വീണ്ടും ഹോം നേഴ്സ് [ആനീ] 440

എന്നാൽ അച്ഛനെക്കാളും കൊതി ഇപ്പോൾ മകനാ നെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു നിമിഷം തോന്നിപോയി അ മഴയും തണുപ്പും ആവരുടെ ശരീരത്തിലെ ചൂടും അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതി സമ്മാനിച്ചു

ഇ സമയം ശിവരാമന്റെ കൈ പതിയെ താഴേക്ക് ചലിച്ചു കൊണ്ട് അ പുറത്തടം കുറച്ച് മാറ്റി അതിലേക്ക് ആഴ്ന്ന് ഇറങ്ങി..

“അ…ഹ് സാറെ ഹ്മ്”

അവൾ ഒരു കുത്തിപ്പിന് ആവരെ തള്ളി മാറ്റി കൊണ്ട് വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് ഓടി മുറിയിൽ അഴിച്ചിട്ട സാരി വാരി പുതച്ചു . .

പുറകെ ചെന്ന ശിവരാമൻ അവളെ അവിടെ നിന്നും പിടിച്ചു…

“സോറി അറിയാതെ പറ്റിയതാണ് ഷെമിക്ക് സരയു”

അയാൾ അവളെയും പിടിച്ചു അ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു…

“അറിയാതെ ആണോ ഇതൊക്കെ സംബവികുന്നെ കൊള്ളാല്ലോ ”

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അച്ഛന്റെ അസുഗത്തെ പറ്റി എനിക്കെന്തു ചെയ്യാൻ പറ്റും നാളെ മരിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി അയാൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാര്യം അതല്ലേ ഞാൻ ചെയ്തത് ,ഒരു മകൻ എന്ന നിലയിൽ എനിക്ക് അതല്ലേ ചെയ്യാൻ പറ്റുള്ളൂ “

“അച്ഛൻ അത് ചെയ്യുന്നത് രോഗം കൊണ്ടാണെന്നു മനസ്സിലാകും മോൻ എന്തൊക്കെയാ കാണിച്ചേ പറ ”

സരയു അയാളെ ചുഴ്ന്നു നോക്കി..

“അത് സരയു കണ്ടതല്ലേ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് വന്നു ചപ്പാൻ”

“അത് മാത്രമാണോ ചെയ്തേ താഴെ കൈ കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയാ ചെയ്തേ”

“അത് നീ കണ്ടില്ലേ അച്ഛനാണ് എന്റെ കൈ അവിടെ വച്ചതു പിന്നെ എനിക്ക് ചെയ്യാതെ പറ്റുവോ നീ പറ ”

“മ് വിശ്വസിച്ചു”

“സത്യം സരയു എന്റെ അച്ഛൻ അവിടെ കിടന്നു മരിക്കുകയായിരിക്കും ഒന്ന് വാ നാളെ ഞാനും നീയും കൊലപാതക കുറ്റം ഏൽക്കേടി വരും കുറച്ച് സമയമല്ലേ പ്ലീസ് അച്ഛന് വേണ്ടി ഓരോ മിനുട്ടിലും മരിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു ഉപകാരം പ്ലീസ്”