വെള്ളിനക്ഷത്രം [RDX-M] 284

നി ഒരു ക്രൂര ആണ് എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നില്ല… പക്ഷെ  എന്നെ സ്വന്തം ആക്കാൻ ആയി നീ എന്തൊക്കെ ആണ് ചെയ്തത് എന്ന് നീ ഒന്ന്  ചിന്തിച്ചു നോക്ക്…

അത് ചെയ്യാൻ നി ആരുടെ സഹായം ആണ് തേടിയത് എന്നും നി ഓർക്കുന്നത്തെ നന്നായിരിക്കും….

പാവപ്പെട്ട ജനങ്ങൾ, അവരുടെ കുട്ടികൾ അവരൊക്കെ നിന്നോട് എന്ത് തെറ്റാണു ചെയ്തത്,,,”

ദേവൻ്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് മുൻപിൽ  അവൾ  ഉത്തരം കിട്ടാതെ അവളുടെ തല താഴ്ന്നു..അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“,,,,,എന്റെ പ്രണയം സത്യം ആണ്…അതിന് വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ ഇതെല്ലാം ചെയ്തത്…അതിനു ഇടയിൽ ശേരിയോ തെറ്റോ ഞാൻ നോക്കിയില്ല… എൻ്റെ മുന്നിൽ നി മാത്രം ആയിരുന്നു…”

സൂര്യൻ അത് ഒരു നിമിഷം നോക്കി… അവന്റെ ഉള്ളിൽ അത് കണ്ടു ചെറിയ വേദന വരാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടന്ന് അവന്റെ മനസിലേക്ക് കുട്ടികളുടെ കരച്ചിലും  ജനങ്ങളുടെ പ്രണാരക്ഷിക്കാൻ നിലവിളികളും അവന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി…

അവന്റെ മനസിലേക്ക് കോപം ഇരട്ടി വാൾ അവളുടെ കഴുതിലേക്കു കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു.

“,,,,,,നിന്റെ അപേക്ഷയ്ക്കോ, ഈ കണ്ണുനീരിലോ  നീ ചെയ്ത് തെറ്റിന് ഒരു പ്രായശ്ചിത്തം അല്ല.. പറയു കഴുത്തു ഛേദിക്കുന്നതിന് മുൻപേ നിന്റെ അവസാന ആഗ്രഹം,,,,,”

അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കു വാൾ മുട്ടിച്ചു സൂര്യൻ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു..

“പല കാര്യങ്ങളും എനിക്ക് ഇവിടെ പറയാൻ കഴിയില്ല ദേവ… അത് നി ഒരിക്കലും അറിയാനും പാടില്ല…

അവള് ചിരിയോടെ കൂട്ടിച്ചേർത്തു…ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്ന അവൻ്റെ മുഖം ഒരു സംശയത്തോടെ അവളെ ചൂഴ്ന്നു നോക്കി…