വീണ്ടുമൊരു വസന്തം 2 [സ്പൾബർ] 2715

സന്തോഷത്തോടെ സീത ചോദിച്ചു.

“ നീയാരെ വേണേലും കണ്ടെത്തിക്കോ.. എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നമവുമില്ല… എനിക്ക് കഴിയാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ… ഒരു കാര്യം മാത്രം നീ സൂക്ഷിച്ചാൽ മതി.. വേറൊരാളിതറിയരുത്.. നമുക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്ന ആളായിരിക്കണം..രാത്രിയോ, പകലോ, എപ്പ വേണേലും ചെയ്തോ..”

തനിക്ക് മനസമാധാനത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങാലോ എന്ന സന്തോഷത്തിൽ രാജൻ പറഞ്ഞു.

സീതക്ക് സന്തോഷം കൊണ്ട് എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്നറിഞ്ഞില്ല.
രാജേട്ടന് സമ്മതം…

അല്ല… ഇനി രാജേട്ടൻ സമ്മതിച്ചില്ലങ്കിലും താനതിന് ഒരുങ്ങിത്തന്നെയാണ്.

“ രാജേട്ടാ..ആളെയൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.. രാജേട്ടന്റെ സമ്മതത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നതാ..
അതൊക്കെ ഞാൻ പിന്നീട് പറയാം.. ആളെ രാജേട്ടന് ഞാൻ കാണിച്ചും തരും… പക്ഷേ രണ്ട് ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞ്..അത് പോരേ കുട്ടാ…”

സീത സ്നേഹത്തോടെ അവന്റെ കവിളിൽ തലോടി.

രാജന് ആളെയുമറിയണ്ട, ഒന്നുമറിയണ്ട.. അവളെന്ത് ചെയ്താലും അവനൊന്നുമില്ല. തനിക്കൊരു സമാധാനം കിട്ടുമല്ലോ എന്ന് മാത്രമാണവൻ ചിന്തിച്ചത്.

“ഇനിയെന്റെ കുട്ടൻ കുറച്ച് നേരം ഉറങ്ങിക്കോ.. ഇനിയൊരു ശല്യത്തിനും ഞാൻ വരില്ല..”

സീത അവന്റെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറി.

അവൾക്ക് സന്തോഷമടക്കാനായില്ല. രാജേട്ടൻ സമ്മതിക്കുമെന്നവൾക്കറിയാമായിരുന്നു.
ഇല്ലെങ്കിൽ താൻ സമ്മതിപ്പിക്കും…

ബാത്ത്റൂമിന്റെ നിലത്ത് കുന്തിച്ചിരുന്നു കൊണ്ടവൾ, തന്നെ സുഖത്തിലാറാടിക്കാൻ വരുന്ന ആ അജ്ഞാതനെയോർത്ത് പൂറ്റിലേക്ക് വിരലുകൾ തള്ളിക്കയറ്റി.