N¼nNp«³.sWäv ssNNan D]À¯n, sfsà `man¨p..
C¯n^owNqXn… AfÀ¯Xm…. AkÄ NnS¨p..
^*p fp`Napw A`vbw d`w{bt]mPn¨v Ss¶ Sn^p½n]pX¨p SpX§n… B… At½… Fs¶ …. sNmÃXm…. tbmt¯…. AkÄ sW©v– Fsâ ssNNant`¡v SÅn… Fs´ms¡t]m bp`¼n. A^]v¡p fpNan Sp\n]nÃmsS Fsâ fXn]n`n^p¶kÄ bpaªp… kn^`pNÄ B fp`¡®pNan sfsà Sn^p½n]t¸mÄ AknXfmsN Ipap§n.. Wo*p SXn¨ fp`sM«pNan SÅkn^`pNÄ b^Sn. fp`sM«pNan Mm³ WpÅn k`n¨p… Biv–… AkÄ kn_¨p.
Njp¯n ssNsk¨v– AkÄ Fsâ fpOw sNmjp¯ fp`]nt`¡fÀ¯n.. Aksa Ipänk^nªv–, B fp`sM«n tWmkn¡msS NXn¨p…. Biv–…AkÄ bns¶]pw knan¨p… ^*p fp`Napw Mm³ fm_n fm_n I¸n¡pXn¨p.. b^p¯ WmkpsNm*v– fp`sM«pNan W¡nt¯mÀ¯n, sM«pNan NXn¨p NpXªp… H^p fp` NpXn¡pt¼mÄ km]pkn Spap¼p¶ fp` sM^n¨pX¨p…fp`¡®pNÄ CWn hin¡m³ k¿m¯ tbms` t`m`fm]t¸mÄ AkÄ tS§n… fSns]Xm… ¹ohv–…
Aksa Mm³ tfmIn¸n¨p. Fsâ fp¶n WnÀ¯n. C_pNn] s`¤nwPv–hv– Smtj¡v k`n¨n_¡n… Npªp bmâohp fm{Sf\nª AkÄ… AkapsX A¸w Sp_n¨p Wn¶p… N_p¯ bmân]psX fp³klw WWkp bXÀ¶v bns¶]pw C^p*n^p¶p… Fsâ tWm«w N*n«v– AkapsX fpOw SpXp¯p..
F´mXo… A¸w C§sW SÅn Wn¡pt¶?
FXm… AS§WmXm… ASm Ko³hnXm¯Sv–…. Nymf tXm… Hs¡ sSanªp Nm\mw…
FWn¡ktamXpÅ Cãw Wq_p fX§m]tbms`…
Sn^nªp Wn¡Xo… Mm³ b_ªp..
tk*…. AkÄ bns¶]pw Wm\n¨p..
AkapsX A^]n bnXn¨p Sn^n¨p WnÀ¯n.
k®fnÃm¯ HSp§n] A^]n Wn¶pw SÅn Wn¶ sNmjp¯p knXÀ¶ I´nNÄ… B bmâohv– AkapsX I´n]nXp¡nt`¡v– bpSªp Sm\n^p¶p.. D^p* I´nNapsX BNrSn ftWmi^fm]n^p¶p…
AkÄ Sn^nªp tWm¡n… fSns]Xm tIm^]qän]Sv–. FWn¡_n]mw… I´ow k`pSm\v… F{S ss{X sI]vSSm…. Wmlw…
AkÄ Sn^n]m³ tWm¡n.
Sn^n]msS Wn¡Xo AknsX… Ct§m«v Wo§n Wn¡Xo… Mm³ fp^*p. Aksa F¶nt`¡Xp¸n¨p. thmc]n`n^p¶ Fsâ fpO¯nWp tWt^ AkapsX fnWp¯, knXÀ¶ I´nNÄ..
bmân]psX C`mÌn¡n kn^`pNÄ NX¯n Mm³ Smtj¡v k`n¨p.. B I´nNÄ Spap¼n… AkapsX bn¶n Mm³ fp«pNp¯n… B I´nNan sfsà W¡n.. Fs´m^p fnWphfpÅ sSm`n… AkÄ bnXªp… Smtj¡v Wo§n AkapsX SXn¨ SpXNÄ¡p bn¶n Wmknj¨t¸mÄ AkÄ SpÅn Wo§n. A^]n bnXn¨v Ft¶mXv tIÀ¯p… N¼nNp«³.sWäv
no words…superb..heart touching..
വൈകിപ്പോയല്ലോ ഞാൻ ഈ പ്രണയശിൽപം കാണാൻ …….
എനിക്കും ജോക്കും വേണ്ടി എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്ത് തയാറാക്കിയ വിഭവം നേരെത്തെ ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കാൻ പറ്റാത്തത്തിലുള്ള വിഷമം ഞാൻ ഈ നിമിഷം അറിയിക്കുന്നു……
ആദിയുടെ ആ നീട്ടിവളർത്തിയ താടിയുള്ള മുഖത്തെ കണ്ണീർച്ചാൽ മായാതെ നിൽക്കുന്നു മനസ്സിൽ….
മീര….. എന്താ അവളെ കുറിച്ചു പറയുക സ്നേഹിച്ചു കൊതിതീർന്നില്ല അതിനുമുന്നെ…… ????????????
“”ഞാൻ കാട്ടുപാതയിൽ നിന്നും തിരിച്ചെത്തി.. “”
ഈ വരികളിൽ ഈ രംഗത്തിൽ തൊട്ട് ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അവരുടെ പ്രണയത്തിൽ ലയിച്ചു പോയി … അവരുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ അതു എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആണ് പഠിച്ചിരുന്നത് ……. എന്ത് രസമായിരുന്നു അവർ തമ്മിലുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചകൾ …… അവരുടെ ആ കൂടിക്കാഴ്ചകൾ ഞാനും ആസ്വദിച്ചു……
പ്രണയം ……. അതിലൂടെ ഒന്നാവുന്ന മനസ്സും ശരീരം …. അതു വളരെ മനോഹരമായി എനിക്ക് മുന്നിൽ കാണിച്ചു തന്നു ….. അതു എനിക്ക് വളരെ വളരെ അധികം ഇഷ്ട്ടായി ……
എന്താ പറയുക നല്ല ആസ്വാദനത്തിൽ പോകുമ്പോൾ ആണ് ഇടുത്തി പോലെ എന്റെ മുന്നിൽ അതു വന്നത്….
“”പതിനാറാം പേജ് “””
ഞാൻ വെറുക്കുന്നു ആ പേജിനെ… എന്റെ മീരയെ ഇല്ലാതാക്കിയ ആ പേജ് ….. എനിക്ക് ഇഷ്ടമായില്ല……
ആദ്യ പേജ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഒരു ട്രാജഡി പ്രതീഷിച്ചിരുന്നു ….. പക്ഷെ ഇങ്ങനെ ആകും എന്ന് കരുതിയില്ല….
