ഇങ്ങനെ വഴിയാത്രക്കാരെ ആകർഷിക്കാൻ കഴിയുന്ന രീതിയിൽ വസ്ത്രം ധരിച്ച് വെടികൾ നില്പുണ്ടാവും.
ആ വഴി പോകുന്ന ഏതൊരുത്തനും അവരെ നോക്കി പോവും.
അവരെ നോക്കിയാൽ വേണോ എന്ന് ചോദിച്ച് അവർ അടുത്ത് വരികയും ചെയ്യും.
ഇവരെ പേടിച്ചാണ് രാത്രിയായാൽ കുറെ പേർ ഈ വഴി ഉപയോഗിക്കാത്തത്.
കുറെ പേർ ഇവരെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഈ വഴി ഉപയോഗിക്കുന്നവരുമുണ്ട്.
അവരെ കളിച്ചില്ലെങ്കിലും ഒന്നു കണ്ടാൽ തന്നെ രാത്രി വാണമടിക്കുള്ള സ്കോപ് ആവും എന്നത് കൊണ്ട് ഈ വഴിയിലൂടെ വെറുതെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നവരുമുണ്ട്.
സന്ദീപിൻ്റെ കുടുംബം ഈയിടെയാണ് ടൗണിൽ വീട് വാടകക്കെടുത്ത് താമസം തുടങ്ങിയത്.
സന്ദീപ് 22 വയസ്സ് ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ് പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയിൽ ജോലിക്ക് കയറിയതാണ്.
അച്ച്ഛൻ്റെ ജോലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ് അവർ നഗരത്തിലേക്ക് താമസം മാറിയത്.
അടുത്തുള്ള ടൗണിൽ തന്നെയാണ് സന്ദീപിനും ജോലി. നഗരതിരക്കിൽ നിന്നും അല്പം മാറിയാണ് അവരുടെ താമസം. എന്നാൽ നഗരത്തിന് അടുത്തുമാണ്. നാട്ടിലെ പോലെ നാട്ടുകാരെ മൊത്തം പരിചയപ്പെടാനുള്ള സ്കോപ്പൊന്നും ഇല്ല. സമയവും ഇല്ല. രാവിലെ 8 മണിക്ക് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയാൽ രാത്രി 8-9 ആവും തിരികെ എത്താൻ. എന്നാലും തൊട്ടടുത്തുള്ള വീട്ടുകാരുമായൊക്കെ അത്യാവശ്യം പരിചയമായി….
രാത്രി ജോലി സ്ഥലത്ത് നിന്നും ലോക്കൽ ട്രയിനിലാണ് സന്ദീപ് നഗരത്തിലേക്ക് വരിക. 7.30 – 8 മണിക്കുള്ളിൽ ട്രയിൻ എത്തും. ട്രയിനിറങ്ങി നേരത്തെ പറഞ്ഞ ഊടുവഴിയിലൂടെ പ്രധാന റോഡിൽ എത്തിയാണ് സന്ദീപ് വീട്ടിലേക്ക് ബസ് കയറുക.
ആ വഴിയിൽ അവൻ കണ്ട വെടികൾ അവന് പുത്തൻ കാഴ്ചയാണ്. നാട്ടിൽ നിന്ന് വെടികൾ എന്ന് പറഞ്ഞു കേൾക്കുകയല്ലാതെ ഇതുപോലെ വെടികളെ അവൻ കണ്ടിരുന്നില്ല.
അവരെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കിയാണ് അവൻ നടക്കുക. ഇടക്ക് അവരെ കണ്ട് കൊതി മാറാതെ ആ വഴിയിലൂടെ രണ്ടോ മൂന്നോ പ്രാവശ്യം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അവരെയും നോക്കി നടക്കുമവൻ ……
അവരെ നോക്കിയാൽ അപ്പോൾ തന്നെ എന്താ വേണോ എന്ന് ആംഗ്യരൂപത്തിൽ ചോദിച്ച് അടുക്കും അവർ… അങ്ങിനെ പലവട്ടം വെടികൾ സന്ദീപിനോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്.
