വേഴ്ച 3 [മഹേശ്വർ] 446

” എന്ത് പറ്റി അമ്മേ, ആകെ ഇന്ന് ഒരു moodoff ”
എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ അമ്മ പറഞ്ഞു
” നിനക്കൊരു പെണ്ണൊക്കെ കേട്ടണ്ടേ കണ്ണാ? എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ നടന്നാൽ മതിയോ ”
എന്റെ അറുകഴപ്പ് അമ്മക്ക് മനസിലായിരിക്കുന്നു.
ഇതിൽ നിന്നും പുറത്തു കടക്കാൻ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ഒരു വഴി വേഗം കണ്ടു പിടിക്കണമായിരുന്നു,

പെട്ടെന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഒരു ബുദ്ധി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” അത് ശരിയാകില്ല അമ്മേ, കല്യാണം വേണ്ട ”
” അതെന്താടാ ” അമ്മ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു,

” അതിപ്പോ അമ്മയോടെങ്ങിനെയാ പറയാ… വേണ്ട അത്രേം അറിഞ്ഞാൽ മതി ”
“നീ പറയടാ, ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയല്ലേ.. ഈ വയറ്റില നിന്നെ ഞാൻ ചുമന്നത്, മോൻ പറ ”
അമ്മ ഇത്തിരി കൂടി സപ്പോർട്ട് തന്നു.
എന്റെ കള്ളം പറയാനായി ഞാൻ കുറച്ചു ഭാവഭിനയം പുറത്തെടുത്തു.

ഒരു ദീർഘാനിശ്വാസത്തിനു ശേഷം ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” കുറച്ചു നാളായി എനിക്ക് ഈ സംശയം തുടങ്ങിയിട്ട്, കാര്യം എന്താണെന്നു വച്ചാൽ എനിക്ക് പെൺകുട്ടികളോട് സംസാരിക്കാനോ, അടുപ്പം കാണിക്കാനോ കഴിയില്ല, ഞാൻ ഒരുപാട് ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ അതൊരിക്കലും മാറില്ല ”

ഞാൻ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു തീർത്തു.
” കണ്ണാ അതൊക്കെ സാധാരണ അല്ലെ, ഒട്ടുമിക്ക എല്ലാ ആൺകുട്ടികൾക്കും ഉണ്ടാകുന്നതാണ് ഇത്, അതൊക്കെ കല്യാണം കഴിയുമ്പോ മാറിക്കോളും, നിന്റെ അച്ഛൻ തന്നെ എന്നെ പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നപ്പോൾ എന്തൊരു നാണമായിരുന്നു..
ഇപ്പോഴോ

അതെല്ലാം ശരിയാകും കണ്ണാ ”
അമ്മ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചു.
” ഞാനും അങ്ങനെയാണ് അമ്മേ കരുതിയത്, പക്ഷെ കാര്യം കുറച്ചു സീരിയസ് ആണ്, ഇവിടെ പറഞ്ഞില്ല എന്നെ ഒള്ളൂ, ഞാൻ ഒരു ഡോക്ടർ നെ കണ്ടു, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്…. ”
ബാക്കി പറയാൻ ഞാൻ മടിച്ചു നിന്നു..