ഇഷ്ട്ടായി ഋഷി ബ്രോ….. കഥ വളരെ അധികം ഇഷ്ട്ടായി ……
അധികം ഒന്നും പറയാൻ പറ്റുന്നില്ല ഇടക്ക് ഇടയ്ക്കു അവളെ ഓർക്കുന്ന ആദിയുടെ മുഖം മനസ്സിൽ നിന്നും മായുന്നില്ല …..
ആദിയുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്ന ഓപ്പോൾ ….. മറ്റൊരു വിരുന്ന് ആണ് നൽകിയത് ….. അധികം ഒന്നും പറയേണ്ട കാര്യം ഇല്ലല്ലോ ബ്രോ തന്നെ വളരെ മനോഹരം ആയി ആ ഭാഗങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ചിത്രീകരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നു ….. അതിൽ കൂടുതൽ ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ….
ഇഷ്ട്ടായി ബ്രോ ഇഷ്ട്ടായി ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടായി…..
ഇതുപോലുള്ള കഥകൾ ബ്രോയിൽ നിന്നും ഇനിയും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു……
സസ്നേഹം
അഖിൽ..
പ്രിയ അഖിൽ,
പ്രണയത്തിന്റെ ആസ്ഥാന കുലപതികൾ ആയാണ് അഖിൽ, ജോ എന്നിവരെ ഞാൻ കാണുന്നത്. അപ്പോൾ അഖിലിന്റെ നല്ല അഭിപ്രായം ഞാൻ ഹൃദയത്തോട് ചേർക്കുന്നു.
പലപ്പോഴായി പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് പോലെ അടിസ്ഥാനപരമായി ഒരു മുരടനായ എനിക്ക് പ്രണയം വഴങ്ങില്ല. എന്നാലും ഒരാദ്യശ്രമം ബ്രോയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായതിൽ ഞാൻ എന്റെ സന്തോഷവും നന്ദിയും അറിയിക്കട്ടെ.
സ്വന്തം
ഋഷി.
I like the women in your stories…mature, mostly well-built. Seems like you are scared to write about 1ncest openly although many of your characters beg for it indirectly.
I hate the idea of men hurt1ng women to establish his superiority or authority. To me it ruins the pleaure of reading an er0-tic story.
Well.. you are much..much better than most of those who write garbage.
Thanks Candice. I have no issues with writing inc.est stories. In fact the last few episodes of my last series were inc.est based.
Thanks for the kind words.
ഇനിയൊരിക്കൽ കയറാം…. ഞാനൊന്നെറിഞ്ഞു
അതിനു ഞാൻ…… അവൾ തുടങ്ങി പതിയായപ്പോഴേക്കും ഞാൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…
ആ മുഖം തുടുത്തു….
(കടിച്ചു തിന്നാൻ തോന്നി… അവളെ അല്ല… ആ ഉണക്കമാവില നിറച്ച കള്ളചുരുട്ടും വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഋഷിവര്യനെ… അല്ല! നിന്നെ…)
ഭംഗിയുള്ള ചലനം…. അറിയാതെ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു… പിന്നെ വീട്ടിലേക്ക്…. (കള്ള സന്യാസീ… മമ്…)
അവളുടെ സാമീപ്യം മാത്രം മതിയായിരുന്നു… ആ ശ്വാസമെടുക്കുന്നതിന്റെ താളം മാത്രം മതിയായിരുന്നു… (ഇങ്ങനെയും പ്രണയം….. :* :* :* )
ജീവിതത്തിൽ നിറം കലർന്നു.. എവിടെയും വർണ്ണപ്പൊട്ടുകളം കുപ്പിവളകൾ, ബലൂണുകൾ, സിനിമയുടെ ഫ്ളക്സ് ബോഡുകൾ, വൈകുന്നേരത്തെ ചുവന്ന മേഘങ്ങൾ, എന്തിനധികം…… രാഷ്ട്രീയപാർട്ടികളുടെ കോടികൾ വരെ… ചുറ്റിലും നിറങ്ങൾ…. ബസ്സിൽ ഞങ്ങളുടെ വാചകം കുറഞ്ഞു…. മിക്കവാറും കൈകൾ തമ്മിൽ പിണഞ്ഞ്…. (ഇഷ്ടം…. ഇഷ്ടം… ഇഷ്ടം)
അവൾ എന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈ ചുറ്റി മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…. ആ വലിയ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി…. (ഓഹ്….. ടൂ സ്വീറ്റ്… :* )
നെഞ്ചു പൊട്ടുന്ന പോലെ തോന്നി… അവളോടുള്ള സ്നേഹം… താങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല… കണ്ണുകൾ തുറന്നപ്പോൾ തീരങ്ങൾ കവിഞ്ഞൊഴുകി… (നുണ പറയണ്ടാ ഋഷീ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് നേര്… നീ പ്രണയിച്ച് കൊതി തീരാത്തവനാണ്.. ഇനി നീ ഇതിനെ എതിർത്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാൻ വിശ്വസിക്കാൻ പോണില്ല. അതുകൊണ്ട് പറയണ്ട)
ഞാൻ നിന്നെ ഒരിക്കലും വിട്ടു പോവില്ല (ആ വാചകം എനിക്ക് മറക്കാവുന്നതല്ല) എന്റെ ജീവൻ….. അവളെന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി…
കടലിന്റെ ഇരമ്പൽ കേട്ട് കിടക്കുമ്പോ….
(വന്നയിടം മറന്നു പോയിരുന്നു. കടലിന്റെ എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് വരി മാറിപ്പോയോ എന്ന് തോന്നി. ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് ആണെന്ന് മറന്നേ പോയിരുന്നു. നിന്റെ പ്രണയം ഓർമ്മയെ മറച്ചിരുന്നു)
വാ തോരാതെ ചിലച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ പൂതനയുടെ ഓർമ്മ വേദനയുടെ ഒരു നേർത്ത ചീളായി ചങ്കിൽ ഉണർന്നു..
കിമോണ സ്റ്റൈൽ… ( 😉 )
യാദ് കിയാ തുംനേ കഹാ ഹോ തും… ജൂംത്തി ബഹാർ ഹേ കഹാ ഹോ തും….. (രെ.. അസ്ലി ആഷിഖ്)
എന്റെ പൂതന… താടക.. എന്റെ… എന്റെ…..
…………………………………………………………………………..
ഇനി… മീരയുടെ മരണം….
