വിഷാദതരളം… വികാരഭരിതം 1 [സ്പൾബർ] 652

അവർക്കൊക്കെ അർഹിക്കുന്ന മറുപടിയും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്..

ഇത് രവിയേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരനായത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഒന്നും മിണ്ടാതിരുന്നത്..

ആ വൃത്തികെട്ട നോട്ടത്തിന് മുഖമടച്ച് ആട്ടാനറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല..

 

 

കൃത്യം അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ട് മീര ചെന്ന് തുറന്നു..

കയ്യിൽ ഒരു കാലിക്കുപ്പിയുമായി, വൃത്തികെട്ട ചിരിയോടെ വീണ്ടും ഗണേശൻ..

 

 

“ എണ്ണ വണ്ടിയിലൊഴിച്ചു..

ഞാനെന്നാ പോട്ടേ… അതൊന്ന് പറയാൻ വിളിച്ചതാ… “..

 

 

ഇപ്പഴും ഇവന്റെ നോട്ടം ശരിയല്ലെന്ന് മീര കണ്ടു..

ആർത്തിയോടെയാണവൻ നോക്കുന്നത്..

അവൾ തലയാട്ടുക മാത്രം ചെയ്ത് വാതിൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കിയടച്ചു..

 

മറ്റാരായാലും അപമാനമായി തോന്നുമെങ്കിലും ഗണേശനതൊന്നും വിഷയമായി തോന്നിയില്ല..

ഇതൊക്കെയവൻ പലവട്ടം കണ്ടതും അനുഭവിച്ചതുമാണ്..

ആട്ടും തുപ്പുമൊന്നും അവനൊരു വിഷയമേ അല്ല.. ഇതെല്ലാം തരണം ചെയ്താണവൻ കൊതിച്ചതെല്ലാം നേടിയത്..

ഇതിലേറെ പുളപ്പുള്ളവളെ താൻ കൂളായി കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നു..

ഇവളും വരും.. താൻ പറയുന്നിടത്ത് വരും..

 

 

ഗണേശന്റെ ഞരമ്പുകളിൽ തീയായി പടർന്ന മീര അനുദിനം ആളിക്കത്തി..

അതണക്കാനാവാതെ അവൻ പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞു..

ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഗണേശന്റെ ദേഹത്ത് പടർന്ന തീയണഞ്ഞില്ല…

മീരയെന്ന മാദകത്തിടമ്പിനെ ഒന്നാഞ്ഞ് പുണരുകയെങ്കിലും ചെയ്യാതെ തനിക്കുറങ്ങാൻ പോലുമാവില്ലെന്ന് അവനുറപ്പായി..

പലവഴികളും അവനാലോചിച്ചു..പക്ഷേ ഏതുമങ്ങോട്ട് ശരിയാവുന്നില്ല..

അതിനൊന്നാമത്തെ കാരണം രവി തന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്താണ് എന്നുളളതായിരുന്നു..