വിത്തുകാള 8 [Rathi Devan] [Climax] 484

“ചെറുപ്പത്തിൽ അവില് കുഴച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ കുഴച്ച വിരലുകളിൽ പറ്റിയ ശർക്കരയും തേങ്ങയും കൂടി നീ നക്കി തിന്നുമായിരുന്നു.”

അവനു പക്ഷെ അതോർമ്മയില്ല. എങ്കിലും പറഞ്ഞു “ഇപ്പോഴും അങ്ങിനെ ചെയ്യാൻ എനിക്കിഷ്ടം തന്നെ.”

“എന്നാൽ നക്കിക്കൊ”

“ദൈവമേ ,വിരൽ നക്കുമ്പോൾ അവർ എന്നെ കയറി പിടിക്കണേ ” എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് വിനയൻ അവരുടെ വലതു കൈ തന്റെ കയ്യാൽ പിടിച്ച് മധുരം പുരണ്ട അവരുടെ ഓരോ വിരലുകളും നക്കാൻ തുടങ്ങി.ഓരോ വിരലും വയ്ക്കുളിലാക്കി നൊട്ടി നുണഞ്ഞു. അവൻ അവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി .അതിൽ കാമത്തിന്റെ ലാഞ്ഛന പോലുമില്ല.നിറഞ്ഞ വാത്സല്യം മാത്രം.

എന്നാല്‍ അവൻ അങ്ങിനെ നക്കുമ്പോൾ ഇന്ദിരക്ക് വ്യത്യസ്തമായ ചില അനുഭൂതികൾ തോന്നിയിരുന്നു. പക്ഷെ അത് വിശകലനം ചെയ്യാനുള്ള ഉയർന്ന ചിന്താശേഷിയൊന്നും അവർക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എല്ലാം തീർന്നു. ഇനി എന്റെ വിരൽ കൂടി തിന്നു തീർക്കേണ്ട ” എന്ന് പറഞ്ഞ് അവർ അവന്റെ പിടി വിടുവിച്ച് കൈ കഴുകി വന്നു.

രണ്ടു പേരും ചായ കുടിച്ചു കഴിയുമ്പോഴേക്കും നളിനി ചെറിയമ്മ തിരിച്ചെത്തി. കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടെ ചെലവഴിച്ച ശേഷം വിനയൻ മടങ്ങി. അന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ അവന്റെ ചിന്ത ഇന്ദിര വല്യമ്മയെ കുറിച്ചായിരുന്നു. വല്യമ്മയോടു കാമം തോന്നിയതിനെ ഓർത്ത് അവനു പശ്ചാത്താപം തോന്നി. അമ്മായിയെ കളിയ്ക്കാൻ കരുക്കൾ നീക്കുമ്പോൾ അവന് ഒരു മനസ്താപവും തോന്നിയിരുന്നില്ല. പക്ഷെ ഇതങ്ങിനെയല്ല .

വല്യമ്മക്ക് ഇപ്പോൾ വയസ്സ് 45 .തന്റെ അമ്മയേക്കാൾ 4 വയസ്സ് മൂത്തത്. കുട്ടിക്കാലത്ത് തനിക്ക് മുലപ്പാൽ നല്കിയവൾ . അമ്മയുടെ സ്നേഹത്തോടെയും കരുതലോടും മാത്രമേ അവർ എന്നും തന്നോട് പെരുമാറിയിട്ടുള്ളു. താൻ സ്ത്രീകളോട് മിണ്ടാത്ത കാലത്തു പോലും.

പക്ഷെ അവരുടെ കുണ്ടികളുടെയും മുലകളുടെയും മുഴുപ്പും പരപ്പും ഓർക്കുമ്പോൾ ഈ വക ചിന്തകളെല്ലാം പോയ്മറയുന്നു.

അവരും ഒരു സ്ത്രീ അല്ലെ? മജ്ജയും മാംസവും വികാരങ്ങളുമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ. ഗിരിജക്ക് 5 വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് അവരുടെ ഭർത്താവ് മരിച്ചത്.അന്നവർക്ക് 29 -30 വയസ്സ് കാണും. 16 വർഷങ്ങളായി ഒരാണിന്റെ സ്പർശനമേൽക്കാതെ കഴിയുകയല്ലേ ?അവർക്കും മോഹങ്ങളുണ്ടാവില്ലേ?