വീണ്ടുമൊരു വസന്തം 3 [സ്പൾബർ] 575

തനിക്കൊട്ടും താൽപര്യമില്ലാതെയാണ്,അവളുടെ സുഖത്തിന് വേണ്ടി എല്ലാം ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നതെന്നും, അവൾക്കൊപ്പമെത്താൻ ഇനി തനിക്ക് കഴിയില്ലെന്നും എല്ലാം പറഞ്ഞു.

“ എടാ അൻവറേ… എനിക്കൊരു പ്രശ്നവുമില്ല.. എനിക്ക് സന്തോഷമേയുള്ളൂ… ഞാനായിട്ട് അവൾക്ക് കിട്ടേണ്ട സുഖം ഇല്ലാതാക്കില്ല..
അവളെന്റെ ജീവനാടാ…”

രാജേട്ടനൊന്ന് തേങ്ങിയോ എന്ന് അൻവറിന് തോന്നി.
അയാളുടെ ശുഷ്കിച്ച കൈകളിൽ അൻവർ മുറുകെ പിടിച്ചു.

“ എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നെടാ… അവള് വല്ല ഏടാകൂടാത്തിലും പോയി ചാടുമോന്ന്..അവള് വല്ലാത്തൊരു പെണ്ണാടാ.. കടിച്ച് പിടിച്ച് സഹിക്കാനാവാതെ ഭ്രാന്തെടുത്ത് നടക്കുകയാണവൾ…
വല്ല കൊച്ചു പിള്ളേരെയും അവൾ വിളിച്ച് കയറ്റുമോ എന്നായിരുന്നു എനിക്ക് പേടി..’”

ഈ പാവം മനുഷ്യൻ പറയാനുള്ളതെല്ലാം പറയട്ടേ എന്ന് കരുതി അൻവർ മിണ്ടാതിരുന്നു.

“ഏതേലും കുരുത്തം കെട്ട ചെക്കനെയൊക്കെ വിളിച്ച് വീട്ടിൽ കേറ്റിയാൽ ആകെ നാറില്ലേടാ….?
അവനിത് നാടാകെ പറയും..അവളീ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനൊരൊറ്റ കാര്യമേ ആഗ്രഹിച്ചുള്ളൂ… ഏതേലും മുതിർന്ന,പക്വതയുള്ള ഒരാളായിരിക്കണേന്ന്…”

“ അത് നീയായതാണ് എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷം.. നിനക്കെന്നെ അറിയാലോ… സീതയെ അറിയാലോ.. നമ്മുടെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ച് അറിയാലോ..
അവളീ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ മനസിലാഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തു,അത് നീയായെങ്കിലെന്ന്…”

രാജേട്ടന് ഒരു വിഷമവുമില്ലെന്നും, അയാൾ നല്ല സന്തോഷവാനാണെന്നും അൻവറിന് മനസിലായി.

“ അല്ലാ… എന്ന് തുടങ്ങി നിങ്ങള് തമ്മിലീ ചുറ്റിക്കളി..? ഇതൊന്നും ഞാനറിഞ്ഞില്ലല്ലോ… ?”