വില്ലൻ 11 [വില്ലൻ] 2587

ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ ലക്ഷ്മിയമ്മയെ നോക്കിനിന്നു……………..

“നിന്നെ അറിയുന്നവർക്ക് നിന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ നിന്നെ മുഴുവൻ കാണണം എന്നില്ല……………നിന്റെ കണ്ണുകൾ തന്നെ ധാരാളം…………..അവൾ……………..”……………ലക്ഷ്മിയമ്മ പറഞ്ഞു…………….

എന്റെയുള്ളിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പോയി……………ഒരു തീ…………….

ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു……………

ഒരു മൗനത്തിന് ശേഷം…………….

“ഷാഹിക്ക് ഇതുവരെ അറിയില്ല അല്ലേ………….”…………ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്നോട് ചോദിച്ചു……………..

ഞാൻ ഇല്ലായെന്ന് തലയാട്ടി………………

“ഞങ്ങൾ പാവങ്ങളാണ്…………..ആരും സഹായിക്കാൻ ഇല്ലാത്തവരാണ്…………ഉപദ്രവിക്കരുത്…………..അവൾ ഒന്നും ഒരിക്കലും അറിയരുത്……………”……………ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്നോട് കൈകൂപ്പി…………….

എനിക്ക് മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു…………..പക്ഷെ ഞാൻ എന്തോ പറയാനായി വാ തുറക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ലക്ഷ്മിയമ്മ തിരിഞ്ഞു എന്റെ റൂമിൽ നിന്ന് പോയി…………….

ഞാൻ ലക്ഷ്മിയമ്മ പോയ വഴി തന്നെ നോക്കി നിന്നു……………

അതിനുശേഷം ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് കുളിമുറിയിൽ കയറി……………

ഷവർ ഓണാക്കി……………ഞാൻ അതിനടിയിൽ തന്നെ നിന്നു……………..

വെള്ളം എന്നെ നനച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു പക്ഷെ എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂടിന് അപ്പോഴും ഒരു കുറവും ഇല്ലായിരുന്നു……………..

ലക്ഷ്മിയമ്മ പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലേ……………

ഞാൻ അവർക്ക് ആപത്തെ കൊണ്ടുവരികയൊള്ളു…………………

എന്റെ സാന്നിധ്യം അവർക്ക് ഒരു ഉപദ്രവം മാത്രമേ ആകുകയൊള്ളൂ……………

പിന്നെന്തിന്……………

എന്റെ മാത്രം താല്പര്യം………..

എന്റെ സ്വാർത്ഥതാല്പര്യം…………..

കുറച്ചുനാളത്തെ എന്റെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി ഞാൻ ഒരു കുടുംബത്തെ മുഴുവൻ ആപത്തിലാക്കുന്നു…………

പക്ഷെ എനിക്കിതില്ലാതെ പറ്റുമോ…………

എന്നെക്കൊണ്ട് ഇനി അതിന് സാധിക്കുമോ………….

അറിയില്ല…………..അതിന് മാത്രം എനിക്ക് ഉത്തരമില്ല……………..

ഞാൻ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് ആ ഷവറിന് കീഴെ നിന്നു……………..

“അലൂയ്………………”…………..ഷാഹിയുടെ വിളി ഞാൻ കേട്ടു……………

അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ചിന്തകളിൽ നിന്നും തിരികെ വന്നത്……………

പക്ഷെ അവളുടെ വിളി എന്നെ വേറെ ചിന്തകളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി…………..

ഞാൻ അവളിൽ നിന്ന് അകലുന്നതല്ലേ അവൾക്ക് നല്ലത്…………

അവളുടെ ജീവന് ഞാൻ എന്നും ഭീഷണിയാണ്………….

അവൾക്ക് ഞാൻ ആപത്താണ്……………

പക്ഷെ സമറിന് ഷാഹിയെ അകറ്റാൻ സാധിക്കുമോ…………

ഒരു പക്ഷെ സമറിന് അത് സാധിച്ചാലും മനുവിന് അത് സാധിക്കുമോ……………

മനുവിന് അവന്റെ കുഞ്ചുണ്ണൂലിയെ അകറ്റാൻ സാധിക്കുമോ…………..