മലയാള സിനിമയിൽ ഏറ്റവും നന്നായി മരണം ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ടത് (സിമോണയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ) ഏതു ഫിലിം ആണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ … സുഖമോ ദേവി…. അതിൽ സണ്ണിയുടെ (മോഹൻ ലാൽ) മരണം..
മറ്റു പല ചിത്രങ്ങളിലും മരണത്തിനു മുന്നോടിയായി ഒരു ഹൈ ടെമ്പോ ബാഗ്രൗണ്ട് മ്യൂസിക്കിനെയോ മരിക്കാൻ പോണവന്റെ പത്തു പതിനഞ്ച് ക്ളോസ് ആപ്പ് ഷോട്ടുകളോ ഒക്കെ പടച്ചു വിടുമ്പോൾ….. ആ ഫിലിമിൽ വേണു സാർ ആരെയും വിട്ടില്ല… പകരം രാവിലെ പ്രസാദ് ക്ലിനിക്കിന്റെ ഒരു ആംബുലൻസും അകമ്പടി ഡയലോഗും മാത്രം…. ഇത്രക്ക് സ്വാഭാവികതയോടെ മരണത്തെ അവതരിപ്പിച്ച മറ്റൊരു ഫിലിം ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല (ഉണ്ടാവാം).. മരണം യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു മാസം മുൻപ് നോട്ടീസ് നൽകിയല്ലല്ലോ വരുന്നത്…
പറഞ്ഞുവന്നത്….. ഇവിടെ മീരയിലും അത് തന്നെ കണ്ടു…. സാധാരണ പ്രയാണ കഥകളിൽ മിഴിവ് കൂട്ടാനായി മരണത്തിനു കൊടുക്കുന്ന കടുത്ത ചായങ്ങളോ അലർച്ചകളോ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു… ഉറക്കത്തിനു തൊട്ടുമുൻപുള്ള ലാസ്യതയോടെ നിങ്ങൾ അവളെ ഉറങ്ങാൻ അനുവദിച്ചു…. അത്…. അതെനിക്ക് വളരെ സന്തോഷം നൽകി.. (മരിച്ചതിലല്ല.. മറിച്ച് മരണത്തിന്റെ ആകസ്മികതയെ അതേപോലെ അവതരിപ്പിച്ചതിൽ)
………………………………………………………………………………….
എടുത്തെഴുതാൻ തോന്നിയത് ഇത്രേം…. ഇത്രേം എന്നെ കഥയിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ച് ചേർത്ത് നിർത്തിയ വാചകങ്ങൾ… എല്ലാ കഥയിലും അങ്ങനെ മർമ്മങ്ങളായ ഭാഗങ്ങൾ ഉണ്ടാവും.. വായനക്കാരന്റെ മനോഗതികൾക്കനുസരിച്ച് അവ വ്യത്യസ്തങ്ങളും ആയിരിക്കും… ഇത് സിമോണക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടവ ട്ടോ… അല്ലാതെ ഇത് അതിലെ ഏറ്റവും നല്ലത് എന്നൊന്നും അല്ല അതിനർത്ഥം. മറ്റൊരാൾക്ക് മറ്റു ഭാഗങ്ങൾ ആവും.
ഇത്രേം എഴുതിയിട്ടും പോരാണ്ടേ ഇനി വല്ലതും കൂടെ ഉണ്ടോന്ന് രണ്ടാമതും മൊത്തം വായിച്ചു നോക്കി… എവിടെയോ ഒരു വരി കൂടെ മിസ്സിംഗ് ആയൊന്നൊരു സംശയം.. വെറുതെയാ…
ബാക്കി, മെയിൻ പീസും പിന്നെ കഥയുടെ ഇഴ ചേർക്കലുകളും അല്ലെ…..
അപ്പൊ എനിക്ക് കുറ്റം പറയാൻ ഒന്നും ഇല്ലേ??
ഉണ്ടല്ലോ… അത് ആര് ആരുടെ കഥ വായിച്ചാലും ഉണ്ടാവും… എഴുതുന്നതും വായിക്കുന്നതും രണ്ട് വ്യത്യസ്ത വ്യക്തികൾ ആണെങ്കിൽ അത് തീർച്ചയായും ഉണ്ടായേ തീരു.. അതിനാൽ അതങ്ങനെ എഴുതുന്നില്ല…
കാരണം കുറ്റം പറയാൻ ഉള്ളത് മേലെ എഴുതിയ ഹൈലൈറ്റുകളെ അപേക്ഷിച്ചു നോക്കുമ്പോ റ്യുബ് ലൈറ്റിൽ മിന്നാമിനുങ്ങ് വന്നിരിക്കുന്നത് പോലെയേ ഉള്ളു.
പിന്നെ…. ഒരു പ്രത്യേക കാര്യം….
ഇതെന്തൊരു തീറ്റയാ ഇത്… നാലാം പേജിൽ ഒരു ചായെന്നും വടെന്നും തുടങ്ങീതാ… ഞാൻ എണ്ണി…. മസാല ദോശ, പൂരി ബാജി, സമോസ, ചപ്പാത്തി, കോഴിക്കറി, .ചിക്കൻ സൂപ്പ്, അപ്പം, മുട്ടക്കറി, ചായേം, കടീം, പിന്നേം ചപ്പാത്തീം ഉരുളകിഴങ്ങ് കറീം, ഉപ്പുമാവും ചട്ണിയും, കഞ്ഞി, പുഴുക്ക് (ചെറുപയറായ മതിയാരുന്നു), ചോറ്, മട്ടനും പരിപ്പും, വീണ്ടും ഉപ്പുമാവും ചായേം ചമ്മന്തീം, സാമ്പാർ, പരിപ്പ്, അവിയൽ, കാളൻ, ചൂരക്കറി, ഇതിനൊക്കെ പുറമെ ഓണമെന്നും പറഞ്ഞ് ഒരു സദ്യയും….
അല്ല.. .എന്താ നിങ്ങടെ ഉദ്ദേശം??? വെറുതെ ആണോ ട്രംപ് പറഞ്ഞെ ഇന്ത്യക്കാരാ ഒടുക്കത്തെ തീറ്റ തിന്നുന്നെ ന്ന്… അയാൾ ഈ കഥ വായിച്ചിണ്ടാവും… ഉറപ്പല്ലേ… ഞാനാണേലും അങ്ങനെ പറയും… ഈ ഉണക്ക മാവിലേം വലിച്ചിരിക്കണ ഗഡി ഇജ്ജാതി തീറ്റ ആണേൽ ബാക്കി ഉള്ളോരൊക്കെ എന്താവും എന്നും ചിന്തിക്കും…. അയാളെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യല്ല.
