വീണയും ബക്കറും 2 [Lechu] 1506

ഞാൻ ദോശയുണ്ടാക്കുമ്പോളേക്കും ഇക്ക മീൻ ക്ലീനാക്കി കൊണ്ടുവന്നു

ഞാൻ മേശയിൽ കൊണ്ടുവച്ചു

മോളെ അത് എങ്ങോട്ടുവെച്ചാൽമതി

ഇവിടെ ആർക്കും മാറാരോഗമൊന്നുമില്ല … വന്നു കഴിക്കാൻനോക്കു

ഞാൻ വന്നിരുന്നാൽ മീന്മണം ആകുമവിടെയെല്ലാം

അത് ഞാൻ സഹിച്ചു

കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചായയുമായി അങ്ങോട്ടേക്കെത്തി …

മോളെന്നോട് മിണ്ടില്ലന്ന് ഞാൻ ഭയന്നിരുന്നു

എനിക്ക് എങ്ങിനെയാണ് ഇക്കയെ ഫേസ് ചെയ്യന്നലോചിച്ചപ്പോ … എനിക്കും നാണമായിരുന്നു.

ആ തരത്തിലുള്ള കാഴ്ചയല്ലേ ഞാൻ കണ്ടത്

അയ്യോ …പാവം …

ഈ പാവത്താനും അതേപോലെതന്നെയായിരുന്നല്ലോ

ഞാനല്ലെന്നു പറഞ്ഞില്ലല്ലോ …പക്ഷെ സുകുമാരനെ സമ്മതിക്കണം …

എന്നാത്തിനാണ്

മോളെ ഇങ്ങനെ അടുത്തില്ലാതെ അവൻ സഹിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ?

അപ്പൊ ഞാൻ സഹിക്കുന്നതോ ?

അതെനിക്ക് മനസ്സിലായി ആ താരത്തിലല്ലേ ഇന്നലെ ഒലിച്ചിരുന്നതു

അയ്യേ … ഒരു നാണമില്ലേ … നാണിച്ചിട്ടു എന്താണ് കാര്യം ഇന്നലെ കണ്ടതല്ലേ

ഞാൻ ഇന്നലെത്തന്നെ മോളോട് അതിനു മാപ്പുപറയാൻ രാത്രി വന്നതായിരുന്നു … പക്ഷെ രാത്രിയിൽ കാണാൻ പാടില്ലാത്തതു ഞാൻ കണ്ടു .മോളോട് പലതവണ പറയണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ചിന്തിച്ചു .പക്ഷെ പറയാതിരിക്കാൻ എനിക്കാവുന്നില്ല

എന്താണിക്കാ

ഇന്നലെ ഞാൻ രാത്രിയിൽ വരുമ്പോൾ കാണുന്നത് നമ്മുടെ സവിതമോളും പിന്നെ സഞ്ജയും

പറയേണ്ട ഇക്ക എനിക്കറിയാം , അവർ പണ്ടുമുതലേ അങ്ങിനെത്തന്നെയാ … സുകുവേട്ടൻ കുറേനോക്കി ഒന്ന് അകറ്റാൻ പിന്നെ ഇപ്പോഴ് സുകുവേട്ടൻ അറിയുന്നില്ല ഇതൊന്നും പക്ഷെ പണ്ടത്തേതിനേക്കാൾ സ്ട്രോങ്ങായിട്ടാണ് അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ … അവളെ ഞാൻ കുറ്റംപറയുന്നില്ല , സുകുവേട്ടനും കരണക്കാരനാണല്ലോ … ഇനി അത് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല