വീണ്ടുമൊരു വസന്തം 2 [സ്പൾബർ] 2715

ഇന്ന് തന്നെയിവൾ ഉറക്കില്ല എന്ന് രാജന് മനസിലായി.
ആരെങ്കിലും ഒരു ട്രിപ്പുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് വിളിച്ചെങ്കിൽ എന്ന് രാജൻ ആത്മാർത്ഥമായും ആഗ്രഹിച്ചു പോയി.

“മതിയെടീ..ഞാനൊന്ന് കിടക്കട്ടെ.. ഭയങ്കര ക്ഷീണം…”

അതും പറഞ്ഞ് രാജൻ കയ്യും കഴുകി മുറിയിലേക്ക് പോയി.

“ ദേ.. രാജേട്ടാ.. ഉറങ്ങല്ലേ..ഞാനിപ്പ വരാം…”

അത് കേട്ട് രാജനൊന്ന് തിരിഞ്ഞു. പിന്നെ ദയനീയമായി സീതയുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി. തന്നെ മൂടോടെ വിഴുങ്ങാനുള്ള ആർത്തി അവിടെയവൻ കണ്ടു.
അവൻ പതിയെ തലയാട്ടി. പിന്നെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.

അത് കണ്ട് സീതയൊന്ന് ചിരിച്ചു. കൊല്ലുന്നൊരു ചിരി.

അവൾക്കറിയാം, രാജേട്ടനിപ്പോ തന്നെ തൊടാൻ പോലും താൽപര്യമില്ലെന്ന്.
തന്റെ നിർബന്ധം കൊണ്ടും, കുറേയൊക്കെ തന്നെ പേടിച്ചിട്ടുമാണ് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്ത് തരുന്നത് എന്നവൾക്കറിയാം.

തനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടാണ് ആ പാവത്തിനെ കൊണ്ട് ഓരോന്ന് ചെയ്യിക്കുന്നത്.
തന്റെ കന്തിൽ നിന്ന് വായെടുക്കാതെ ഊമ്പിയിരുന്ന രാജേട്ടനിപ്പോ, താൻ കന്ത് വലിച്ച് നീട്ടി വായിലേക്ക് വെച്ചു കൊടുത്താൽ ഒന്ന് നൊട്ടിനുണയും.
തന്നെയൊന്ന് ഉമ്മ വെക്കുക പോലുമില്ല.
ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചീമ്പി, നാവ് വായിലേക്ക് തിരുകിക്കയറ്റി, മുലകൾ വാരിക്കുഴച്ച് ഒന്നൂക്കിയ കാലം മറന്നു.

അതെല്ലാം ഇനിയും നടക്കണം..നടത്തണം..
ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ..

അവൾ എല്ലാം എടുത്ത് വെച്ച് കൈ കഴുകി വേഗം മുറിയിലേക്ക് പോയി.

രാജൻ കണ്ണടച്ച് മലർന്ന് കിടക്കുകയാണ്.
ഉറക്കം നടിച്ചിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ലെന്നവനറിയാം. ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന തന്റെ മുഖത്തേക്കിരുന്ന് പൂറ് തീറ്റിച്ചിട്ടുണ്ടവൾ.
വാതിലടക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടിട്ടും അവൻ കണ്ണ് തുറന്നില്ല.