“നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പോരുന്നുണ്ടോ…………….”………….ഷാഹി നാസിമിനോടും വിനീതിനോടും ചോദിച്ചു…………….
“ഞങ്ങൾ ഇല്ല………….നിങ്ങൾ പൊക്കോ…………….”………………….നാസിം പറഞ്ഞു……………..
“എന്നാ ശരി……………”…………ഷാഹിയും സമറും അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി……………….
വീണ്ടും ആ തിരക്കിലേക്ക്……………..
സമർ പഴയപോലെ ഷാഹിയെ പിന്നിൽ നിന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു വഴി തെളിച്ചു കൊടുത്തു………………..
അവർ ജീപ്പിൽ കയറി വീട്ടിലേക്ക് പോന്നു…………….
“നമുക്ക് വൈകുന്നേരം പോകാം……………”…………ഷാഹി സമറിനോട് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു……………
“ഹ്മ്………………”……………സമർ മൂളി……………
“വൈകുന്നേരം അമ്പലത്തിൽ തിരക്ക് ഉണ്ടാകില്ല………….ഉച്ചഭക്ഷണത്തോടെ അവിടുത്തെ തിരക്ക് കുറയും പിന്നെ തിരക്ക് ഉത്സവപറമ്പിൽ ആകും……………..”……………ഷാഹി പറഞ്ഞു……………
സമർ പിന്നെയും മൂളി കൊടുത്തു……………..
“അന്ന് നമ്മൾ വന്നപ്പോൾ വയലിൽ സ്റ്റേജ് കെട്ടുന്നത് കണ്ടില്ലേ……………”…………..ഷാഹി ചോദിച്ചു…………….
“ആ………………..”……………സമർ പറഞ്ഞു…………
“അവിടെ ആകും ഇനി തിരക്ക്……………”………….ഷാഹി പറഞ്ഞു…………….
“ഓഹ്……………”………….സമർ മൂളി…………….
“വൈകുന്നേരം നമുക്ക് അമ്പലത്തിൽ പോയി പ്രാർത്ഥിക്കാം……………ആളുകൾ കുറവായിരിക്കും………….”………………..ഷാഹി പറഞ്ഞു……………..
“ഹ്മ്………….പോകാം………….”…………….സമർ പറഞ്ഞു………………
വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ അവർ അമ്പലത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു…………………….
ഷാഹി പറഞ്ഞത് പോലെ അമ്പലത്തിൽ ആളുകൾ വളരെ കുറവായിരുന്നു…………………
ഞാനും അവളും കൂടെ അമ്പലത്തിലേക്ക് കയറി………………..
അമ്പലത്തിലേക്ക് കയറാൻ കൽപടവുകൾ ഉണ്ട്……………..
അതിന് താഴെ ചെരിപ്പ് അഴിച്ചുവെച്ചിട്ട് ഞാൻ കൽപടവിലേക്ക് കാൽ വെച്ചു…………….
ഒരു തണുപ്പ്…………..എന്തോ ഒരു ആത്മീയമായ അനുഭൂതി…………….
ഞാൻ പടവുകൾ കയറി……………ഷാഹി എന്റെ ഇടത് വശത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു……………….
അവിടം വളരെ നിശ്ശബ്ദമായിരുന്നു…………….പക്ഷെ ഒരു സമാധാനം നിറഞ്ഞ നിശബ്ദത……………….
കൽപടവുകളിൽ വശങ്ങളിൽ നിൽക്കുന്ന മരങ്ങളിലെ ഇലകൾ വീണുകിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു……………..അതിന്മേൽ ചവിട്ടുമ്പോൾ ഒരു ചെറിയ തണുപ്പും അതോടൊപ്പം ഒരു ഇക്കിളി പോലെയും തോന്നി………………….
ഞങ്ങൾ കൽപടവുകൾ കടന്ന് മുകളിലെത്തി………….
അമ്പലം എന്റെ കണ്മുന്നിൽ വെളിവായി…………….
എന്തോ ഒരു പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത അനുഭൂതി……………..
അമ്പലത്തിന് മുന്നിൽ വലിയ ഒരു നിലവിളക്ക് ഉണ്ട്……………അതിൽ ദീപങ്ങൾ കത്തിനിൽക്കുന്നു……………
Villan