നിങ്ങൾ മൊത്തം നാടനാണല്ലോ എന്റെ ഋഷിവര്യാ.. ഒരൊന്നന്നര നാടൻ…
മീരേം കൊണ്ട് ഇത്രേം ചുറ്റി നടന്നിട്ടും നിങ്ങക്കൊരു ബർഗറോ പിസ്സയോ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് ഒരു ഐസ് ക്രീമോ ഇതുവരെ കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ലല്ലോ… ആ നിങ്ങൾ നാടനല്ലെങ്കിൽ, അല്ല തനി നാടൻ അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ????
ഇത്രേം വലിച്ചു കീറിയ പോരെ ഋഷിവര്യാ … ബു ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ!!!!!!!
ബാഗ്രൗണ്ടിൽ, മൂക്കിന്റെ തുമ്പിലിരിക്കുന്ന ചതുരൻ കണ്ണടക്ക് മേലേക്കൂടെ തുറിച്ചു നോക്കുന്ന
ടി പി സിമോണമംഗലം.
നമസ്കാരം സിമോണ,
കഥകൾ ആരെങ്കിലും വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രായം, അതെന്തായാലും, പറഞ്ഞാൽ ഈ സൈറ്റിലുള്ള മിക്കവാറും എഴുത്തുകാരെപ്പോലെ ഞാനും ഹാപ്പിയാവും. അത് ഞാനിഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന സിമോണയുടേതാണെങ്കിലോ, ഇരട്ടിമധുരം.
ദീർഘമായ കമന്റ് വായിക്കുമ്പോൾ ആനന്ദം. വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്താണ് മറുപടി നൽകുക എന്നോർത്ത് അങ്കലാപ്പ്.
ഞാൻ പ്രണയം എഴുതിയിട്ടില്ല, ഇതുവരെ. പ്രണയം ഒരാശയം പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള ഉപാധി ആയിട്ടാണ് കഥയിൽ കൊണ്ടുവന്നത്. എഴുതി വന്നപ്പോൾ, എന്നത്തേയും പോലെ കഥ അതിന്റെ പാട്ടിനങ്ങു പോയി. ചില സന്ദർഭങ്ങൾ …ജീവിതവുമായി അകന്നതോ അടുത്തതോ ആയ ബന്ധമുണ്ട്. പ്രണയം മരുന്നില്ലാത്തപനിപോലെയാണെന്നു ഞാൻ കരുതുന്നു. അതു വരും. ചുമ്മാ അങ്ങുപോവും. ഉള്ളിൽ കാമുകനൊളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടോ? അറിഞ്ഞൂടാ. കണ്ടേക്കാം.
ഒരു നോട്ടം, നടത്തത്തിന്റെ താളം, ചിരി, മുടിച്ചുരുളുകൾ.. ഇതെല്ലാം മനസ്സിന്റെ താളം തെറ്റിക്കാറുണ്ട്. പ്രണയമാണോ എന്നറിയില്ല!
കഥയുടെ വിശദമായ കീറിമുറിക്കലിന് നന്ദി. ഒരു സ്വകാര്യം പറയട്ടെ. കുട്ടൻ ഡോക്ടർക്കയച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനു മുൻപ് ഒരാവൃത്തി വായിച്ചപ്പോൾ എനിക്കിഷ്ട്ടപ്പെട്ട പലതും സിമോണയെടുത്തു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
തീറ്റയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ സ്വയം ആനന്ദിക്കുന്ന കാര്യമാണ് തീറ്റ, കുടി… അതും നാടൻ ചാപ്പാട്. അതങ്ങനെ തന്നെ കഥയിലും വന്നു! എഴുതിയ പലകഥകളിലുമുണ്ട്!
ഇനിയെന്നാണ് സിമോണ നിന്റെ അടുത്ത, കൊല്ലുന്ന കമ്പിക്കഥ? തത്ത്വചിന്തകൾ എഴുതിക്കോളൂ. ഞാൻ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കാം.
സ്വന്തം
ഋഷി.
ഋഷി ചേട്ടാ മീയരെയും മിലിയെയും ഒന്നുംകൂടി വായിച്ചു കേട്ടോ. ആദയ്തെക്കാള് ഇപ്പോള് കൂടുതല് ഇഷ്യ്ടമായി.
നമസ്കാരം അർച്ചനാ,
വളരെ നന്ദി. ഞാൻ നോക്കാറുള്ള ഒരാളാണ് അർച്ചന.
@all…other than “rishi”….
ഋഷി ഒഴിച്ചുള്ള ഋഷി യെ പ്രകീർത്തിച്ച് comment ഇട്ട മറ്റ് എല്ലാവരും അറിയാൻ…
ഇങ്ങേർ, കമ്പി ഗ്രൂപ്പിലെ ” വെറും കമ്പി എഴുത്തുകാരൻ” ഒന്നുമല്ല. ആനുകാലിക സാഹിത്യത്തിൽ, നന്നായി സാഹിത്യ രചന തുടർന്ന് പോകുന്ന ഏതോ ” മുഖധാര” എഴുത്തുകാരൻ തന്നെയാണ്. വെറുമൊരു കമ്പി എഴുത്തുകാരന് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഔന്നിതൃത്തിൽ നിന്ന് എഴുതുവാൻ കഴിയുമോ?…കമ്പി ഇഷ്ട്ടപെട്ടു ” വഴി തെറ്റി” വന്നുകയറിയതാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു. മറ്റുള്ള എഴുത്തുകാരെ ” വില കുറച്ച് ” കണ്ടോ അവരുടെ സംഭാവന പരിഗണിക്കാതെ യോ പറയുന്നതല്ല, സോറി!. ഋഷി മാത്രമല്ല, വേറെയും ചിലർ കൂടി ഉണ്ടിവിടെ !…അങ്ങനെ “ഐഡന്റിറ്റി” മറച്ച് വെച്ച് മറഞ്ഞിരുന്നു, സന്തോഷവും …സാഹിത്യ അനുഭ്രൂതിയും അപാര കമ്പിയും എല്ലാം പകർന്ന് തന്ന് നമ്മെ ” ഈട്ടി ഉറക്കുന്ന”വർ. അവർ അങ്ങനെ തന്നെ ” പ്രവർത്തി മണ്ഡല കർമ്മ യത്നാങ്ങളുമായ് മുന്നോട്ട് പോകട്ടെ, ഐഡന്റിറ്റി വെളിപ്പെടുത്താൻ ഉളള യാതൊരു ആഗ്രഹവും ഉന്നയിക്കുന്നില്ല്. ” ഇവർ” ഒക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് മറ്റ് ഇടങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി,ഇവിടെ നല്ല” സാഹിതൃയോഭിഷിക്തമായ വേറിട്ട പുതു പുതു ” കമ്പി കഥകൾ ” നമുക്ക് വായിച്ച് പുളകം കൊള്ളാം !.
