അക്ഷരത്തെറ്റും ചിഹ്നങ്ങളിൽ വരുത്തുന്ന പിഴവുകളും വായനാസുഖം തല്ലിക്കെടുത്തും.
ചില സാധാരചിഹ്നങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കേണ്ട രീതികളാണ് എഴുത്തുകാരോട് പങ്കുവെയ്ക്കാൻ പോകുന്നത്.

കുത്തുകൾ, (.)/(…) ഇങ്ങനെ, ഒന്ന്/മൂന്ന് എന്ന അനുപാതത്തിലാണ് ഉപയോഗിക്കേണ്ടത്.
അതുതന്നെ, വാക്യങ്ങളുടെ (sentence) അന്ത്യത്തിൽ സ്പെയ്സ് ഇല്ലാതെ ഉപയോഗിക്കണം.

മറ്റൊന്ന്, മൂന്ന് കുത്തുകളാണ്.
ഇവ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഒരു‌ ഫാഷൻ/പാഷൻ ആയി മാറിയിട്ടുണ്ട് ഇന്ന്. അപൂർണ്ണമായ വാക്യമാണെന്നും അതിൽ വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിനോട് ചിലത് കൂട്ടിച്ചേർക്കാനും സൂചിപ്പിക്കുകയോ പദങ്ങളുടെ അഭാവമോ ആണ് മൂന്ന് കുത്തുകൾ കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.
ഇത് നിർദ്ദയം ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെടുന്ന കാഴ്ചയാണ് നാമിന്ന് കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.

ചില വാചകങ്ങളെ “ഹൈലൈറ്റ്” ചെയ്യാനായി/സംഭാഷണം സൂചിപ്പിക്കാനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന (“,’) ഒറ്റ/ഇരട്ട ഉദ്ധരണികൾ ആണിത്. സാധാരണയായി ഇവ ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ കാണുന്ന പിഴവാണ് താഴെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്:

” ഇതൊക്കെപ്പറയാൻ നീയാര്?” (തെറ്റ്)

അക്ഷരങ്ങളോട് ചേർന്നുവേണം അവ എഴുതാൻ.
ഉദാഹരണം: “ഇതൊക്കെപ്പറയാൻ നീയാര്?” (ശരി)

ഇനിയാണ് കോമ (,).

ഒന്നിൽക്കൂടുതൽ കോമ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ തന്നെ മനംപിരട്ടൽ അനുഭവപ്പെടും. വാചകത്തിന്റെ അൽപ്പവിരാമത്തിൽ ഇത് ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നു. കോമയ്ക്ക് ശേഷം സ്പെയ്സ് ഇടുകയും, അതിനുമുൻപ് ഇടാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുക.

ആശ്ചര്യച്ചിഹ്നം (!) ഒന്നുമാത്രമാണ് അനുവദനീയം ( എഴുത്തിലുടനീളം വാരിക്കോരി ഇടുകയുമരുത്).

ഒന്നുകൂടി, കുറച്ച് സാധാരണ ചിഹ്നങ്ങളും അവയുടെ മുൻഗണനാക്രമവും താഴെ കൊടുക്കുന്നു:
കോമയോ കുത്തോ (,/.) രണ്ടും ഒരുമിച്ച് ഉപയോഗിക്കില്ലല്ലോ);
അതിന് ശേഷം, !,?,” എന്നീ ചിഹ്നങ്ങൾ യഥാക്രമവും ആവശ്യാനുസരണവും ഉപയോഗിക്കാം; അഥവാ അത്യാവശ്യഘട്ടങ്ങളിൽ ഉപയോഗിക്കാം.

മറ്റൊന്ന്, വിസർഗ്ഗത്തിന് (ഃ) പകരം കോളൻ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നതാണ് (കീബോർഡിന്റെ അപാകതയായി തോന്നുന്നു).

*പരിമിതമായ അറിവിൽ നിന്ന് പങ്കുവെയ്ക്കുന്നു.

Noufal Muhyadhin