വിനയപൂർവം ജയരാജൻ 2 [ഉർവശി മനോജ്] 289

കാലുകൾ നിലത്തു മര്യാദയ്ക്ക് കുത്തി നിൽക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിലായിരുന്നു അയാൾ. കാക്കി ഷർട്ടിൻ്റെ ബട്ടൺസുകൾ മുക്കാലും അഴിച്ചിട്ട അവസ്ഥയിൽ ആടി ആടി ചന്ദ്രൻ എൻ്റെ നേർക്ക് നടന്നു വന്നു. മുറിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നും എന്നെ തള്ളി മാറ്റി ചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു ,

“ഇനി എൻ്റെ ഊഴം .. സാറ് പോയി ഒരു പെഗ് അടി .. ഞാൻ പരിപാടി പെട്ടെന്ന് തീർത്ത് പുറത്തിറങ്ങാം ”

ഒന്നും മിണ്ടാതെ ജീവച്ഛവമായി ഞാൻ നോക്കി നിൽക്കെ മുറിയുടെ കതക് അടഞ്ഞു. അകത്ത് ഉറങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന ഗീതയുടെ സമീപം കട്ടിലിലേക്ക് അയാൾ വീഴുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു.

അവിടെത്തന്നെ പരുങ്ങി നിന്നിരുന്ന എന്നെ നോക്കി മഹേഷ് പറഞ്ഞു ,

“അവിടെ നിന്ന് പരുങ്ങാതെ ഇങ്ങോട്ട് വന്ന് ഇരിക്ക് സാറേ ..”

കാലുകൾ യാന്ത്രികമായി മുന്നോട്ട് ചലിച്ചു. മഹേഷിന് അടുത്തായി ഞാൻ പോയിരുന്നു, ഒരു പെഗ് അയാൾ എനിക്ക് നേർക്കു നീട്ടി. മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അത് വാങ്ങി കുടിക്കുമ്പോൾ മുൻപ് കഴിച്ചിരുന്ന മദ്യത്തിൻ്റെ ലഹരി മുഴുവൻ എന്നിൽ നിന്നും ഊർന്നു പോയിരുന്നു.

“ഗതി കേട് കൊണ്ടാണ് സാറെ ഇങ്ങനെ ഒരു വഴി നോക്കിയത് .. ചന്ദ്രൻ എൻ്റെ ഒരു പരിചയക്കാരനാണ് , അയാളാണ് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു വഴി പറഞ്ഞു തന്നത് ”
കുറ്റ ബോധം തീരെയില്ലാത്ത മുഖത്തോടെ മഹേഷ് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

ഈ സമയം അകത്ത് ചന്ദ്രൻ്റെ കാലിൻ്റെ ഇടയിൽ കിടന്ന് സുഖിക്കുന്ന ഗീതയുടെ ശീൽക്കാരങ്ങൾ കേട്ട് തുടങ്ങി. ഇടുങ്ങിയ കട്ടിലിൻ്റെ കമ്പി കാലുകൾ അവരുടെ ഓരോ ചലനത്തിലും ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. കൃഷ ഗാത്രനായ ചന്ദ്രൻ്റെ ഓരോ അടിയിലും അവൻ്റെ പറി ഗീതയുടെ കൂതി പാളിയിൽ വന്ന് അടിക്കുന്ന പ്ലക്ക് പ്ലക്ക് ശബ്ദം ആസ്വദിച്ച് ചിരിക്കുന്ന മഹേഷ് എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.

പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ അധികം സമയം എടുക്കാതെ ചന്ദ്രൻ പണി പൂർത്തിയാക്കി പുറത്തിറങ്ങി.

ഞാൻ കുടിച്ചു ബാക്കി വെച്ച ഗ്ലാസ്സിലെ മദ്യം തെല്ല് അധികാരത്തോടെ ഞങ്ങൾക്ക് അരികിലേക്ക് എത്തിയ ചന്ദ്രൻ എടുത്തു കുടിച്ചു. ഷർട്ട് ഊരി തോളത്ത് ഇട്ട അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു അയാളുടെ നിൽപ്പ്. ഒരു മേൽ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ എന്ന നിലയിൽ എനിക്ക് നൽകിയിരുന്ന പേടിയും ബഹുമാനവും അയാളിൽ ഇപ്പോൾ കാണുന്നില്ല.

തിരികെ പോരുന്നതിന് ഞങ്ങൾ കാറിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ പിന്നാലെ വന്ന മഹേഷ് എന്നോടായി പറഞ്ഞു ,

“സാറേ … അടുത്ത തിങ്കളാഴ്ച ഞാൻ ഓഫീസിലേക്ക് വരാം .. നമ്മടെ പേപ്പർ ഒന്ന് ഒപ്പിട്ട് വെച്ചേക്കണേ …”

മറുപടിയായി ഒരു മൂളൽ മാത്രം ഞാൻ നൽകി.

കാറിലേക്ക് കയറുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു മിന്നായം പോലെ ബാൽക്കണിയുടെ കൈവരിയോട് ചേർന്ന് ഞാൻ ഗീതയെ ഒരു നോക്ക് കണ്ടു .. ഞങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കുവാൻ ശക്തി ഇല്ലാതെ ഞാൻ വേഗം കാറിലേക്ക് കയറി.

തിരികെ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോൾ മനസ്സു നിറയെ കുറ്റ ബോധം കൊണ്ട് നീറിപ്പുകയുകയായിരുന്നു , ചന്ദ്രൻ ഇന്ന് നടന്നതൊക്കെ ആരോടെങ്കിലും പറയുമോ എന്ന പേടി ആയിരുന്നു എനിക്ക്.

“സാറിൻ്റെ പേടി എന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി .. ഞാനിത് ആരോടും