ഇവർക്കെല്ലാം ” നന്ദി” പറയാൻ വാക്കുകളില്ല. അസൂയ മാത്രേ ഉള്ളു…ഇവരെല്ലാം…” മുഴുത്ത അസൂയ” ! അതിന് മരുന്നില്ലല്ലോ…! എന്ത് ചെയ്യാൻ ദൈവം എന്നോട് പോറുക്കട്ടേ…ആമേൻ!
പ്രിയപ്പെട്ട അനു ആനന്ദ്,
മുഖ്യധാരാ എഴുത്തുകാരൻ ഒന്നുമല്ല ഞാൻ. കമ്പിക്കഥകൾ മാത്രമേ എഴുതിയിട്ടുള്ളൂ…
കഥ ഇഷ്ടമായല്ലോ.. സന്തോഷമായി. താങ്കളുടെ ഒരു തികച്ചും പുതിയ രചന ഉടനേ കാണാൻ കഴിയുമോ?
Dear ഋഷി bro,
താങ്കളുടെ എഴുത്തിലെ ശൈലി, ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭാഷ….ആഖ്യാനത്തിലെ വൈവിധ്യം…അങ്ങനെ സുക്ഷ്മമായി നോക്കിയാൽ ” തിരിച്ചറിയാവുന്ന” കുറെയേറെ പ്രത്യേകതകൾ കണ്ട്റിഞ്ഞാണ് ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒരു ” നിഗമനത്തിൽ എത്തിയത്.പിന്നെ ചോദിച്ചതിന്… തുറന്നു പറഞ്ഞാല്, ” കമ്പികഥ എന്ന levelൽ നിങ്ങടെ കഥകൾ എന്നെ അത്രയേറെ please ചെയ്യുന്നില്ല എങ്കിലും എഴുത്തിന്റെ “സാഹിത്യ മൂല്യം “, വല്ലാതെ ആകർഷിക്കുകയും….അതിലേക്ക് എന്നെ കൂട്ടി ചേർക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാതസാഹിത്യവും,കമ്പിയും തമ്മിൽ കൂടികലരാത്തത് ആവും കാരണം!. എന്തായാലും നിങ്ങടെ കഥകളെ സ്നേഹിക്കുന്ന “അനേക ആൾക്കാരിൽ” ” ഒരാള്” ആവാൻ സന്തോഷം മാത്രേയുള്ളു !.
നിങ്ങള് ചോദിച്ച എന്റെ ” പുതിയ” കഥകൾക്ക് കഥകൊണ്ടും, മനസ്സാലെയും ഞാൻ എന്നെ തയ്യാറാണ്!. അനുവാചികരിൽ എത്തിക്കാനുള്ള ” സാങ്കേതിക – സംവിധാനങ്ങളുടെ അപര്യാപ്തത മൂലം…വൈകി പോകുന്നു.എങ്കിലും എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഞാൻ എത്തിക്കാൻ ശ്രമിക്കും ! !.
അക്ഷര സ്നേഹികൾ നിങൾ ഏവരെയും “പ്രണമിച്ചു” നിർത്തുന്നു…thanq ,bye
A. aanand
ഹ ഹ ഹ… ആനന്ദ് എനിക്കു തന്നെ എന്റെ കഥകൾ അത്ര പഥ്യമല്ല. കാരണം താഴെ അനൂപിനുള്ള മറുപടിയിലുണ്ട്. ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ഞാനുറ്റുനോക്കുന്ന ചിലർ (not an exhaustive list) ഒറ്റക്കൊമ്പൻ, സ്മിത, മാംഗോ, സിമോണ, ലൂസിഫർ, കിരാതൻ, രാജ, മാസ്റ്റർ, പഴഞ്ചൻ…പിന്നെയുമുണ്ട്… മുതൽപ്പേരുടെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന കമ്പിയാണ്. താങ്കളുടെ കഥകൾ വായിക്കണം…
Dear bro
ഇനി മലയാളത്തിൽ പറയുന്നതാണ് നല്ലതെന്നു തോന്നുന്നു.മൂന്നു തവണ ഇപ്പോൾ തന്നെ വായിക്കേണ്ടി വന്നു.ഇതിലും മികച്ചത് വേറെ ഒന്നും കണ്ടില്ല. പുതിയ കഥകൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.ഭാഷശുദ്ധി എന്നൊരു സാധനം മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളെ കണ്ടു പഠിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്
ഇനി എന്ത് പറയണം എന്ന് പോലും അറിയാത്ത അവസ്ഥയാണ്……
പ്രിയപ്പെട്ട അനൂപ്,
എന്നെക്കാളും നല്ല ഭാഷയിൽ മലയാളമെഴുതുന്ന എത്രയോ എഴുത്തുകാർ ഈ സൈറ്റിലുണ്ട്. സത്യം പറഞ്ഞാൽ പല വാക്കുകളുടേയും മലയാളം ഓൺലൈൻ നിഘണ്ഡുവിൽ നോക്കേണ്ട സ്ഥിതിയിലാണ്. ചിലപ്പോഴെല്ലാം അച്ചടിഭാഷ വരുന്നത് ഇതുകൊണ്ടാണ്.
അതൊക്കെ പോട്ടെ. കഥയെപ്പറ്റിയുള്ള നല്ല അഭിപ്രായം പങ്കുവെച്ചതിന് വളരെ നന്ദി ബ്രോ.
Well done bro. What a narration. Expecting more from you. All the best 🙂 🙂 🙂
Thanks Kannan. Can’t write fast. Need to wind up a series, somehow.
Ok. No problems. I know the pain needs for writing. Take your own time. All the best bro (y)
ഓണപ്പതിപ്പില് വായിച്ചതാണ്. എങ്കിലും ആസ്വാദ്യമായ വായന നടന്നത് ഇന്നലെയാണ്. ഋഷിയുടെ കഥാഗതിയെയും ശൈലിയെയും പാത്ര സൃഷ്ടികളെപ്പറ്റിയും പറയാനുള്ള സൌന്ദര്യ ശിക്ഷണം എനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല. വായിക്കുമ്പോള് ഹൃദയത്തിലൂറുന്ന ലാവണ്യാനുഭൂതിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലെ എനിക്ക് അഭിപ്രായം പറയുവാന് പറ്റുകയുള്ളൂ. ഓണപ്പതിപ്പിലേ ഏറ്റവും നല്ല കഥയായി ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് വെളിച്ചത്തിന്റെ നുറുങ്ങുകള് ആണ്. വേഡ്സ് വര്ത്ത് എഴുതിയത് പോലെ “താഴ്വാരങ്ങള്ക്ക് മേലേ മലകള്ക്ക് മേലേ ഒരു മേഘമായി ഞാന് ഒഴുകിനടന്നു” എന്ന ഒരു അനുഭവമാണ് ഋഷി എനിക്ക് കിട്ടിയത്. മീരയും മിലിയും അങ്ങനെ ഇന്ഡെലിബിള് ആയി ഇംപ്രിന്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നു മനസ്സില്…..
