സമർ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി………………
ഇരുട്ട്……………….
ഇരുട്ട് മാത്രം………….
സമർ കൈകൊണ്ട് ആ ഇരുട്ടിലേക്ക് വീശി നോക്കി……………..ആരുമില്ല……………….ആരുടേയും ശരീരത്തിൽ അവന്റെ കൈകൾ പതിച്ചതുമില്ല……………….
സമർ തിരിഞ്ഞു ആലിൻ ചുവടിന് നേരെ നടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു………………….
സമർ അവസാനത്തെ സ്റ്റപ്പും ഇറങ്ങി………………
പക്ഷെ അവിടുത്തെ കാഴ്ച അവനെ അമ്പരപ്പിച്ചു………………കാരണം അവിടെ ഒരാൾ പോലും ഇല്ലായിരുന്നു……………………..
പിന്നെ എവിടെ നിന്നാണ് താൻ ആ മന്ത്രം കൂട്ടത്തോടെ ചൊല്ലുന്നത് കേൾക്കുന്നത്………………..
ആ സന്യാസികൾ എല്ലാം എവിടെ……….?
ഞാൻ തേടിവന്ന ആ അഘോരി എവിടെ………?
സമറിൽ പിന്നെയും ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു……………..
അവിടെ ഒരു തീകുണ്ഡം കത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു………………സമർ അതിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു………………….
അവന്റെ ഓരോ ചുവടുകളും മണ്ണിൽ ചെറിയ താഴ്ച സൃഷ്ടിച്ചു…………….
ആ താഴ്ചയുണ്ടാക്കിയ ശബ്ദം അവന്റെ ചെവിയിൽ കേട്ടു ഓരോ ചുവടിലും………………….
അവൻ തീ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…………………
പെട്ടെന്ന് തന്റെ വലത്തേ ഭാഗത്ത് ഒരാൾ നിൽക്കുന്നത് പോലെ സമറിന് അനുഭവപ്പെട്ടു……………….
സമർ വലത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആ അഘോരി സമറിന്റെ കണ്ണിന് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു………………..
സമർ ഒന്ന് കണ്ണടച്ച് തുറന്നു………………..
അഘോരി അപ്രത്യക്ഷനായി……………..സമറിന്റെ അടുത്ത് ആരുമില്ല……………….
സമറിന് ആകെ സംശയമായി…………………..
പക്ഷെ അതൊന്നും അവനിൽ ഭയത്തിന്റെ ലാഞ്ജന സൃഷ്ടിച്ചില്ല………………
അവൻ ചുറ്റും നോക്കി…………….ആരെയും കാണുന്നില്ല……………
ആ ആൽമരവും ആ തീകുണ്ഡവും മാത്രം…………….
പെട്ടെന്ന് ശക്തമായ കാറ്റ് വീശാൻ തുടങ്ങി……………..
ആ കാറ്റിൽ തീകുണ്ഡം ആളിക്കത്തി……………..
ആൽമരം ആടിയുലഞ്ഞു……………അതിന്റെ ചില്ലകൾ ഉലഞ്ഞ് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി……………….
അതോടൊപ്പം ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി സമർ കേട്ടു…………….പക്ഷെ ആ ചിരിയുടെ ഉടമസ്ഥനെ മാത്രം എത്ര നോക്കിയിട്ടും സമറിന് കണ്ടെത്താൻ സാധിച്ചില്ല……………….
സമർ ചുറ്റും നോക്കി………………ആ കാറ്റ് അവന്റെ ഷർട്ടിനെ വലിക്കുന്നത് മാത്രമേ അവൻ കണ്ടുള്ളൂ………………
കാറ്റ് അതിശക്തമായി വീശാൻ തുടങ്ങി……………..
കാറ്റിന്റെ ശക്തിയിൽ ആൽമരത്തിലെ ഇലകളെല്ലാം പറന്ന് സമറിന്റെ മുഖത്തേക്ക് വന്നു…………………
അതുപോലെ തന്നെ പൊടിപടലം ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് പോലെ വീശാൻ തുടങ്ങി………………
Villan