വേറൊരു ഒരുമ്പെട്ടവൾ!!!!!!…. [സിമോണ] 832

സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കവേ രഷ്മിടീച്ചർ നിർത്താതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു…
എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിത്തന്നെയാണ്.. അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല…
പക്ഷെ എന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും ഫ്രസ്‌ട്രേഷനുകളും!!! അതുപിന്നെ ഈ പിള്ളേരുടെ മേലല്ലാതെ ഞാൻ പിന്നെ എവിടെ കൊണ്ടുപോയിട്ട് തീർക്കും???
അല്ലാതെ അവറ്റകള് സ്വകാര്യമായി എന്നെ എന്തു തെറി വിളിച്ചാലും എനിക്കുവലിയ ചേതമുണ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല…..

“അതൊന്നുമല്ല എന്റെ രശ്മീ കാര്യം… ന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഞാൻ ആരോട് പറയാനാ…
നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ.. അന്ന് അബോര്ഷന് കഴിഞ്ഞതിനുശേഷം ഇതുവരെയായിട്ടും ഇത് രണ്ടും ഒഴിഞ്ഞിട്ടില്ല… ”

ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി തലകുനിച്ച്, മുന്താണിക്കടിയിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന മുലമുഴുപ്പുകളിലേക്ക് കണ്ണുകൾകൊണ്ട് ഞാൻ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുമ്പോൾ രശ്മിയുടെ മുഖം ആശ്‌ചര്യം കൊണ്ട് നിറയുന്നത് എനിക്കുകാണാമായിരുന്നു….

“വല്ലാത്ത കഷ്ടാ ന്റെ കുട്ടീ.. ഉച്ചയാവുമ്പോഴേക്ക് രണ്ടും വന്നങ്ങു നിറയും. ഇന്റെർവെല്ല് കഴിഞ്ഞ് രണ്ടാമത്തെ പിരീഡൊക്കെ ആവുമ്പോഴേക്ക് ബ്രേസിയർ നിറഞ്ഞിട്ട്..
ഹോ!!! ശ്വാസം മുട്ടുന്നതുപോലാ.. ഒടുക്കത്തെ വേദനയും….
ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ഞാനെങ്ങനാ ഇടക്കിടക്ക് ഇത് പിഴിഞ്ഞുകളയാൻ നിൽക്കുവാ??? ആ ഡ്രിൽമാഷാണെങ്കിൽ ഏതുനേരോം സ്റ്റാഫ്‌റൂമിൽ തന്നെ കാണും… ന്റെ കണ്ണൊന്നു തെറ്റിയാൽ ആ നിമിഷം അയാളുടെ കാകദൃഷ്ടി ഇതുങ്ങളിലാ… നാണമില്ലാത്ത സാധനം!!!…
ജോലി നിർത്തിപ്പോവാൻ തോന്നും ചിലപ്പോ..അല്ലെങ്കിൽ വേറെ ഏതേലും സ്‌കൂളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ടീച്ചേഴ്സ് ബാത്രൂം കൊണ്ടുപോയി സ്റ്റാഫ് റൂമിന്റെ ഉള്ളിൽ വെച്ചിരിക്കുന്നത്???…”

എന്റെ സ്വരത്തിൽ സ്‌കൂൾ മാനേജ്‌മെന്റിനോടുള്ള കടുത്ത അമർഷം മുഴച്ചുനിന്നു…

“വീട്ടിൽ ചെന്നാൽ പിന്നെ ഇത് രണ്ടും പിഴിഞ്ഞുകളയാനാ ഉള്ള നേരം മുഴുവൻ പോണത്.. അതിന്റെ ഇടയിൽ ക്‌ളാസ് നോട്സുണ്ടാക്കലും, അസൈന്മെന്റ്സ് ചെക്ക് ചെയ്യലും.. ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലെ പണികളും..
മനുഷ്യന് പ്രാന്തെടുത്തു തുടങ്ങി… ഇതൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ടാ തല തിരിഞ്ഞ കുട്ട്യോൾടെ വക ഓരോ വങ്കത്തരങ്ങളും… നമ്മുടെ അവിടേക്കും ഇവിടെക്കുമൊക്കെ നോക്കി തമ്മിൽ തമ്മിൽ കുശുകുശുക്കലും അടക്കിച്ചിരിയും… ഒരൊറ്റയെണ്ണം ക്‌ളാസിൽ ശ്രദ്ധിക്കില്ല….