ഹൃദയത്തില് നിന്നൊരു അഭിനന്ദനം.
പ്രിയ സ്മിത,
ഈ കമന്റിന് എങ്ങിനെ മറുപടി നൽകും എന്നോർത്ത് കുഴഞ്ഞു. ഇതിന് മാത്രമല്ല, സ്മിതയുടെ പല അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും ചേരുന്ന മറുപടികൾ തരാൻ പ്രയാസം. കാരണം പറയുന്നത് എന്താണ്, അതെങ്ങിനെയാണ് പറയുന്നത്… ഇതുകൊണ്ടൊക്കെത്തന്നെ. ആശാൻ പറഞ്ഞപോലെ
തന്നതില്ല പരനുള്ളു കാട്ടുവാ-
നൊന്നുമേ നരനുപായമീശ്വരൻ
ഇന്നു ഭാഷയതപൂർണ്ണമിങ്ങഹോ
വന്നുപോം പിഴയുമർത്ഥശങ്കയാൽ!
നല്ലവാക്കുകൾക്ക് നന്ദി.
Machane poli… 35 page kazhinjath polum arinjilla..
റൊമ്പ താങ്ക്സ് മച്ചാൻസ്?
മീര…. അവൾ വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിച്ചു…
കഥാപാത്രത്തെ ഇഷ്ട്ടമായതിൽ സന്തോഷം. നന്ദി, അഖിൽ.
ആകെ മൊത്തം 35 പേജ് സാദാരണ ഗതിയിൽ മാക്സിമം 35 മിനിറ്റ്.
വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും മതി വരാത്ത അദ്യത്തെ 10 പേജുകൾ താങ്കളിലെ രചയിതാവിനെ തൊട്ടറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങൾ 35 ന്റെ കണക്കൊക്കെ വഴിമാറി,എല്ലാം മറന്നു ലയിച്ചിരുന്നൊരു വായന.
പ്രണയ രംഗങ്ങൾക്കു ഒരു standing ovation!അത്രമേൽ ഹൃദ്യമായിരുന്നു ഓരോ സീക്വൻസും,കൺമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന പ്രതീതി.
നാലാമത്തെ പേജ് ക്ലാസ്സ്.. എന്താ ഒറിജിനാലിറ്റി!!
പ്രണയത്തിന്റെ നനുത്ത സ്പന്ദനങ്ങളിൽ നിന്നും,വിരഹത്തിലേക്കും തുടർന്നങ്ങോട്ട് സെക്സിലേക്കുമുള്ള ആ ട്രാൻസിഷൻ അതി ഗംഭീരം.
സുന്ദരമായ ആഖ്യാനം കൊണ്ടും,അതി സുന്ദരമായ ഭാഷ കൊണ്ടും അതീവ ഹൃദ്യമായ അവതരണം കൊണ്ടും എല്ലാം കൊണ്ടും വളരെ ഉയരത്തിൽ നില്ക്കുന്നൊരു മികച്ച കലാ സൃഷ്ടി.
Thank you so much for this lovely treat..
പ്രിയപ്പെട്ട മാഡി,
എന്താണ് പറയേണ്ടത്! എല്ലാവരും പ്രണയിക്കുന്നവരാണോ! കഥ ഇഷ്ടമായതിൽ സന്തോഷം. നല്ലവാക്കുകൾക്ക് വളരെ നന്ദി. ഇതുപോലെയുള്ള ചുരുക്കം പ്രതികരണങ്ങൾ മാത്രമാണ് എഴുത്തുകാർക്ക് സന്തോഷം പകരുന്നത്.
പ്രണയത്തേക്കാൾ മധുരതരമായ വേറൊരു വികാരം ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടോ സുഹൃത്തേ?
ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പകർത്തിയതു പോലുള്ള വിഷ്വൽസ് വിളിച്ചോതുന്നുണ്ട് താങ്കളുടെ പ്രണയം.
PS:കാട്ടു പൂവ്
ചിതറി തെറിക്കുന്ന ചിന്തകളിൽ
എപ്പോഴും
നിന്റെയീ പുഞ്ചിരിയൊന്നു മാത്രം
മഴവില്ലു പോലെ നീ മനസ്സിൽ തെളിയുമ്പോൾ ഉണരുന്നു എന്നിലെ മോഹങ്ങളും.
മീരയുടെ കാര്യം ശരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ കുറച്ച് വിഷമിപ്പിച്ചു. But കഥയുടെ മുന്നോട്ടുള്ള പോക്കിന് അത് അനിവാര്യമാണല്ലോ. നല്ല പോസിറ്റീവ് വൈബ്സ് ഉണ്ട് (എനിക്ക് തോന്നിയതാണ്)
Over all നല്ലൊരു കഥ. Keep it up
നന്ദി കബാലി.
ഏതെങ്കിലും മീരമാരെ അറിയുമോ??
കഥയെപ്പറ്റിയുള്ള നല്ല പ്രതികരണത്തിന് നന്ദി, സുഹൃത്തേ.
സാഹോ ???
??
കള്ള സാമീ… ഇനി മേലാ… ഇവിടെ കമ്പിയെ വായിക്കൂ എന്നെങ്ങാനും പറയുന്ന കേട്ടാ… കൊല പണ്ണിടുവെൻ ജാഗ്രതൈ….
4 പേജെ വായിച്ചുള്ളൂ. തീർക്കും മുന്നേ കമന്റാതെ രക്ഷയില്ല എന്നായിപ്പോയി. ബാക്കി മൊത്തം വായിച്ചിട്ട് പറയാട്ടോ…
എടെ ജോ,
നീ ഇക്കഥ ഓണപ്പതിപ്പിൽ വായിക്കുകയും കൊള്ളാമെന്ന് പറയുകയും ചെയ്തതല്ലേടേ? ഇനിയങ്ങോട്ടും കമ്രി ശരണം ഗച്ഛാമി!?
സോറി കമ്പി ശരണം…
പതിപ്പിൽ വായിച്ചിരുന്നെങ്കിലും ആദ്യ ഭാഗങ്ങളിൽ എനിക്കിത്രയും ഫീലിംഗ് തോന്നിയിരുന്നില്ല സത്യം.??
പക്ഷേ ആ ട്വിസ്റ്റണ്ടല്ലോ… ദത് വന്നതെ ആ മൂഡ് മൊത്തം പോയി.ചങ്കരൻ പിന്നേം തെങ്ങേൽ കേറി. ക്ലൈമാക്സ് മൊത്തം മനസ്സിലേക്ക് വന്നു…അതോടെ നിർത്തി…പേജ് ഇരുപതിൽ.
