വിനോദവെടികൾ 2 [ഒലിവര്‍] 684

“ അയ്യേ… കുഞ്ഞിനെന്തിനാ എന്റെ നാറുന്ന ജട്ടി?”
“ ഇടയ്ക്ക് മണച്ചിച്ച് അടിക്കാൻ… അതൊരു രസാ…”
“ അതിനല്ലേ പച്ചയ്ക്ക് ഞാനിവിടെ ഒള്ളത്… മണക്കാനോ നക്കാനോ ഒക്കെ അവിടം നേരിട്ട് തരാലോ… പിന്നെന്തിനാ മുഷിഞ്ഞ ജട്ടി?”
അതിന് മറുപടിയായി എന്റെ മേശയുടെ ഡ്രോ തുറന്നു.
“ ദേ…. നോക്കിയേ….”
ഒരു ആറേഴ് പാന്റികൾ എടുത്ത് ഉയർത്തിക്കാട്ടി.
“ അയ്യേ…! ഇതൊക്കെ ആരുടേതാടാ…”
“ ഇത് അപ്പുറത്തെ സരിതാന്റീടെ… ഇത് പുല്ലു വെട്ടാൻ വരുന്ന നബീസത്തേടെ… ഇത് റീനാ മിസ്സിന്റെ…. പിന്നെ ഇത് രണ്ടും—”
“ ആഹാ.. മതസൗഹാർദ്ദമാണല്ലോ… അതിരിക്കട്ടെ മറ്റേത് രണ്ടും ആരുടെയാ…?”
“ ചേച്ചി വഴക്ക് പറയരുത്…”
“ ഇല്ല…”
“ ഈ പൂക്കളുള്ള ജട്ടി സംഗീതേടെ… മറ്റേത് സുനിതേടെ….”
“ എടാ….!” അവർ അടുത്തേക്കാഞ്ഞ് എന്റെ ചെവിയില്‍ പിടിച്ച് തിരുമ്മി.
“ അപ്പൊ നീയായിരുന്നല്ലേ ഒരുകാലത്ത് ഞങ്ങടെ അയയിൽ നിന്ന് ജട്ടികൾ മോഷ്ടിച്ചോണ്ടിരുന്ന ജട്ടിക്കള്ളൻ… നാണമുണ്ടോടാ പാവങ്ങടെ ജട്ടി മോഷ്ടിക്കാൻ..!”
എനിക്ക് ശരിക്കും വേദനിച്ചു.
“ അയ്യോ… ചേച്ചീ വിട്… തിരിച്ച് തന്നേക്കാം.. കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തോ…”
“ അയ്യേ… എന്റെ പിള്ളേർക്കെങ്ങും വേണ്ട വല്ലോനും മണപ്പിച്ച ജട്ടി… നീയതിൽ വേറെ എന്തൊക്കെ ചെയ്തുകാണും..!” അവർ കളിയാക്കി. പിന്നെ കൈയ്യിരിക്കുന്ന ജട്ടി നീട്ടി.
“ ഇന്നാ… ഇനി ഇതില്ലാതെ വട്ടുപിടിക്കണ്ട… മണക്കുവോ ചപ്പുവോ എന്തേലും ചെയ്തോ…” ഞാൻ വാങ്ങിക്കാൻ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ ആ മഞ്ഞ ജട്ടിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്ക് വലിച്ചെന്റെ തലയിൽ കിരീടം വച്ചുതന്നു. പിന്നെ മാറിനിന്ന് എള്ളിയിൽ കൈ കുത്തി നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി.
“ പോട്ടേടാ… വാണേശ്വര തമ്പുരാനേ!” അവർ കുണ്ടിയും കുലുക്കി നടന്നു നീങ്ങുന്നത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. ഇവരുടെ കുണ്ടിക്ക് വയ്ക്കാൻ നോക്കിയതിൽ ആരുമെന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തില്ല. എന്തൊരു വലിപ്പമാ….! ആ കൊഴുത്ത ചന്തികളുടെ താളഭംഗി നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ അവരുടെ ജട്ടി തലയിൽ നിന്നെടുത്ത് അതിന്റെ നനഞ്ഞ മുൻഭാഗമെടുത്ത് മൂക്കിലേക്കമർത്തി… അവരുടെ മദനജലവും എന്റെ ശുക്ലവും കൂടിക്കുഴഞ്ഞ സമാഗമത്തിന്റെ ഗന്ധം എന്റെ സിരകളിലേക്ക് പടർന്നുകയറി. ഞാനതും കൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. വിനോദത്തിന്റെ കൂടുതല്‍ കതിനാവെടികൾ കനവ് കണ്ടുകൊണ്ട്…