“വാ.. ആന്റി… ഇവിടെ തന്നെ…”
അവൻ ഒരു ഡോർ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…ആ ഡോറിന്റെ വാതിൽ ഇന്നലെ കണ്ട സ്യൂട്ട് റൂമിസിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി തോന്നി…
ഏഹ്..ഇതൊരു ഫിലിം തീയേറ്റർ ടൈപ്പ് പോലെ തോന്നുന്നു….സിനിമ കാണാനാണോ ഇവൻ എന്നെ വിളിച്ചു കൊണ്ടു വന്നത്….
ഡോർ തുറന്നു അവൻ അകത്തുകയറി..
എനിക്ക് വേണ്ടി ആ ഡോർ മലക്കെ കുറച്ചു നേരം തുറന്നു..
നമ്മുടെ നാട്ടിലുള്ള പോലെ ടിക്കറ്റ് എടുക്കലും ടിക്കറ്റിന്റെ പകുതി മുറിക്കലൊന്നും ഇവിടെ ഇല്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…
അവിടെ ഒരു അരണ്ട മഞ്ഞ വെളിച്ചം മാത്രമേ ഉള്ളു. അതും വളരെ പതിഞ്ഞ ടൈപ്പ്…
ഒരാൾ നടന്നു പോകുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയാൻ തന്നെ തൊട്ടടുത്തു എത്തിയാലെ മനസ്സിലാവുള്ളു……
പടം തുടങ്ങിയും ഇല്ല….
എന്തായിരിക്കും സിനിമ എന്നറിയാനായി എന്റെ ആകാംഷ….
അവൻ എന്റെ മുന്നിലായി നടന്നു…അവന്റെ ലക്ഷ്യം ഏറ്റവും പിന്നിലുള്ള സീറ്റ് തന്നെ …..ഇവന്റെ നടത്തം കണ്ടാൽ മുന്നേ ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തു വച്ചപോലെ തന്നെ…ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു… അവിടെ ഒക്കെ യായി ആൾക്കാർ ഉണ്ട്… എല്ലാവരും ഓരോ മൂലയിൽ… കപ്പിൾസ് ആയി തന്നെ….
നമ്മുടെ സാദാ തിയേറ്റർ പോലെ നൂറിൽ കൂടുതൽ സീറ്റ് ഒന്നും ഇവിടെ ഉള്ളതായി തോന്നിയില്ല…
ഒരു അമ്പതോ അറുപതോ… കാണുമായിരിക്കും…
ഓരോ വരിയിലും ഒന്നോ രണ്ടോ കപ്പിൾസ് മാത്രമേ ഇരിക്കുന്നുള്ളൂ….
ആ നേരിയ വെട്ടത്തിൽ അവരൊക്കെ കൂടെയുള്ള പെണ്ണിന്റെ ചുമലിൽ കൈയിട്ടു ഇരിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി… പക്ഷെ ഒന്നും വ്യക്തമല്ല…
പലരും നടന്നു നീങ്ങുന്ന ഞങ്ങളെ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്…
മുഖം മനസ്സിലാവാത്തത് വളരെ ഭാഗ്യമായി എനിക്ക് തോന്നി….
