വേലക്കാരന്റെ കാമുകി 2 [സിമോണ] 709

“അത് കുളപ്പമില്ല ചേച്ചി.. സെൽവൻ അണ്ണൻ പറഞ്ചിരുന്നു…
ശാറ് റൊമ്പ കോപക്കാരൻ എന്ന്..
എന്നാലും ചേച്ചിയെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.. അത് മതി..”
അത് കേട്ടപ്പോൾ അറിയാതെ മനസ്സൊന്ന് ഏങ്ങിപ്പോയി.. എന്തിന്റെ പേരിലായാലും ഇങ്ങനൊരു വാക്ക് ഇതുവരെ ഇച്ചായനിൽ നിന്ന് കേട്ടിട്ടില്ല..

ഞാൻ ഒരല്പം ശബ്ദത്തോടെ വാതിലിന്റെ കൊളുത്തെടുത്തു..
അല്പസമയം മുൻപ് അവന്റെ മുന്നിൽ തുണിയില്ലാതെ നിന്നുകൊടുത്ത നിമിഷങ്ങളെ ഓർത്തപ്പോൾ കടുത്ത നാണത്താൽ മുഖം കുനിഞ്ഞുപോയി..
“ഛീ… നാണമില്ലാത്ത കഴപ്പി..”
ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു..

“കുട്ടാ… ചേച്ചിക്ക് ഡ്രസ്സ് ഇല്ല്യ ഇടാൻ…
എടുത്തു തരാവോ ചേച്ചിക്കിടാനുള്ള ഡ്രസ്സ്.. ചേച്ചീടെ കപ്ബോഡിലുണ്ട്..
നിനക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഡ്രസ്സ് എടുത്തു തന്നോളൂ..”
ഞാൻ അവനോടു അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ കൊഞ്ചുകയായിരുന്നു. ഒരു കാമുകിയെപ്പോലെ…

“ചേച്ചി… എനിക്കിഷ്ടമുള്ളതോ???…”
അവൻ ഒരല്പം അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
ഇപ്പോഴും ഈ കൊച്ചമ്മപ്പെണ്ണ് തന്റെ സ്വന്തമായി മാറിയിരിക്കുന്നുവെന്ന സത്യം അവന് ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു.
അവന്റെ പ്രായത്തിന്റെ നിഷ്കളങ്കത അല്ലെങ്കിൽ പരിചയമില്ലായ്മ…
ഇപ്പോഴും അവന്റെ മനസ്സിൽ എനിക്കുള്ള സ്ഥാനം ആവശ്യത്തിലധികം ഉയരെയാണെന്ന് തോന്നി.

“മമ്… എന്റെ കുട്ടന് ഇഷ്ടമുള്ള ഡ്രസ്സ് എടുത്തോളൂ… ചേച്ചി അതിട്ടു വരാം പുറത്തേക്..”
ഞാൻ അവനോടു കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“ചേച്ചീ… എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത്… ഇടുമോ..”
അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..

“മമ്… നീ എന്ത് ഇടാൻ പറഞ്ഞാലും ഇടാം…”
ഞാൻ വാതിൽ അല്പം തുറന്ന് അതിലൂടെ പുറത്തേക്ക് പുഞ്ചിരിയോടെ എത്തിനോക്കി.
എന്റെ കൊഴുത്ത വലത്തേ കണങ്കൈ അവന്റെ മുന്നിൽ അനാവൃതമായി..

“സത്യം??? ”
അവൻ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അതിൽ വിശ്വാസക്കുറവിനോടൊപ്പം അടക്കാനാവാത്ത കാമവും തിളങ്ങിയിരുന്നു.

“സത്യം…”
ഞാൻ കള്ളപുഞ്ചിരിയോടെ അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നോക്കി..

എന്റെ നോട്ടം കണ്ട അവൻ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ തന്റെ കുട്ടി തോർത്തഴിച്ചു..
ആ ഷെഡ്‌ഡിയിലെ തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുഴുപ്പിൽനിന്ന് എന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു മാറാൻ കൂട്ടാക്കാതെ പറ്റി നിന്നു…