വിനീത, വിവേകിന്‍റെ ചേച്ചി [Smitha] 831

“എഹ്? എന്നാ കാണിച്ചുകൊടുക്കുവോ എന്ന്?”

“അവമ്മാര് കാണാന്‍ കൊതിക്കുന്നത്”

“അവരെന്നാ കാണാന്‍ കൊതിക്കുന്നെ? അവര് എന്നെയല്ലേ കാണാന്‍ വരുന്നേ? ഞാനവരുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കാം, വര്‍ത്താനം പറയാം..അല്ലാതെന്താ?”

“അവമ്മാര് ചേച്ചീടെ മൊലച്ചാല് ഒക്കെ കാണാന വരുന്നേ,”

“ആവശ്യത്തിനു പുറത്ത് കാണാല്ലോ…”

അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ താഴ്ത്തി മാറിലേക്ക് നോക്കി.

“ഇല്ലേ? അത്യാവശ്യം കാണത്തില്ലേ?”

“ഇച്ചിരേം കൂടെ കാണിച്ചാല്‍…”

വിവേക് പറഞ്ഞു.
പിന്നെ അവളുടെ പ്രതികരണം അറിയാന്‍ കാത്തു.

“അത് വേണ്ട…അപ്പൊ ഞാന്‍ ഒരു വെടിയാണ് എന്നൊക്കെ അവമ്മാര്‍ക്ക് തോന്നും!”

ചേച്ചിയുടെ നാവില്‍ നിന്നും “വെടി” എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ വിവേകിന്‍റെ ഷോട്ട്സില്‍ അനക്കം വെച്ചു.
അതവള്‍ കാണുകയും ചെയ്തു.
കണ്ടവള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഞാന്‍ എന്തേലും ഇച്ചിരെ കമ്പി പറഞ്ഞാല്‍ നെനക്ക് പൊങ്ങും അല്ലെ?”

അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“എന്‍റെ ചേച്ചി….”

അവന്‍ വിവശതയോടെ പറഞ്ഞു.

“ചേച്ചിയെപ്പോലെ ഒരു ചരക്ക് സുന്ദരി വെടി , കമ്പി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ എങ്ങനാ ചേച്ചി കമ്പിയാകാതെ ഇരിക്കുന്നെ?”

അതവള്‍ക്ക് വല്ലാതെ സുഖിച്ചു എന്ന് തോന്നി.
കാരണം അവള്‍ ലജ്ജ കൊണ്ട് ചുവന്ന മുഖത്തോടെ അവനെ നോക്കി.

“അവമ്മാര് വരുമ്പം മേത്ത് ഷാള്‍ എടുത്ത് ഇട്ടേക്കരുത് കേട്ടോ…”

“എടാ, അപ്പം മൊലെടെ തള്ളിച്ച മൊത്തം അവമ്മാര് കാണില്ലേ?”

“കാണട്ടെ! അത് കാണാന്‍ അല്ലെ അവമ്മാര് വരുന്നേ?”

“എടാ മോനെ ഷാള്‍ ഇടാം…”

അവള്‍ ചിണുങ്ങി.

“വല്ലാതെ പൊങ്ങിതുറിച്ച് നിക്കുവാ മൊല രണ്ടും..മാത്രമല്ല മൊലെടെ കല്ല്‌ രണ്ടും ചെലപ്പം ഒക്കെ വല്ലാണ്ടങ്ങ് കൂര്‍ത്ത് ചീര്‍ത്ത് വരും..അത് ടോപ്പിന് പൊറത്ത് കൂടെ ശരിക്കും മൊഴച്ച് കാണുവേം ചെയ്യും…”

“അതിനെന്നാ…ഞാന്‍ അതൊക്കെ ഫ്രീ ആയി കണ്ടതല്ലേ..പിന്നെ എന്തിനാ നാണിക്കുന്നെ?”

“നിന്നെ കാണിക്കുന്ന പോലെയാണോ? നീയെന്‍റെ ആരാ? അതുപോലെയാണോ അവമ്മാര്?”

ആ വാക്കുകള്‍ എന്നെ വല്ലാതെ ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു.
താന്‍ അപ്പോള്‍ സ്പെഷ്യല്‍ ആണ്.

The Author

സ്മിത

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...