വേനൽ മഴ പോലെ [Smitha] 614

ചേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.

“ആണോ എവിടെയാ മോന്‍ വെച്ചേ?”

എഴുന്നേറ്റ് ഗൌണ്‍ തിരികെ ഇട്ടുകൊണ്ട് മമ്മി ചോദിച്ചു.

“ഞാന്‍ നോക്കാം എവിടെയാ …പക്ഷെ …പക്‌….”

മമ്മി സംഭ്രമത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

“എന്താ ശ്രീ?”

മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ അത്കണ്ട് അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.

“പക്ഷെ നീയല്‍പ്പം മുമ്പ് എനിക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്തില്ലേ? അല്ല ഞാന്‍ നിനക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്തില്ലേ? അപ്പം നിന്‍റെ കയ്യില്‍ ഫോണ്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ?”

“അതെങ്ങനെയാ ശ്രീ?”

മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ ചിരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു.

ഇനി ഇവിടെ നിന്നാല്‍ ശരിയാവില്ല.
ഇപ്പോള്‍ എന്നെ കാണും.
കള്ളത്തരം പൊളിയും.
ഒരിക്കലും എനിക്ക് ഈ ബന്ധം അറിയാം എന്ന് രണ്ട് പേരും മനസ്സിലാക്കരുത്!

ഞാന്‍ വാതില്‍ക്കലേക്ക് നടന്നു.

“ഞാന്‍ ഫോണ്‍ ഇവിടെ വെച്ച് മറന്നു പോയതല്ലേ? പിന്നെങ്ങനെ ഞാന്‍ ശ്രീ വിളിക്കുമ്പോള്‍ ഫോണ്‍ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്യും?”

“അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കോണ്ടം വാങ്ങിയ കാര്യം ഒക്കെ പറഞ്ഞത്…അന്നേരം മോന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ ശ്രീക്കുട്ടനോട് പറയാന്‍ ഒക്കെ…”

മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ ചിരിച്ചു.

“ഇങ്ങനെ വട്ട് പറയല്ലേ? ആ! കിട്ടിപ്പോയി! ഫോണ്‍ സ്റ്റോര്‍ റൂമിലെ പഴയ വാഷിങ്ങ് മെഷീന്റെ പൊറത്ത് ഉണ്ട്…ഇപ്പഴാ ഓര്‍ത്തെ…”

അപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ പുറത്ത് ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

സൈക്കിള്‍ ആരും കാണാതെ ഗേറ്റിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി ഞാന്‍ തിരികെ കോമ്പൌണ്ടിലേക്ക് വന്നു.

അപ്പോള്‍ മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ സിറ്റൌട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്നു.

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...