(അന്നെന്നോട് എങ്ങനെയുണ്ടെന്നു ചോദിച്ചില്ലേ… മ്മടെ കൂട്ടുകാര് പറയുംപോലെ ഒരു മുഴുനീള കമന്റ് വായിൽകൊള്ളാത്ത വാക്കുകൾ കൊണ്ട് എഴുതണം എന്നോർത്തു വീണ്ടും വായിക്കാൻ തൊടങ്ങിയതാ… പക്ഷേ പണി നൈസായിട്ട് മൂഞ്ചിപ്പോയി….നമ്മളെക്കൊണ്ടു കൂടില്ലന്നേ…)
ചോദിക്കാൻ പാടില്ലെങ്കിലും ചോദിക്കുവാ… ഫുൾ പ്രണയവുമായി ഒരു കഥ എഴുതാമോ??? എനിക്കുവേണ്ടി??? പ്ലീസ്
നമസ്കാരം ജോ (ഏലിയാസ് ജയദേവൻ ഓമശ്ശേരി),
പ്രണയത്തിൽ അഭിരമിക്കുന്നവർക്കേ പ്രണയം എഴുതാനാവൂ… ഭാവനയ്ക്ക് പരിധിയുണ്ട്. കമ്പിയില്ലാത്ത റൊമാൻസ് എഴുതാനാവില്ല. മൂഡു വന്നാൽ… പഴയ കാമിനിമാർ മനസ്സിലെ ചാരമൂതി കനലാക്കിയാൽ.. പാർക്കലാം.
സ്വസ്തി.
Rishi ..parayan vakkukalilla..athrayum gambeeram…meera oru novayi ullil und.exelent story rishi…
എന്റെ ഭഗവാനെ… നന്ദി. സന്തോഷം.
വായിക്കാൻ എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ട്ടമുള്ള ഒരു ശൈലി…
മനോഹരമായ കഥ… വർണിക്കാൻ വാക്കുകൾക്കു പഞ്ഞം… അക്ഷരങ്ങൾകൊണ്ട് അണിയിച്ചൊരുക്കിയ ഭംഗിയുള്ള കാവ്യത്മകത…
സങ്കടങ്ങൾ ചെറിയ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് എന്നാൽ അതിന്റെ വേദന മുഴുവനായി നെഞ്ചിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കി തന്നു..
കാമം ജ്വലിച്ചു നിന്ന അഗ്നി നാളത്തെ പോലെ ഇപ്പോളും മനസിൽ കത്തുന്നു..
കഥാപാത്രങ്ങൾ മനസിൽ നിറഞ്ഞാടുന്നു.. മീര ഉറക്കം കെടുത്തുമ്പോൾ ഓപ്പോൾ മനസിൽ വർണിക്കാൻ ആവാതെ സ്പർശിക്കുന്നു…
പ്രണയം മനസ്സിനേൽക്കുന്ന പ്രഹരം വാക്കുകളിൽ….
ഈ കഥയെ ഇനിയും വർണിക്കണമെന്നുണ്ട് പക്ഷെ എനിക്ക് വാക്കുകളുടെ അപര്യാപ്തത
നല്ലോരു ശൃഷ്ടിക്കു അകമഴിഞ്ഞ നന്ദി…
അച്ചു രാജ്
പ്രിയപ്പെട്ട അച്ചുരാജ്,
സുന്ദരമായ കഥകളെഴുതുന്ന താങ്കളുടെ നല്ലവാക്കുകൾക്ക് എങ്ങിനെ നന്ദിപറയും എന്നറിയില്ല. കഥ ഇഷ്ട്ടമായതിൽ വളരെ സന്തോഷം. ഇത്തിരി കാമവും ഇത്തിരി സങ്കടവും പകർന്നുതരാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ അതുമതി.
തകർത്തു കഥ. ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം ഉണ്ടാവുമോ. നല്ല രസമായിട്ടു എഴുതിയുട്ടുണ്ട്. മച്ചാനെ അഭിവാദ്യങ്ങൾ. തുടരുക കഥകൾ.
വളരെ നന്ദി അച്ചു. തുടർച്ചയില്ല.ഓണപ്പതിപ്പിനുവേണ്ടി എഴുതിയതാണ്.
35 പേജ് കണ്ടപ്പോൾ ഒരിക്കലും വിചാരിച്ചില്ല ഈ കഥ ഞാൻ ഇതു മുഴുവനും വായിക്കും എന്ന്. വായിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ നിർത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഇത്രയും ഹൃദ്യമായി പ്രണയം എഴുതി ഫീൽ ചെയ്യിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കഥയും ഞാൻ വായിച്ചിട്ടില്ല എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഋഷി വിചാരിക്കും സോപ്പടി ആണെന്ന്. എന്നാ അങ്ങനെ അല്ല. പ്രണയ കഥകളും പ്രണയ സിനിമയും വന്നാൽ ഓടിച്ചു തീർക്കുന്ന പരിപാടി ആണ് സാധാരണ എനിക്ക്.
തമ്പാനൂർ റെയിൽവെ സ്റ്റേഷനിലെ കാന്റീനിനു മുന്നിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ഉഴുന്നു വടയും ബ്രൂ കോഫിയും കലർന്ന മണം! അതൊരു ഭയങ്കര നൊസ്റ്റാൾജിയ തന്നെയാണ്. ഒരു കാലത്ത്, അവിടെയോ ICFലോ കേറി വടയും ചായയും കഴിക്കാത്ത കമിതാക്കൾ തിരോന്തരത്തുണ്ടായിരുന്നോ എന്നു സംശയമാണ്.
ആദ്യപകുതി വായിച്ചപ്പോൾ, ‘ഈശ്വരാ.. ഋഷിയും അക്കന്മാരെ ഉപേക്ഷിച്ചോ??’ എന്നൊരു ഭയം ഉണ്ടായി ഹൃദയം നിന്നു പോയി. മിലി വന്നതോടെയാണ് അതിന് ഒരല്പം അനക്കം വീണ്ടു കിട്ടിയത്.
രണ്ടു ചാപ്പാടും സൂപ്പർ ആയിരുന്നു എങ്കിലും മീരയേക്കാൾ മിന്നിച്ചത് മിലിയാണ് എന്നുള്ളതാണ് എന്റെ ഒരു കമ്പി VIEW POINT. ബന്ധത്തിന്റെ കണ്ണികൾ PERFECT ആയി ചേർത്തു വെച്ചത് മീരയുടെ കാര്യത്തിൽ ആയിരുന്നു പക്ഷേ.
