നാലാംദിവസം ദിവസം രാവിലെ, ഫാംഹൗസിലെ ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷത്തിൽ വിദ്യ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു. രാജഗോപാൽ സാർ അവളോട് പറഞ്ഞു: “വിദ്യേ, ഇന്ന് ഡോക്ടർ നയന വരും. നിന്നോട് ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ പറയും. അനുസരിക്കണം.” വിദ്യ തലയാട്ടി, നഗ്നയായി തന്നെ ബെഡിൽ ഇരുന്നു.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോക്ടർ നയന – രാജഗോപാലിന്റെ ഹോസ്പിറ്റലിലെ ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റ്, ഒരു 35 വയസ്സുള്ള സുന്ദരി, വെളുത്ത കോട്ടും സ്റ്റെതസ്കോപ്പും ധരിച്ച് – ഫാംഹൗസിലെത്തി. അവളുടെ കൈയിൽ ഒരു മെഡിക്കൽ കിറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിൽ ആധുനിക ഉപകരണങ്ങൾ നിറഞ്ഞു.നയന: “വിദ്യേ, നമുക്ക് തുടങ്ങാം. ആദ്യം നിന്റെ അണ്ഡം (സ്ത്രീബീജകോശം), രക്തം, മൂത്രം – ഇവ ശേഖരിക്കണം. സാർ പറഞ്ഞിരിക്കും.”

വിദ്യ: “എന്തിനാണ് ഇതൊക്കെ?”നയന: “ആദ്യം ചെയ്തിട്ട് പറയാം. നീ ആ ബിക്കിനി എടുത്ത് വാ, പിന്നെ വിശദീകരിക്കാം.”വിദ്യ ബിക്കിനി എടുത്ത് നയനയോടൊപ്പം ഫാംഹൗസിന്റെ ഒരു പ്രൈവറ്റ് റൂമിലേക്ക് ചെന്നു – അത് ഒരു മിനി ലാബ് പോലെ സജ്ജീകരിച്ചിരുന്നു, ആധുനിക മെഷീനുകളും ഫ്രീസറുകളും നിറഞ്ഞു.

ആദ്യം അണ്ഡം ശേഖരണം: നയന വിദ്യയെ ഒരു ഗൈനക്കോളജിക്കൽ ചെയറിൽ ഇരുത്തി, കാലുകൾ അകത്തി വെച്ചു. “വിദ്യേ, ഇത് ഒരു മിനി ഓപ്പറേഷൻ പോലെയാണ്. ലോക്കൽ അനസ്തേഷ്യ തരാം, വേദന കുറയും.” നയന ഒരു ഇഞ്ചക്ഷൻ കൊടുത്തു, വിദ്യയുടെ പൂറിനടുത്ത് നംബ് ചെയ്തു. പിന്നീട് ഒരു അൾട്രാസൗണ്ട് പ്രോബ് ഉപയോഗിച്ച് വിദ്യയുടെ ഓവറി കണ്ടെത്തി.

“ഇപ്പോൾ ഒരു നീഡിൽ ഉപയോഗിച്ച് അണ്ഡം ആസ്പൈർ ചെയ്യാം.” നയന ഒരു നീണ്ട, നേർത്ത നീഡിൽ പൂറിലൂടെ (വജൈനൽ വാൾ വഴി) ഓവറിയിലേക്ക് തള്ളി, അൾട്രാസൗണ്ട് ഗൈഡൻസോടെ. വിദ്യയുടെ ശരീരം വിറച്ചു, “ആഹ്… വേദന… ആഹ്!” പക്ഷേ അനസ്തേഷ്യ കൊണ്ട് കുറഞ്ഞു. നീഡിൽ ഫോളിക്കിൾസിലെത്തി, അണ്ഡം ആസ്പൈർ ചെയ്തു – ദ്രാവകവും അണ്ഡവും ഒരു ട്യൂബിലേക്ക് വലിച്ചെടുത്തു. “ഒരു അണ്ഡം കിട്ടി. ഇനി പ്രിസർവ് ചെയ്യാം.