വില്ലൻ 12 [വില്ലൻ] 2911

.

“ഇക്കാ അത് മോതിരത്തിന്മേൽ നമ്മുടെ പേരെഴുതുന്ന പരിപാടിയാണ്……………”………………മുത്ത് എന്നോട് പറഞ്ഞു……………

“മോനെ………..നിനക്ക് പാകമായ ഒരു കറുത്ത മോതിരം എടുത്ത് താ…………ഞാൻ ഭംഗിയിൽ നിന്റെ പേരെഴുതി തരാം…………….”…………കടക്കാരൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു………………

“മുത്തേ വാ നമുക്ക് അതൊന്ന് നോക്കാം………….”…………ഞാൻ അവനെ വലിച്ചു…………..

“ഓക്കേ………….”…………അവൻ പറഞ്ഞു…………..

ഞാനും മുത്തും കൂടി ആ പെണ്ണുങ്ങളുടെ കൂടെ പാകമായ മോതിരം തപ്പാൻ തുടങ്ങി……………..

ഞങ്ങളെക്കാൾ മുൻപ് തപ്പാൻ തുടങ്ങിയത് കൊണ്ട് അവർക്ക് മോതിരം പെട്ടെന്ന് കിട്ടി……………..

ഞാനും മുത്തും ഞങ്ങൾക്ക് പാകമായ ഓരോ മോതിരം കണ്ടെത്തി……………..

അപ്പോഴേക്കും അതിലൊരു പെണ്ണിന്റെ മോതിരത്തിൽ കടക്കാരൻ പേര് എഴുതാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…………………

കടക്കാരൻ ആ മോതിരം ആദ്യം എടുത്തിട്ട് അതിന്റെ മുൻഭാഗം അതായത് പേര് എഴുതാൻ പറ്റിയ ഒരു ചതുര ഭാഗം എല്ലാ മോതിരങ്ങൾക്കും ഉണ്ട് അവിടെ വൃത്തിയായി തുടച്ചു………………….

അതിന് ശേഷം പേന എടുത്തിട്ട് സൂക്ഷ്മതയോടെ പതുക്കെ അവളുടെ പേരെഴുതി……………

……അനുപമ……

വളരെ മനോഹരമായി അയാൾ ആ പെണ്ണിന്റെ പേര് ആ മോതിരത്തിൽ എഴുതി…………………

അതുപോലെ തന്നെ അടുത്ത പെണ്ണിന്റെയും എഴുതി…………..

എന്നിട്ട് ഞങ്ങളുടെ മോതിരം കൊടുത്തു………………

“എന്താ മോനെ പേര്……………”…………കടക്കാരൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു…………….

“സമർ…………….”…………….ഞാൻ പറഞ്ഞു…………

“മോൻ ഈ മോതിരത്തിൽ പേര് എഴുതുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണോ കാണുന്നത്…………..”…………കടക്കാരൻ ചോദിച്ചു…………….

“അതെ……….എന്തേ………….”………….ഞാൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു……………

“ഒന്നുമില്ല…………..മോന്റെ മുഖത്തെ ആകാംഷ കണ്ടപ്പോൾ ചോദിച്ചതാണ്………………”……………കടക്കാരൻ പറഞ്ഞു……….എന്നിട്ട് എഴുത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു……………

അയാൾ വളരെ ഭംഗിയിൽ എന്റെ പേര് മോതിരത്തിന്മേൽ എഴുതി പിടിപ്പിച്ചു………………

അതുപോലെ മുത്തിന്റെയും…………….

മുത്തിന്റെ എഴുതി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഷാഹിക്ക് വേണ്ടി ഒരു മോതിരം എടുക്കാൻ മുത്തിനോട് പറഞ്ഞു………………

മുത്ത് ഒന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചു…………കടക്കാരന് ഞങ്ങൾ പേര് പറഞ്ഞുകൊടുത്തു………………..മൂപ്പർ അതും എഴുതി……………..

ഞാൻ പൈസ എത്രയായി എന്ന് ചോദിച്ചു……………

“തൊണ്ണൂറ് രൂപ…………”…………കടക്കാരൻ പറഞ്ഞു……………..

എനിക്ക് അതിശയം ആയിരുന്നു…………ആ വിലകുറവ്…………..ഇവിടുത്തെ ആളുകൾ പട്ടണത്തിലെ മനുഷ്യരെ പോലെ സഹമനുഷ്യരെ നന്നായി പിഴിയില്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി……………..കച്ചവടത്തിനോടൊപ്പം മനുഷ്യത്വത്തിനും അവിടെ ഒരു സ്ഥാനം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നി എനിക്ക്…………….

ഞങ്ങൾ പൈസ കൊടുത്ത് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി…………………

ഞാൻ ഷാഹിയെ നോക്കി………………

ഷാഹിയും ലക്ഷ്മിയമ്മയും ഒരു കടയിൽ നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു……………..

ഞാൻ മുത്തിനെയും കൂട്ടി അങ്ങോട്ട് നടന്നു……………..അവരുടെ പിന്നിൽ എത്തി………………

ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്നെ കണ്ടാൽ വെറുതെ വേവലാതി പെടും എന്ന് കരുതി ഞാൻ അവർ കാണാതെ അവരുടെ അടുത്ത കടയിൽ ആണ് നിന്നത്………………….

ഷാഹി ഒരു മാല കയ്യിൽ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…………..അത് നോക്കുന്നുണ്ട്…………….

ഷാഹി കച്ചവടക്കാരനോട് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്…………എനിക്ക് വ്യക്തമായി കേട്ടില്ല……………..

ഞാൻ കുറച്ചുകൂടെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു……………..

“ഇങ്ങൾ കുറച്ചു പൈസ കുറയ്ക്കൂ……………..”………….ഷാഹി കച്ചവടക്കാരനോട് പറഞ്ഞു………………

“മോളെ…………..ഈ തരം മാലയ്ക്ക് നല്ല ഡിമാൻഡ് ആണ്………….കണ്ടില്ലേ അവസാനത്തെ പീസ് ആണ്…………….. വില കുറയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല മോളെ…………..നിങ്ങൾ അതിന്റെ ഭംഗി കണ്ടതല്ലേ………..”………….കച്ചവടക്കാരൻ പറഞ്ഞു……………..

“ഭംഗി ഇല്ലാന്ന് പറയുന്നില്ല കാക്കാ…………….പക്ഷെ മുന്നൂറ് രൂപയൊക്കെ വളരെ കൂടുതൽ ആണ്………………”………..ഷാഹി പറഞ്ഞു………………

“മോളേ……….. ഇതിന് അതിൽ കൂടുതൽ പൈസ കൊടുത്ത് വാങ്ങാൻ ആളുണ്ട്…………..നമ്മക്ക് ഇതിന്റെ ലാഭം കൂടി നോക്കിയല്ലേ പറ്റൂ………………വില കുറയില്ല മോളേ……………”…………..കച്ചവടക്കാരൻ പറഞ്ഞു……………..