വേശ്യായനം 12 [വാല്മീകൻ] 150

“നിങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്നാൽ മതി” സലീനയോടും ജാൻസിയോടും അകത്തേക്കിരിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് വർഗീസ് ബോഡി ഗാർഡ്സിനോട്  പറഞ്ഞു.

 

“പറ്റില്ല സർ. മാഡത്തിൻ്റെ പ്രത്യേക ഓർഡർ ആണ്. ഒരു നിമിഷം പോലും ഇവരെ കണ്ണിനു മുന്നിൽ നിന്നും മാറ്റരുതെന്ന്” രണ്ട് പേരും എതിർത്ത് അകത്തേക്ക് കയറി ഒരു മൂലയിൽ കൈ കെട്ടി നിന്നു . ഇരുവരുടെയും അരയിൽ തോക്ക് തിരുകിയിട്ടുണ്ടെന്ന് ഷർട്ടിനു വെളിയിൽ കാണാമായിരുന്നു.

 

“ഇരിക്ക്” സലീനയോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് വർഗീസ് കസേരയിൽ ഇരുന്നു.

 

“അന്ന് ഞാനാണ് വന്ന് നിൻ്റെ മുറിവൊക്കെ ഡ്രെസ്സ് ചെയ്തു തന്നത്. നീ ബോധം ഇല്ലാതെ കിടക്കുകയായിരുന്നു. എന്നാലും നീ ഇത്ര വലിയ ചരക്കാണെന്ന് അന്ന് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. ആ.. ശരീരമൊക്കെ മുറിവ് പറ്റി കിടക്കുവായിരുന്നല്ലോ. ശാന്തി മാഡം കുറച്ച് മെനക്കെട്ടിട്ടുണ്ട് നിന്നെ ഇങ്ങനെ ആക്കി എടുക്കാൻ അല്ലേ” വർഗീസ് ഒരു വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ചു.

 

തന്നെ തുണിയില്ലാതെ ഡോക്ടർ കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ സലീന ചൂളിപ്പോയി.

 

“നിന്നെ ഒന്ന് ശരിക്ക് പരിശോധിക്കാനാണ് ഇങ്ങോട്ട് വിട്ടത്. ഇന്ന് നിൻ്റെ എല്ലാം ഞാൻ പരിശോധിക്കുന്നുണ്ട്.” അയാൾ തുടർന്നു.

 

തന്നെ ഇന്ന് പണ്ണാനാണ് ഇയാളുടെ പരിപാടിയെന്ന് സലീനക്ക് ഊഹം കിട്ടി. സ്വന്തം നിസ്സഹായാവസ്ഥയിൽ അവൾക്ക് അതിയായ ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും പൂറ്റിൽ കുണ്ണ കയറുമെന്ന ചിന്ത അവളുടെ പൂറ്റിനുള്ളിൽ തരിപ്പുണ്ടാക്കി.

 

ഡോക്ടർ വർഗീസ് ഒരു ഫോം പുറത്തെടുത്ത് അതിൽ എഴുതാൻ തുടങ്ങി.

 

“ഡേറ്റ് ഓഫ് ബെർത്ത് ?” അയാൾ ചോദിച്ചു.

 

“1974 ജൂലായ് 10”

 

“അപ്പോൾ 22 വയസ്സ് പ്രായം. നല്ല തൊട്ടാൽ പൊട്ടുന്ന പ്രായം” അയാൾ ചിരിച്ചു.

 

“എന്തെങ്കിലും അസുഖങ്ങളോ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളോ?”

 

സലീന ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.

 

“മാസമുറ സമയത്തിന് വരുന്നുണ്ടോ?”