ചേച്ചിക്കും അളിയനുമിടയില്‍ അങ്ങനെയൊരു പ്രശ്നമുണ്ട് എന്നറിയുന്നത് ആദ്യമാണ്.
“ചേച്ചീ…”
അവന്‍ അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.
“വെഷമിക്കാതെ! എല്ലാം നേരെ ആകും…ആട്ടെ ഇത് നമ്മടെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും അറിയ്യോ?”
“ല്ല..ല്ലാ…പറഞ്ഞേക്കരുത്..ഒരിക്കലും അറിയരുത് അവര്! കേട്ടോ…”
പെട്ടെന്ന് പുറത്ത് ബൈക്കുകള്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.
വിവേകും വിനീതയും ഒരെ സമയം പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
“അവമ്മാരാ…”
വിവേക് പറഞ്ഞു.
“ഉണ്ടാക്കി കഴിഞ്ഞോ ചേച്ചി?”
“അഞ്ച് മിനിറ്റ്…”
ചേച്ചി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“മോന്‍ പോയി അവരെ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്യ്‌…ഉം…പോ…”
“ചേച്ചി പെട്ടെന്ന് തന്നെ വരണം…”
“വരാടാ…”
സ്റ്റാപ്യുല കൊണ്ട് പാനിലെ ക്രീം ഇളക്കിക്കൊണ്ട് വിനീത പറഞ്ഞു.
“ഈ ഡ്രസ്സ് മാറ്റിയെക്കരുത്…”
“എടാ ഇതിനാത്ത് ബ്രാ ഇല്ല…”
“ബ്രാ വേണ്ട…എന്നാലെ മൊല കണ്ണു ശരിക്ക് തെളിഞ്ഞു കാണൂ…”
“ബ്രാ ഇടാതെ ഞാന്‍ വരത്തില്ല..പ്ലീസ് മോനെ…”
“ഒരു പ്ലീസും വേണ്ട…”
പുറത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ആ, പിന്നെ…ടോപ്പിന് പുറത്ത് ഷാളും ഇട്ടേക്കരുത്…”
അവള്‍ സ്റ്റാപ്പ്യുല അടിക്കാനെന്ന ഭാവത്തില്‍ അവന്‍റെ നേരെ നീട്ടി.
“ആ രണ്ടു മൊല ശരിക്കും തുറിപ്പിച്ച് തള്ളിച്ച് കാണിച്ചേക്കണം. തള്ളണം മൂന്നിന്‍റെ കണ്ണു രണ്ടും!
വിവേക് ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവര് സിറ്റൌട്ടിലേക്ക് കയറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“എന്താടാ ബാഗില്‍?”
വരുണിന്റെ തോളത്ത് തൂങ്ങിക്കിടന്ന ബാഗിലേക്ക് ചൂണ്ടി വിവേക് ചോദിച്ചു.