മീര അത്രയ്ക്കങ്ങോട്ട് പൂർണ്ണമായും സാങ്കൽപ്പിക സൃഷ്ടി ആണെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. Tvm പെണ്പിള്ളാരുടെ മാനറിസം അതു പോലെ തന്നെ അവളിൽ ഉണ്ട്. ചോദ്യത്തിനുത്തരം ചോദ്യം, തർക്കുത്തരം, കോഴിയെ തലയ്ക്കടിച്ചു കൊല്ലുന്ന വർത്തമാനം… സത്യം പറ, മീരയെ ഋഷിക്കറിയാം നേരിട്ട്, ശെരിയല്ലേ?
Thanks a lot for this good read Rishi… Best wishes!!!
Meera എന്നും കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാവട്ടെ. എന്നും കാണുന്ന എന്നും കാണുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരാൾ പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം ഇല്ലാണ്ടാവുമ്പോൾ അതിനോട് adapt ചെയ്യാൻ നമ്മൾ കണ്ടെത്തുന്ന ഒരു വഴി ഉണ്ട്. അയാൾ എവിടെയോ ഉണ്ടെന്നും ഒരു ദിവസം കാണാം എന്നും മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വഴി. മിലിക്ക് ഒരു വിധത്തിൽ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനം അല്ലേ? കാലു കുഴഞ്ഞു പോയപ്പോൾ താങ്ങി നടക്കുവാൻ ലഭിച്ച കരുത്തുള്ള ചുമലുകൾ. ദൈവം മഹാനാണ്, അല്ലേ
കമന്റ് കണ്ടിട്ടു ജോലി കഴിയുന്നവരെ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല.. ?
പ്രിയപ്പെട്ട മാംഗോ,
എടുത്തു പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും കൃത്യമായി തിരുവനന്തപുരമാണ് പശ്ചാത്തലം എന്ന് അവിടത്തുകാർക്ക് മനസ്സിലാവും എന്നു മനസ്സിലായി ?. ഭാഷയാണോ ഒറ്റിയത്? ഏതായാലും നഗരം ഒരു കഥാപാത്രമാണ്.
തിരുവനന്തപുരത്തെ പെൺകുട്ടികൾ… പലരുടെയും അറിയാതെ ശ്രദ്ധിച്ചുപോയതോ അല്ലെങ്കിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞതോ ആയ സ്വഭാവവിശേഷങ്ങളാണ് മീര എന്ന പെൺകുട്ടി. ഞാൻ അസുരൻബ്രോയ്ക്ക് നേരത്തെ കൊടുത്തിരുന്ന മറുപടിയിൽ പ്രണയം എഴുതാനുള്ള വിഷമം തുറന്നുപറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…തകർച്ച, ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പ്… ഈ തീമിൽ ഓണപ്പതിപ്പിൽ എഴുതാൻ പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ പ്രണയം നന്നാവും എന്നു തോന്നി. അങ്ങനെ പറ്റിപ്പോയതാണ്.
മിലി കണ്ടിട്ടുള്ള, ഇടപഴകിയിട്ടുള്ള മനസ്ഥൈര്യമുള്ള കൊഴുത്ത സുന്ദരികളായ സ്ത്രീകളോടുള്ള അഭിനിവേശം…
മാംഗോയുടെ നല്ല വാക്കുകൾ വായിച്ചപ്പോൾ മനം കുളിർത്തു. വളരെ നന്ദി, സുഹൃത്തേ.
പ്രിയപ്പെട്ട ഋഷി,
കമ്പി മാത്രമാണ് ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം എന്നൊക്കെ പറയുമെങ്കിലും ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലെ ആ പ്രേമത്തിന്റെ കനൽ… കാമത്തിന്റെ കട്ടി പുതപ്പിനടിയിലും പ്രകാശിക്കുന്നത് ഒളിപ്പിക്കാനായില്ല ബ്രോ… അല്ലേലും അതങ്ങനെയാ കള്ളക്കാമുകന്മാർ പിടിയിലാവുക മനസ്സറിവോടെ അല്ലല്ലോ… ആ പ്രേമവെളിച്ചത്തിന്റെ നുറുങ്ങുകൾ നിങ്ങളെ… അല്ല… നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ പ്രേമത്തെ കാട്ടി കൊടുത്തു കളഞ്ഞല്ലോ…
ഒരുപാടു നന്നായി ഋഷി … ആദ്യ പാതിയിൽ ഞാനും ആദിയുടെ കൂടെ ചരസ്സിന്റെ ലഹരിയിലല്ലാതെ തന്നെ കലാലയ ജീവിതത്തിന്റെ വർണ്ണപകിട്ടുള്ള ഭൂതകാലത്തിൽ ആയിരുന്നു… കമ്പി ഒഴിവാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ പോലും എവിടെയൊക്കെയോ കൊളുത്തുന്ന ഒരുപാടു വേറെ വികാരങ്ങൾ… മധുരിക്കുന്ന എന്നാൽ കുഞ്ഞു വേദന ഇട്ടിട്ടു പോകുന്ന എന്തോ… പറയാനറിയാത്ത ഒരു സത്തയുണ്ട് ഇതിൽ…
പ്രിയപ്പെട്ട കിച്ചു,
മനസ്സിനുള്ളിൽ എവിടെയെങ്കിലും നനുത്ത വികാരങ്ങൾ ഉള്ളവരാണ് ഭൂരിഭാഗം മനുഷ്യരും, ഞാനുൾപ്പെടെ എന്നാണ് ഞാൻ കരുതുന്നത്. അത് പ്രേമമോ, സഹാനുഭൂതിയോ, സ്നേഹമോ… കാരുണ്യമോ… ഏതെങ്കിലുമൊരു രൂപത്തിൽ ചിലപ്പോഴെങ്കിലും പ്രകടമാകും. വ്യക്തിപരമായി പറഞ്ഞാൽ ഞാനൊരു മുരടനാണെന്നാണ് എന്റെയും, ചുറ്റുമുള്ളവരുടേയും ധാരണ. ഇത് ഒരളവോളം സത്യവുമാണ്.
തീർച്ചയായും ഇവിടെ വരുന്നത് കമ്പിക്കഥകൾ വായിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ്. പ്രണയത്തോട് ഇഷ്ടക്കേടൊന്നുമില്ല. പ്രണയം വർണ്ണിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭാഷയാണ് പലപ്പോഴും ചെടിപ്പിക്കുന്നത്.
അതെല്ലാം പോട്ടെ. കഥ ഇഷ്ട്ടമായല്ലോ… അതുമതി. എഴുത്തുകാരനായ താങ്കളുടെ നല്ലവാക്കുകൾ… ഹൃദയം നിറച്ചു. വളരെ നന്ദി.