വില്ലൻ 12 [വില്ലൻ] 2912

അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്റെ കയ്യിൽ ബലമായി പിടിച്ചു……………..

“അപ്പോഴേക്കും പിണങ്ങിയോ………….”……………അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു……………….

“നീയല്ലേ പിണങ്ങിയത്……………”…………..ഞാൻ പറഞ്ഞു……………

“അത് ഞാൻ കുറച്ചു ഡിമാൻഡ് ഇട്ടതല്ലേ……………..”…………….ഷാഹി പറഞ്ഞു……………

“എന്നാ ഇപ്പൊ ഞാനും കുറച്ച് ഡിമാൻഡ് ഇടുവാണ്……………..”……………ഞാനും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല………………….

“എന്നാ ഞാൻ ഡിമാൻഡ് ഒഴിവാക്കി………………”………………ഷാഹി എന്നോട് പറഞ്ഞു……………….

“പക്ഷെ ഞാൻ ഒഴിവാക്കിയിട്ടില്ല……………..”…………….ഞാൻ അങ്ങോട്ടും പറഞ്ഞു………………..

പെട്ടെന്ന് അവൾ കയ്യിലെ പിടുത്തം വിട്ടു……………

ഞാനവളെ നോക്കി…………….

അവൾ എന്നെ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്……………….

എനിക്ക് അവളുടെ ആ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ ചിരി വന്നെങ്കിലും ഞാൻ പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല……………….

ഞാൻ ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ നിന്നു…………….

കുറച്ചുനേരം കൂടി അവൾ എന്നെ അങ്ങനെ നോക്കിനിന്നു………………പക്ഷെ ഞാൻ ഗൗരവം വിട്ടുകൊടുത്തില്ല…………………….

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖത്തുനിന്ന് ഭാവങ്ങൾ മാറാൻ തുടങ്ങി……………..അവളുടെ മുഖം ചുവക്കാൻ തുടങ്ങി………………..

പെട്ടെന്ന് അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി……………..

പടച്ചോനേ പെട്ട്………….

നാട്ടുകാരെ ഇടയിൽ നിന്ന് അവൾ കരയുന്ന സീൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ…………..

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു……………

“പെണ്ണേ കരയല്ലേ…………..ഞാനും ഡിമാൻഡ് ഒഴിവാക്കി……………….”…
…………ഞാൻ അവളോട് കരച്ചിൽ നിർത്താൻ വേണ്ടി കെഞ്ചി……………….

ഞാനത് പറഞ്ഞതും പെട്ടെന്ന് സ്വിച്ച് ഇട്ടതുപോലെ അവളുടെ കരച്ചിൽ നിന്നു………………

“ഡിമാൻഡ് ഒഴിവാക്കീലെ…………ന്നാ വാ…………..”…………….ഷാഹി ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു………………

ഇതെന്തൊരു അഭിനയമാണ്……………..ഇവൾക്ക് സിനിമയിൽ അഭിനയിക്കാൻ പൊയ്ക്കൂടെ……………..

ഞാൻ അവളുടെ പ്രകടനം കണ്ട് അന്തം വിട്ടു………………

“മുത്ത് എവിടെ…………….”…………ഷാഹി ചോദിച്ചു………………

അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് മുത്തിന്റെ കാര്യം ഓർമ വന്നത്……………….

ഞങ്ങൾ ചുറ്റും നോക്കി……………

അവനുണ്ട് ഞങ്ങൾ വന്ന വഴിയിലൂടെ നടന്നുവരുന്നു……………….

ഞങ്ങൾ അവനെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു………………….

അവൻ ഷാഹിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു…………….

“സോറി ഇത്താ……………”…………മുത്ത് ക്ഷമ ചോദിച്ചു………………..

“സാരല്ലാ……………”………….ഷാഹി അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു……………….

മുത്ത് എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു…………….ഞാൻ തിരിച്ചും…………………

അങ്ങനെ ഒരു മുറുക്കാൻ തിന്നതിന്റെ സംഭവബഹുലമായ പ്രശ്നങ്ങൾ അവസാനിച്ചു………………….

അപ്പോഴേക്കും നാടകം ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കകം തുടങ്ങും എന്ന് പറഞ്ഞു അനൗൺസ്മെന്റ് വന്നു……………….

ഞങ്ങൾ പതിയെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞു വയലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു………………

പോണ പൊക്കിൾ കടല വിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പാക്കറ്റ് കടലയും വാങ്ങി……………..

“അമ്മ എവിടെ ഇത്താ……………..”………….മുത്ത് ഷാഹിയോട് ചോദിച്ചു………………..

“അമ്മ നഫീസത്തന്റെ കൂടെയുണ്ട്………………”…………….ഷാഹി പറഞ്ഞു………………

ഞങ്ങൾ പിന്നെയും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ വയലിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിന്റെ അവിടെ ഒരു തിട്ടയുണ്ട് അവിടെ ഇരുന്നു………………..

നാടകം തുടങ്ങി കഥാപാത്രങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് നാടകം തുടങ്ങിയ കാര്യം ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞത്……………….

ഞങ്ങൾ പതിയെ വയലിലേക്ക് നടന്നു…………….

വയലിലേക്ക് ചെറിയ വഴി ഉണ്ട്………….ആ ഭാഗങ്ങൾ ഒക്കെ ഇരുട്ടാണ്…………..

ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ട് സൂക്ഷിച്ചുനടന്നു………………..

അങ്ങനെ വരമ്പെത്തി……………വയലിലേക്ക് ഇറങ്ങി………….പിന്നെ ഫുൾ മണ്ണാണ്………….മണ്ണിങ്കട്ടകൾ………………..

ഞങ്ങൾ പതിയെ നടന്നു…………..

The Author

326 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *