വിധി തന്ന ഭാഗ്യം [Danmee] 459

അവൾ  അതിനു മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പിന്നെ  കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വളരെ പെട്ടെന്ന് ആയിരുന്നു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ കണ്ണൻ വീട്ടിൽ വന്നു
“നീ കല്യാണം ആണെന്ന് ഒന്നു വിളിച്ചു പറയുകപോലും ചെയ്തില്ലല്ലോ മൈരേ ”
അമ്മ  പറഞ്ഞത്  അനുസരിച്ചു അവൻ  എന്നെ നിർബന്ധിച്ചു റെഡി ആക്കി. അവനോട് എല്ലാം  പറഞ്ഞാലോ  എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചതാ  പക്ഷെ എന്തോ  അതിനു  കഴിയുന്നില്ല.
അമ്മയും പെങ്ങന്മാരും കണ്ണനുംകൂടെ എന്നെ ബലം പ്രയോഗിച്ചു ക്ഷേത്രത്തിൽ കൊണ്ട് പോയി. ഞാൻ  അവിടെ വിയർപ്പുമുട്ടി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു
അപ്പോൾ അമ്മാവനും രേവുന്റെ  ബന്ധുക്കളും കൂടി  അർച്ചനയെ  അവിടേക്ക്  കൊണ്ട് വന്നു. അവളെ  കല്യാണവേശത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ  എനിക്ക്  രേവുവിനെ  ആണ്‌  ഓർമ  വന്നത്. അമ്മാവന്റെ  കല്യാണത്തിന്  ഇതേ അമ്പലത്തിൽ വെച്ചു  കല്യാണവേശത്തിൽ കണ്ട  എന്റെ  രേവുവിനെ.  ഞാൻ  അർച്ചനയെ  തന്നെ  നോക്കിനിക്കുന്നത് കണ്ട  അമ്മയും പെങ്ങന്മാരും  ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ  ഏതോ  സ്വപ്നത്തിൽ  എന്നപോലെ  അവളുടെ  ‘ എന്റെ  മകളുടെ ‘ കഴുത്തിൽ  താലി കെട്ടി. പിന്നീട്  വീട്ടിൽ എത്തിയതും  റിസപ്ഷൻ കഴിഞ്ഞതും ഏതോ  മായാലോകത്തിൽ  എന്നപോലെ  എനിക്ക് തോന്നി

ഞാൻ  എന്റെ മുറിയിൽ ഇരിക്കുക  ആണ്‌ . ആരാണ് എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടുരുത്തിയത്. മുറി മുല്ലപ്പൂ കൊണ്ട്  അലങ്കരിച്ചിട്ട് ഉണ്ട്
പെട്ടെന്നു  വാതിൽ തുറന്നു പെങ്ങന്മാർ അർച്ചനയെ മുറിയിലേക്കു തള്ളിവിട്ടു. അവളുടെ  കയ്യിൽ  ഒരുഗ്ലാസ്  പാൽ ഉണ്ടായിരുന്നു
ഞാൻ  എഴുന്നേറ്റു നിർവികാരൻ അയിനിന്നു  അവളെ  നോക്കി നിന്നു.

ഞാൻ  എന്റെ  മകളെ  തന്നെ  വിവാഹം  കഴിച്ചിരിക്കുന്നു.  ഞാൻ  ഇവളോട്  ഇത്  ഇങ്ങനെ  പറയും . “ഞാൻ  നിന്റെ ഭർത്താവ് അല്ല  അച്ഛൻ  ആണ്‌  എന്ന് ”

പക്ഷെ  അവളുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും  അവൾക്ക്  ഈ  വിവാഹത്തിൽ  പൂർണ സമ്മതം  ആണെന്ന്  തോന്നുന്നു.

പെട്ടെന്ന്  പാൽ ഗ്ലാസ്  എന്റെ നേരെ  നീട്ടികൊണ്ട് അവൾ ” കിരണേട്ടാ  പാൽ ”

( തുടരും )