വെള്ളിത്തിര 3 [കബനീനാഥ്] 142

മധുമിത പക്ഷേ, മുൻവശത്തേക്കു വന്നതേയില്ല…

“” ചേച്ചിയ്ക്ക് പറ്റില്ലേൽ ഞാൻ അഭിനയിച്ചോളാം സിനിമേൽ…””

മനുമിത, അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മൗനം കണ്ടു പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു……

“” അടങ്ങിയിരുന്നോണം………. “

ജ്വലിച്ചു കൊണ്ട് സേതുലക്ഷ്മി ചാടിത്തിരിഞ്ഞതും മനുമിത അകത്തേക്ക് ഓടിക്കളഞ്ഞു…

നിശബ്ദമായ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി…

സേതുലക്ഷ്മി ഏതോ ഗഹനമായ ചിന്തയിലാണെന്ന് ശ്രീനിവാസൻ കണ്ടു…

അവിചാരിതമായി വന്നു ചേർന്ന സൗഭാഗ്യത്തിന്റെ അമ്പരപ്പിൽ എല്ലാവരും മൂകരായിരുന്നു…

സത്യമാണോ… ?

സത്യം തന്നെയാണ്………….!

അതിന് മധുമിതയ്ക്ക് അഭിനയിക്കാനറിയാമോ…?

എവിടെ… ?

കുറച്ചു കാലം ചെറുപ്പത്തിൽ നൃത്തം പഠിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നല്ലാതെ… ?

സിനിമയിൽ അഭിനയിക്കുവാനുള്ള സൗന്ദര്യം തന്റെ മകൾക്കുണ്ടോ… ?

ആ ചോദ്യത്തിനു മാത്രം ശ്രീനിവാസനും സേതുലക്ഷ്മിയ്ക്കും ഒരേ ഉത്തരം തന്നെയായിരുന്നു…

അത് ആവോളമുണ്ട്……

പക്ഷേ……….?

മധുമിത സമ്മതിക്കുമോ… ?

അവൾ ഒരിക്കലും സമ്മതിച്ചു തരാൻ വഴിയില്ല…

കാരണം അവൾ അങ്ങനെയൊരാളല്ല…

മറ്റൊന്നു കൂടിയുണ്ട്……

സിനിമയിൽ അഭിനയിച്ചു എന്ന പേരിൽ മകളുടെ , മക്കളുടെ ജീവിതം താറുമാറാകാൻ പാടില്ല എന്നത് സേതുലക്ഷ്മിക്ക് നിർബന്ധമായിരുന്നു…

പക്ഷേ അതിനു മുകളിൽ ദാരിദ്ര്യം എന്ന മൂന്നക്ഷരം എടുത്തു പിടിച്ചു നിന്നിരുന്നു…

ഒരു ലക്ഷം രൂപ……………!!!

ശ്രീനിവാസന്റെയും സേതുലക്ഷ്മിയുടെയും ചിന്തകൾ പല വഴി പാഞ്ഞു , ഒടുവിൽ എത്തിച്ചേർന്നത് ആ മാന്ത്രികതയിലായിരുന്നു…

അത് ഒരാശ്വാസമാണ്………!

പതിനഞ്ചോ ഇരുപതോ, പോട്ടെ ഒരു മാസത്തെ ഷൂട്ടിംഗ് കാണുമായിരിക്കും……