വിത്തുകാള 6 [Rathi Devan] 460

കുറച്ചുനേരം ആ നിൽപ് തുടർന്നശേഷം അവർ ആലവിട്ടു പുറത്തിറങ്ങി.

ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് കിടക്കുമ്പോൾ അമ്മായിക്ക് പുതിയൊരാശയം തോന്നി. അവരുടെ കാവിനോട് ചേർന്ന് ചെറിയൊരു കുളമുണ്ട് . അവർ വിനയനോട് പറഞ്ഞു:

“മോനെ ഇപ്പോൾ പുലർച്ചെ നല്ല നിലവാണ് . നാളെ രാവിലെ മഴയില്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് ആ കുളത്തിൽ പോയി ഒരു ജലകേളി നടത്താം.ആ സമയം ആരുമുണ്ടാവില്ല. ” അന്ന് ഗായത്രി വരുന്ന വരെ ഏദൻ തോട്ടത്തിലെ ആദത്തെയും ഹവ്വയേയും പോലെ പരിപൂർണ നഗ്നരായി അവരാ വീട്ടിനുള്ളിൽ കഴിഞ്ഞു.

പുലർച്ചെ അമ്മമായി വിനയനെ വിളിച്ചുണർത്തി .നാലുമണി കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ. ഗായത്രി എഴുന്നേൽക്കാൻ ആറുമണി കഴിയും .രണ്ടുപേരും കുളത്തിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. ആ പ്രദേശത്തൊന്നും ഒരു മനുഷ്യ ജീവിയുമില്ല. വസ്ത്രങ്ങൾ കരക്കഴിച്ചുവെച്ചു രണ്ടു പേരും വെള്ളത്തിൽ നീന്തി തുടിച്ചു.അതിനിടയിൽ പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മവെച്ചു. ഒടുവിൽ അമ്മായിയെ തന്റെ അരക്കെട്ടിൽ കയറ്റി ഇരുത്തി വെള്ളത്തിൽ നിന്നുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ പണിതു.

ശനി ആഴ്ച മീനാക്ഷി അമ്മയുടെ അനിയന്റെ മമകന്റെ പിറന്നാളാഘോഷമാണ്.അവർ മൂന്നുപേരും അതിൽ പങ്കെടുക്കാനായി പോയി.വൈകുന്നേരം തിരിച്ചുപോകാൻ പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ അന്നവിടെ നില്ക്കാൻ എല്ലാവരും നിർബന്ധിച്ചു.

“അയ്യോ ,എനിക്കവിടെ പശുക്കലുള്ളതല്ലേ?പോരാത്തതിന് മൂപ്പർ നാളെ വരികയും ചെയ്യും.” മീനാക്ഷി അമ്മ തീർത്തു പറഞ്ഞു.

“എന്നാൽപ്പിന്നെ ഗായത്രി ഇവിടെ നില്ക്കട്ടെ”

പിറ്റേന്ന് ഉച്ചക്കുമുന്‍പ് വീട്ടിൽ എത്തിക്കാമെന്ന കരാറിൽ ഗായത്രിയെ അവിടെ നില്ക്കാൻ മീനാക്ഷിയമ്മ അനുവദിച്ചു.

അന്ന് രാത്രി കനത്ത മഴയായിരുന്നു.ആ മഴയിലും തണുപ്പിലും വിനയനും മീനാക്ഷി അമ്മയും ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാരായി. രതികേളികളുടെ അവസാനം പരസ്പരം കൈകളിലൊതുങ്ങി അവർ തളർന്നു കിടന്നുറങ്ങി.

ഉച്ചക്ക് മുൻപേ ഗായത്രിയും വൈകുന്നേരം അമ്മവാനും എത്തി. യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങിയ വിനയനോട് വാതിൽ പടിയിൽ ഭർത്താവിന്റേയും മകളുടെയും പിറകിൽ നിന്ന മീനാക്ഷിയമ്മ കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ച ്കൈ വീശികാണിച്ചു. വിനയൻ പടിയിറങ്ങി.(തുടരും) (മുഷിയുന്നുണ്ടോ? അടുത്ത ഭാഗത്തോടെ നിർത്താം. അടുത്ത ഭാഗം കുറച്ചധികം പേജുകൾ ആവാമെന്ന് കരുതുന്നു. അല്പം വൈകും . അവസാനഭാഗം വേണോ എന്ന് കൂ ടി പറയണേ)