വിനോദവെടികൾ 5 [ഒലിവര്‍] 631

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി! ഇവന്മാരിത് എന്ത് ഭാവിച്ചാ ദൈവമേ! വായിലെടുപ്പിക്കാനോ?! മനുഷ്യന്റെ മാനം പോവൂലോ…
“ ശരിയാ ഗുരുവേ… ഇക്കാര്യത്തില്‍ നീയാ പുലി… ഈ ശിഷ്യന് മാപ്പ് തരൂ…” ഷിയാസിനെ വിനോദ് ചിരിച്ചോണ്ട് തൊഴുതു. പിന്നെ എന്റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“ അപ്പൊ എങ്ങനാ ടീച്ചറേ, കുന്തിക്കാലിൽ ഇരുന്ന് എടുക്കുമ്പോ അതോ മുട്ടിന്മേൽ നിൽക്കുന്നോ? ഏതാ എടുക്കാൻ സുഖം?…”
അതുമാത്രം എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു. കണ്ടവന്മാരുടെ പിശട് ചപ്പുന്ന കാര്യം ആലോചിച്ചപ്പൊ തന്നെ ഓക്കാനം വരുന്നു.
“ ച്ഛീ പോടാ…. എന്തുവാടാ നീയൊക്കെ കരുതിയേക്കുന്നെ?! ഞാൻ നിന്റെയൊക്കെ കൂട്ട് തെരുവിലെ കൂത്തിപ്പട്ടിക്ക് ഒണ്ടായതല്ല… നല്ലൊന്നാന്തരം കുടുംബത്തിൽ പിറന്നതാടാ… നിന്റെയൊക്കെ തള്ളന്മാരോട് പോയിപ്പറയെടാ മാറിമാറി എടുത്തുതരാൻ….!” കരച്ചിന്റെ വക്കോളമെത്തിയത് മറയ്ക്കാൻ ഞാൻ ആക്രോശിക്കുകയായിരുന്നു. പക്ഷേ അതൊന്നും അവന്മാരെ ഏശിയില്ല. ഇളിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ നിന്നു. എന്റെ സങ്കടവും അവന്മാർക്കൊരു തമാശയായിരുന്നു.
“ എന്റെ മിസ്സേ… തള്ളേ പറഞ്ഞാലുള്ള സെന്റിമെന്റ്സൊന്നും ഇവിടെ ഏൽക്കത്തില്ലെന്ന് അറിയാമേ.. അതുകൊണ്ട് മിസ്സ് നല്ല മോളായിട്ട് അനുസരിക്ക്..”
“ ദേ.. ഞാൻ നിങ്ങടെ ടീച്ചറാ.. അതോർമ്മ വേണം!” ഞാൻ കൈ ചൂണ്ടിപ്പറഞ്ഞു.
“ ച്ഛീ.. മുട്ടുകുത്തെടി!”
ആജ്ഞാപിച്ചുകൊണ്ട് ഷിയാസെന്റെ ചുമലുകളിൽ പിടിച്ചുതാഴ്ത്തി. ബലം പിടിച്ചെങ്കിലും എന്റെ തളർന്ന കാലുകൾക്ക് അവനെ എതിർത്ത് നിൽക്കാൻ ശേഷിയില്ലായിരുന്നു. പരാജിതയായി ഞാൻ തറയില്‍ മുട്ടുകുത്തി.
“ നേരെ നോക്കടി…” അവനെന്റെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി.
പിടയ്ക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ ഞാൻ നേരെ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഷിയാസിന്റെ വലതുകാലിനും വിനോദിന്റെ ഇടതുകാലിനും ഇടയിലാണ് ഞാനെന്ന് കണ്ടൂ. അവന്മാരുടെ പാന്റിലും മുണ്ടിലും ഓരോ ജവാന്മാര്‍ കൂടാരമടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഷിയാസ് എന്റെ താടിക്ക് പിടിച്ചിട്ട് മുഖത്തോട് അരക്കെട്ട് അടുപ്പിച്ച് നിന്നു. പിന്നെ മുണ്ടിരിഞ്ഞുകളഞ്ഞു. പെരുത്തുനിന്ന അവന്റെ കുണ്ണ പൊത്തോന്ന് പറഞ്ഞ് എന്റെ താടിയിൽ വന്നടിച്ചു. പിന്നെയാ കരിനാഗം ഫണം വിടർത്തി എന്റെ നേരെ കുതിച്ചുനിന്നു. അതിന്റെ തലയില്‍ കവറുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ആ അവസ്ഥയിലും എനിക്ക് കൗതുകം തോന്നി. എന്തേ അങ്ങനെ? സ്വാതിയുടെ (ഷിയാസിന്റെ കോളേജിലെ കുറ്റി) പൂറിൽ ഒരുപാട് കേറിയിറങ്ങി അതിന്റെ അറ്റം തൊലിഞ്ഞ് മിനുസമായത് ആണോ?