വൈകുന്നേരം അഞ്ചര സമയം.
ജോലി കഴിഞ്ഞ് ലോഡ്ജിലേക്ക് വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അന്യസംസ്ഥാന തൊഴിലാളികള്‍. മറ്റെങ്ങും താമസിക്കാന്‍ സ്ഥലം കിട്ടാത്തതിനാല്‍ വിപിന്‍ മുരളിയും ഇവിടെയാണ് താമസം. സൈക്കിളില്‍ വരികയായിരുന്ന അന്യസംസ്ഥാന തൊഴിലാളികള്‍ക്കിടയിലൂടെ വിപിന്റെ ബുള്ളറ്റും കുതിച്ചുവന്ന് ലോഡ്ജിലെ പാര്‍ക്കിംഗ് ഏരിയായില്‍ നിന്നു. പാര്‍ക്കിംഗ് ഏരിയായുടെ തൊട്ടടുത്തുള്ള മുറിയില്‍ നിന്ന് ഹിന്ദിയിലുള്ള ആക്രോശങ്ങള്‍ ഉയരുന്നു. ”തുംനേ പൈസേ കല്‍ നഹി ദേ…യാ ആജ്… യാ തു തും കിസീ കേ കര്‍ജാദാര്‍ ഹോ. നഹിന്‍ റ്റു സോ ജാവോ അസ് അന്‍ഗാന്‍ മേയിന്‍ ആജ് ബാരീഷ് ഹോ യാ ധൂപ്…” (നീ ഇന്നലെയും കാശ് തന്നില്ല… ഇന്നും ഇല്ലെന്നോ… ഒന്നുകില്‍ ആരോടെങ്കിലും കടം മേടിച്ച് തരിക. ഇല്ലെങ്കില്‍ നീ ഇന്ന് ആ മുറ്റത്ത് ഉറങ്ങിയാല്‍ മതി വെയിലായാലും മഴയായാലും…)
അത് തപന് ഠാക്കൂര്‍ ആയിരുന്നു. പതിനഞ്ച് വര്‍ഷമായി കേരളത്തിലുള്ള ഉത്തരാഘണ്ട് സ്വദേശി. കോണ്‍ട്രാക്ടറും ഗുണ്ടയുമായിരുന്ന അഹമ്മദ്കുഞ്ഞിന്റെ പണിക്കാരനായിരുന്നു. അഹമ്മദ്കുഞ്ഞ് പൊതുമരാമത്ത് ജോലികള്‍ ടെന്‍ഡര്‍ പിടിച്ചതോടെ കെട്ടിട നിര്‍മ്മാണമൊക്കെ ഇല്ലാതായതോടെ തപന് ഠാക്കൂറിനിപ്പോള്‍ അഹമ്മദ് കുഞ്ഞിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള ‘സോമനിലയം ലോഡ്ജ്’ ന്റെ ചുമതലയാണ്. എല്ലാ ദിവസവും പണികഴിഞ്ഞ് വരുന്ന മറ്റ് അന്യസംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളില്‍ നിന്ന് നൂറുരൂപ വെച്ച് പിരിവെടുക്കുന്നത് തപന് ഠാക്കൂറിന്റെ സ്ഥിരം ഏര്‍പ്പാടായി മാറിയിരിക്കുകയാണ്. ആരും ചോദിക്കാനും പറയാനും ഇല്ല. എതിര്‍ക്കുന്നവരെ ഒന്നുകില്‍ ലോഡ്ജില്‍ നിന്ന് പുറത്താക്കും. അല്ലെങ്കില്‍ രാത്രി മുറിയില്‍ നിന്ന് പുറത്താക്കി മുറ്റത്ത് കിടത്തിക്കും.
”ഏയ്…. വിപിന്‍സാബ്… കൈസേഹേ…”
”ശുക്രിയാ…തപന് ഭായീ… എന്തോന്നാടേ പാവങ്ങളെ പിഴിയുവാണോ…” ജനലിലൂടെ വിപിന്‍ മുരളിയും തപന് ഠാക്കൂറും കുശലാന്വേഷണം നടത്തി. തപന് മലയാളം നല്ല വശമായിരുന്നു.
”ജീവച്ച് പോവണ്ടേ സാബ്…” തപന് തന്റെ താടിയും മീശയും മുകളിലേക്ക് തഴുകി പറഞ്ഞു.
”ഉം… നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ… ഇവിടെ നിന്റെ സാമ്രാജ്യമല്ലേ…” വിപിന്‍ മുരളി ബുള്ളറ്റില്‍ നിന്ന് ബാഗ് എടുത്ത് മുകളിലുള്ള തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
മുറിയിലെത്തി ബാഗ് മേശപ്പുറത്തേക്ക് വെച്ച് വിപിന്‍ മുരളി കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നു. കല്‍പ്പാത്തിയില്‍ നിന്ന് ഇവിടേക്ക് തിരിക്കുമ്പോള്‍ വ്യത്യസ്തമായ ഒരു ജീവിതം തന്നെയാണ് വിപിന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. മുല്ലപ്പൂവിന്റെയും ചന്ദനത്തിരിയുടെയും ഗന്ധമുള്ള കല്‍പ്പാത്തി തെരുവുകളില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ മദ്യത്തിന്റെയും സിഗരറ്റിന്റെയും ഹന്‍സിന്റെയും ഗന്ധമുള്ള ലോഡ്ജ് മുറികളും ഇടനാഴികളും. ഇവിടെ ആകെയുള്ളൊരു സുഹൃത്താണ് തപന്. അവനാണെങ്കില്‍ ഭൂലോക ഫ്രോഡും. സമയം കളയാതെ കുളിക്കാമെന്ന് കരുതി വിപിന്‍ കതക് പൂട്ടി ഡ്രസ് അഴിച്ച് അറ്റാച്ചിഡ് ബാത്ത്‌റൂമിലേക്ക് കയറി.
കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ട്. തുടരുക ?
എനിക്ക് പമ്മനെ ഇഷ്ടമാ….
Sadanathinu naakillathond ath theri vilichilla
Baakki elle bro?
ഒരു ലെസ്ബിയൻ ലേഡി ഡോക്ടർ ടെ കഥ എഴുതുമോ
ഒരു ലെസ്ബിയന്‍ അനുഭവം ഒരാള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത് ഉടനെ കഥയാക്കും.
പരമ ദുഷ്ടൻ… കഷ്മലൻ….
തന്നെയൊക്കെ പന്നിപ്പടക്കം എറിഞ്ഞു കൊല്ലേണ്ട പീസുകളാണ്…
HAHAHHA….. baaki Cyrus Dream chaiyuu…athalle resam.
ദുഷ്ടാ കൊതിപ്പിച്ചിട്ട്‌ കടന്നുകളയുവാണോ
അല്ല തോമേ ബാക്കി തോമയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് പൂരിപ്പിക്കൂ. അത് ഒരു പുതിയ ശൈലിയാണ്.
എന്റെ പമ്മൻ ചേട്ടാ,
ഓഫീസിൽ പോകുമ്പോൾ (പുറത്ത് പോകുമ്പോഴും ) മാത്രമേ ഞാൻ പാന്റിസ് ധരിക്കാറുള്ളു.. ചേട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അവിടെ മന്ദമാരുതന്റെ സ്പർശം ഏൽക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു അനുഭൂതി തന്നെയാ… വടിച്ച ” പൂ” ആണെങ്കിൽ പിന്നെ പറയാനുമില്ല… !
അത് പോലെയാണ് കക്ഷത്തിന്റേയും കാര്യം.. വാക്സ് ചെയ്യുന്ന ദിവസം ഞാൻ സ്ലീവ് ലെസ് ധരിച്ചാണ് നിർബന്ധമായും പാർലറിൽ പോവുക ( സൗകര്യത്തിന്)..
വാക്സ് ചെയ്ത് കാറിന്റെ പിൻസീറ്റിൽ കൈ പൊക്കി വയ്ക്കും.. അപ്പോൾ വീശിയടിക്കുന്ന നനുത്ത കാറ്റ് മിനുത്ത കക്ഷത്തിൽ തഴുകി പോകുമ്പോൾ ഉള്ള സുഖം… കുളിര് കോരും…
അനുഭവിച്ചവർ ഉണ്ടോ..?
അത് കലക്കീട്ടോ
സത്യം… !
വീട്ടിൽ ആയാൽ പോലും സദാ സമയം പാന്റിസ് ധരിക്കണം എന്നാണ് ഗ്രാന്റ് മാ യുടെ ഉപദേശം… ‘അവിടെ ‘ കരിയോ പൊടിയോ അഴുക്കോ ഒന്നും പുരളാതിരിക്കാൻ…
ഈ STORY ബാക്കി ഏതേലും എഴുത്തുകാരൻ എഴുതിത്തരണം എന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു
അതിനല്ലേ കൊമ്പന്‍
താനെന്തൊരു നീചൻ ആടോ…. കഥ രസം പിടിച്ച് വന്നപ്പോ നിർത്തിക്കളഞ്ഞ്…. Next part തരാന്ന് പറഞ്ഞാൽ ലൈക്ക് അടിക്കാം… ഇല്ലേൽ പോടെയ്
അവസാനം എഴുതിയിട്ടുണ്ടല്ലോ. ബാക്കി വായനക്കാർക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ പൂരിപ്പിക്കാം.
❤️❤️
നന്ദി
Bro continue cheyyado…nalla kadhyanu……
വായനക്കാരുടെ ഭാവന വളരട്ടെ – പുതിയ ശൈലിയിൽ തിരികെ വരുമെന്ന വാക്ക് ഞാൻ പാലിച്ചു.
നന്ദിയുണ്ടേ
Super Kadha
???????
Thanks
Ne continue cheyyada mone ….
നന്ദി