വീണ്ടുമൊരു വസന്തം 3 [സ്പൾബർ] 715

രാജൻ ഓട്ടോ കലുങ്കിനടുത്ത് നിർത്തി ഓഫാക്കി. രണ്ടാളും വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി കലുങ്കിലേക്കിരുന്നു.
നല്ല നിലാവുണ്ട്..നല്ല തണുപ്പും.. റോഡ്‌ വിജനമാണ്.

“ രാജേട്ടാ..എനിക്ക് രാജേട്ടനോടൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്..അതിനാ ഞാൻ രാജേട്ടനോടൊപ്പം വന്നേ… ഞാൻ പറയാൻ പോകുന്നത് രാജേട്ടൻ എങ്ങിനെയെടുക്കും എന്നെനിക്കറിയില്ല..എന്നാലും ഞാൻ തന്നെയിത് രാജേട്ടനോട് പറയണം എന്നാണവൾ പറഞ്ഞത്..”

അൻവർ ഒരു മുഖവുരയായി പറഞ്ഞു.

രാജന് പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും മനസിലായില്ല.

“ഇന്നുച്ചക്ക് സീത, രാജേട്ടനോട് പതിവില്ലാതെ എന്തേലും പറഞ്ഞിരുന്നോ… ?”

നിലാവുണ്ടെങ്കിലും രണ്ടാളുടേയും മുഖഭാവം പരസ്പരം കാണില്ലെന്ന ധൈര്യത്തിൽ അൻവർ ചോദിച്ചു.

രാജൻ ഒന്ന് പകച്ചു.ഇപ്പഴും അൻവർ ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം അവന് മനസിലായില്ല.

“രാജേട്ടാ… കാര്യം ഞാൻ തന്നെ പറയാം… ഇന്നുച്ചക്ക് രാജേട്ടനും, സീതയും തമ്മിൽ സംസാരിച്ച കാര്യങ്ങളെല്ലാം എനിക്കറിയാം..അവളൊരാളെ കണ്ടെത്തി എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ..? അത് ഞാനാണ്…”

രാജൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അൻവറിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് രാജൻ, അൻവറിന്റെ ഇരുകൈകളും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“എടാ… നീയായിരുന്നോ അത്.. ?
ഞാനാകെ പേടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
എനിക്ക് സന്തോഷമായെടാ…”

രാജൻ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

പിന്നെ രാജൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു.തന്റെ അസുഖത്തെ പറ്റിയും, രണ്ട് വഷമായി തനിക്കൊന്നിനും കഴിയാത്തതും,അതേ തുടർന്ന് സീത കാട്ടിക്കൂട്ടുന്ന കാമഭ്രാന്തും,തന്നെ കൊണ്ട് നിർത്താതെ തീറ്റിക്കുന്നതും എല്ലാം, എല്ലാം രാജൻ പറഞ്ഞു.