വില്ലൻ 12 [വില്ലൻ] 2911

ഉത്സവപറമ്പിൽ എത്തുന്നതിന് മുൻപേ തന്നെ ദൂരെ നിന്ന് വെളിച്ചങ്ങളിൽ മുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഉത്സവപറമ്പ് ഞാൻ കണ്ടു……………….

കലാപരിപാടികൾ നടക്കുന്ന സ്റ്റേജ് വയൽ കണ്ടത്തിൽ ആയിരുന്നു………………..

മൂന്ന് നിരയുള്ള ആ വയലിന്റെ നടുവിലെ കണ്ടത്തിൽ ആയിരുന്നു സ്റ്റേജ്………….

സ്റ്റേജിന് പിറകിൽ കവുങ്ങ് തോട്ടം ആണ്……………..

സ്റ്റേജിന് മുന്നിൽ ഒരു ‘റ’ ഷെയ്പ്പിൽ ആണ് റോഡ് കിടക്കുന്നത്…………..അതിൽ ഇടത്തെ സൈഡിലെ റോഡ് മാത്രമാണ് ടാറിട്ടത്…………………

സ്റ്റേജിന് കുറേ ദൂരം മുൻപിലായി കോൺക്രീറ്റും മണ്ണും ഇട്ട് ഒരു മൺപാത ഉയർത്തി എടുത്തിരുന്നു……………ടാറിട്ട റോഡിൽ നിന്നും ആ മൺപാതയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ആ പാതയിലൂടെ വേണം അമ്പലത്തിലേക്കെത്താൻ………………….

ടാറിട്ട റോഡ് കഴിഞ്ഞു മൺപാതയിലേക്ക് ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞാൽ ആ പാതയുടെ ഇരുഭാഗത്തും വഴിയോര കച്ചവടക്കാരെകൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു…………….

അവർ ഓരോരുത്തരുടെയും കടയിലെ വെളിച്ചം ആ പാതയെ മനോഹരമാക്കി……………..

ജീപ്പിൽ നിന്ന് വരുമ്പോൾ ദൂരെ നിന്ന് ‘7’ എന്ന ഷെയ്പ്പിൽ വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു നീണ്ട വെള്ളവര ഞാൻ കണ്ടു……………

വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു ആ കാഴ്ച്ച……….എനിക്ക് വളരെ അത്ഭുതം തോന്നി……………

എന്റെ കൂടെയുള്ളവർക്ക് ഇതൊന്നും വലിയ കാര്യമായി തോന്നിയില്ല…………..കാരണം അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് ഈ കാഴ്ചയുടെ ഭംഗിയെ കുറിച്ചുള്ള വാക്കുകൾ ഒന്നും വന്നില്ല……………..പകരം കഴിഞ്ഞ തവണത്തെ ഉത്സവരാത്രിയുടെ അത്രയൊന്നും ഇല്ല………….ഇത്തവണ കടകൾ കൂടുതലാണ് അങ്ങനെയുള്ള സംസാരങ്ങളാണ് വന്നത്……………….

പക്ഷെ എന്നെ ആ കാഴ്ച അത്ഭുതപ്പെടുത്തി…………….

ദൂരെ നിന്ന് തന്നെ അവിടെയുള്ള ജനങ്ങളുടെ സംസാരവും ശബ്ദവും ഒക്കെ ഞങ്ങളുടെ അടുക്കലേക്ക് വന്നു…………………

ഞാൻ വലത്തോട്ട് നോക്കി…………….

വയലിൽ സ്റ്റേജ് തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു……………..

മുന്നിൽ തുണികളാൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു………………സ്റ്റേജിന്റെ മുകൾഭാഗം ടാർപായകൾ കൊണ്ട് മറച്ചിരിക്കുന്നു……………..

സ്റ്റേജിന്റെ വശങ്ങളും പിൻഭാഗവും വ്യക്തമല്ല……………..അവിടം ഇരുട്ടാണ്……………മുന്നിലേക്ക് മാത്രമേ ലൈറ്റ് കൊടുത്തിട്ടൊള്ളൂ…………………

സ്റ്റേജിന് മുന്നിലായി ആളുകൾ വന്നിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…………….

മൺപാതയിലേക്ക് തിരിയുന്നതിന് അടുത്തായി വണ്ടികൾ പാർക്ക് ചെയ്തു ഇട്ടിരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…………….

അപ്പോൾ തന്നെ ഷാഹി പിന്നിൽ നിന്ന് തോണ്ടി അവിടം കാണിച്ചിട്ട് ജീപ്പ് അവിടെ പാർക്ക് ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞു……………….

ഞാൻ ജീപ്പ് അവിടേക്ക് കയറ്റി………………പതിവിന് വിപരീതമായി പാർക്കിങ് ഫീ ഒന്നുമില്ല……………..ഇതിപ്പോ ബാംഗ്ലൂർ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു അമ്പത് രൂപ പോയിരുന്നു……………….

ഞങ്ങൾ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി…………….മൺപാതയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു……………….

ലക്ഷ്മിയമ്മ ഷാഹിയോടൊപ്പം നടന്നു……………..മുത്ത് എന്റെയൊപ്പവും……………….

ലക്ഷ്മിയമ്മയ്ക്ക് ഞാനുള്ളതിനാൽ ഒരു പേടി ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി…………..അതുകൊണ്ട് ഞാൻ അവരിൽ നിന്ന് വിട്ടുനടന്നു……………

ഞാനും മുത്തും കൂടി ഒന്നിച്ചു നടന്നു………….അവൻ നല്ല കമ്പനിയും തന്നു……………..

ഞങ്ങൾ മൺപാതയിലേക്ക് ഇറങ്ങി……………

എനിക്ക് അവിടുത്തെ കാഴ്ചകൾ എല്ലാം പുതുമയുള്ളതായിരുന്നു………………..

The Author

326 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *