“ജമീലത്തയുടെ ഭാഗ്യം നിങ്ങളെ ഹസായി കിട്ടിയത് ” നീന പറഞ്ഞു.
കാദർ : നിനക്ക് വേണോ ആ ഭാഗ്യം.
നീന: എന്താ എൻ്റെ ഹസാവാനുള്ള പരിപാടിയാണോ?
കാദർ: ഹസ് ആവണമെന്നില്ല അല്ലാതെ ഭാഗ്യം തരാം എന്തേ?
നീന : ഒന്ന് പോ ഇക്കാ അവിടുന്ന് – നാണം നടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന് രാത്രി നമുക്കൊന്ന് കൂടിയാലൊ ” കാദർ ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ ഇന്ന് രാത്രിയോ വീട്ടിൽ എല്ലാവരും ഉള്ളതാണ് അതൊന്നും നടക്കില്ല ” നീന പറഞ്ഞു.
കാദർ: അത് മോൾ പേടിക്കണ്ട സാഹചര്യം ഞാനുണ്ടാക്കാം.
നീന : അയ്യോ അത് പറ്റില്ല ഇക്കാ.. വീട്ടിലറിഞ്ഞാൽ പ്രശ്നമാണ്.
കാദർ: വീട്ടുകാർ അറിയില്ല നമുക്ക് രാത്രി കൂടണം.
നീന: അത് നടക്കില്ല ഇക്കാ… വീട്ടിൽ എല്ലാവരും ഉണ്ടാവും.
കാദർ: വീട്ടിൽ വേണ്ടെന്നേ
നീന : അയ്യോ പിന്നെ പുറത്ത് വെച്ചോ അത് പറ്റില്ല
അപ്പോഴേക്കും അവര് നീനയുടെ വീടിനടുത്തെതി.
കാദർ: മോൾ ഇപ്പൊ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടോളൂ രാത്രി കൂടാനുള്ള സാഹചര്യം ഞാൻ ഉണ്ടാക്കും. മോൾ കട്ടക്ക് കൂടെ നിന്നാൽ മതി.
പിന്നെ എൻ്റെ കൂടെയാണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നതെന്ന് വീട്ടിൽ പറയണ്ട.
നീനയെ വഴിയിലിറക്കി കാദർ വണ്ടി വിട്ടു.
നീന ടോട്ടലി കൺഫ്യൂഷനിലായി …
ഇക്ക കളിക്കാൻ വരും……
ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ…?
നോ പറഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു…
പക്ഷെ നല്ല കഴപ്പുണ്ട്. ബാംഗ്ലൂർ ആയിരുന്നപ്പോൾ ഇഷ്ടം പോലെ കളി കിട്ടിയിരുന്നതാണ്. നാട്ടിൽ കിട്ടുന്നില്ല. കിട്ടാഞ്ഞിട്ടല്ല – കളിച്ചു തരാൻ ആൾക്കാർ ക്യൂവാണ് – ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാലുള്ള പേടിയാണ്.
