വീണ്ടും ഒരു പൂക്കാലം വരവായി 2 225

ചേരൻ മൂപ്പൻ അവരെ സ്വീകരിച്ചു ഒരു ഭാഗത്ത് ചൂരൽ കസേരയില്‍ ഇരുത്തി. ഒരു അടിമയെ പോലെ അപ്പുറത്തേക്ക് മാറി നിന്നു അടുത്ത് നാണു വൈദ്യരും
“ചിരുത ഇങ്കല് വാ.. പാണ്ടി എങ്കല് പോലി വിലങ്കല് വാ..”
മൂപ്പൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു….
“ചിരുത ഇവിടെ വാ പാണ്ടി എവിടെ പോയി. വിളിച്ചിട്ട് വാ.” എന്നായിരുന്നു അതിന്റെ അർത്ഥം
പിന്നെ… മൂപ്പന് മാത്രമേ നല്ല ഭാഷ അറിയാത്തൂ.. ബാക്കി എല്ലാർക്കും അറിയും…” നാണു വൈദ്യർ ശാരികയോട് പറഞ്ഞു….
ശരത് അത് ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടു മനസ്സിലാക്കി….
അകത്തു നിന്നും ചിരുത വന്നു അവളുടെ ആ രൂപം അവന്റെ മനസ്സിനെ പെട്ടെന്ന് ആകർഷിച്ചു.. ഒരു മുണ്ടും ബ്ലൗസും ആയിരുന്നു ചിരുതയുടെ വേഷം ചുവന്ന ബ്ലൗസിനുളളിൽ കൂർത്ത് നിന്ന ചിരുതയുടെ മുലകളിലേക്ക് അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ ചെന്നു തറച്ചു. പിന്നെ മെല്ലെ തേർത്ത വയറിലെ പൊക്കിലൂടെ കടന്ന് അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ താഴോട്ടു ഇറങ്ങി അവളുടെ ഗ്രാമീണ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
കുറിഞ്ഞി മലയെ പോലെ……
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു പാണ്ടി വന്നു ഒരു കറുത്തിരുണ്ട നല്ല ആരോഗ്യവും കാരിരുമ്പിന്റെ കരുത്തും നല്ല മസിലും ആറടി പൊക്കവുമുളള ഒരു മുപ്പതു വയസ്സില്‍ കൂടുതല്‍ പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യന്‍… ഷര്‍ട്ടിടാതെ പാണ്ടി ശാരികയുടെ മുന്നില്‍ വന്നിരുന്നു. മനുഷ്യനെ കാണാത്ത പോലെ പാണ്ടി ശാരികയെ നോക്കി… പാണ്ടിയുടെ കണ്ണുകള്‍ പതിയെ ശാരികയുടെ ചുണ്ടുകളിലും മുലകളിലും ശരീരത്തിലേക്കും ചെന്നു പതിച്ചു…..
പാണ്ടിയുടെ നോട്ടം അറിഞ്ഞു ശാരിക തന്റെ സാരി നീക്കി പൊക്കിൾ ചുഴി കാണുന്ന വിധത്തില്‍ വെച്ചു. പാണ്ടിയുടെ കണ്ണുകള്‍ ചുളിവിലൂടെ പതുക്കെ ശാരികയുടെ ആഴമുളള പൊക്കിൾ ചുഴിയിലേക്കിറങ്ങി… ചെന്നു…. ഈ..സമയം ചിരുതയുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു ശരത്..!
” പാണ്ടി നീ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല” നാണു വൈദ്യർ ചോദിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് പാണ്ടി ഒന്നു ഞെട്ടി……….. മരുന്നിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ശാരിക പറഞ്ഞ ഒരു വ്യവസ്ഥയും പാണ്ടി അംഗീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറായില്ല…..
ബിസിനസ്സ് തകർച്ചയിലേക്ക് നീങ്ങി തുടങ്ങി…. ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി……. ചിരുതയും ശരതും ആരുമറിയാതെ മനസ്സുകൊണ്ട് അടുത്തു. അവന്റെ സൗന്ദര്യം ചിരുതയെ അവനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു അവന് തിരിച്ചും തമ്മില്‍ പിരിയാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലെത്തി.
ബിസിനസ്സ് തകരുന്ന ടെന്‍ഷനിൽ ആയിരുന്നു ശാരിക… അപ്പോള്‍…. ചിന്തിച്ചു…. ചിന്തിച്ച്…