിള] 334

“അയ്യടാ……അതുവേണ്ട നിങ്ങളെൻ്റെ കൺട്രോള് കളയും മാസക്കുളിയാന്നൊക്കെ ഞാനങ്ങ് മറക്കും……” അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞിട്ട് എണീറ്റ് നടന്നു.കുണ്ടി കുലുക്കി നടന്നുപോകുന്ന സൂസന്നയെ നോക്കി തോമാച്ചനൊന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു.

“മൈര് കമന്ന് കെടന്നൊറങ്ങാം…….” അയാൾ പതിയെ ചരിഞ്ഞുകിടന്നു.
പിറ്റേന്ന് ചന്ദ്രനെ മുറ്റത്തെ പുല്ലുചെത്താനായി തോമാച്ചൻ നിർത്തി.സൂസന്ന ഇടക്ക് ചായയുമായി ചെല്ലുമ്പോൾ തോമാച്ചൻ സിറ്റൗട്ടിലെ ചാരുകസേരയിൽ മലർന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ട്.

“എന്തുവാടാ കെളവാ……ഇന്ദിരേ സ്വപ്നം കണ്ട് കെടക്കുവാന്നോ……..” പത്ത് വയസ്സിന് മൂത്തതാണെങ്കിലും ഇടക്കിടെ അവൾ അയാളെ എടാ പോടാന്നൊക്കെയാണ് വിളിക്കുന്നത്.
“പോടീ മൈരേ ഏത് ഭൂലോകരംഭ വന്നാലും നിൻ്റെയീ മൊലേം കുണ്ടീം മാത്രേ ഞാൻ സ്വപ്നം കാണത്തൊള്ള്……..” അയാൾ അവളുടെ പുറംതുടയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“മൈര് അവൻ കാണുമെന്നേ……..” മുറ്റത്ത് പുല്ലുചെത്തുന്ന ചന്ദ്രനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവളൽപ്പം അകന്നുനിന്നു.

“ഈ സാധനമൽപ്പം വെളീലോട്ട് കെടക്കട്ടെ……” ഉണർന്ന് തുടങ്ങിയ തോമാച്ചൻ്റെ കുണ്ണതുമ്പ് അവൾ അല്പം വെളിയിലിട്ടു.അപ്പോഴാണ് സീന കോളേജിൽ പോകാനായി വന്നത്.
“വണ്ടിക്കൂലിക്ക് പൈസയൊണ്ടോടീ മോളേ……” അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഡാഡീടെ മേശേന്ന് എടുത്ത്…….” അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങളാ ഈ പെണ്ണിനെ വഷളാക്കുന്നത്…….” സൂസന്ന ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നമ്മടെ മോളല്ലേടീ പോട്ടെന്നേ…….” അയാൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.