വിത്തുകാള 8 [Rathi Devan] [Climax] 484

“നിന്റ”

“ഉം.ശരിക്കും”

“ശരിക്കും”

“സത്യം?”

“സത്യം?”

അവൻ ഗൗരിയെ ചേർത്തുപിടിച്ച് ഉമ്മവെച്ചു.തിരിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ചിന്ത സുലേഖയെ കുറിച്ചായിരുന്നു. നാലു വരെ സ്‌കൂളിൽപോകുമ്പോൾ അവർക്കൊപ്പം അവളുമുണ്ടാകും. അധികം സംസാരിക്കില്ല. വെളുത്തു കൊലുന്നനെ ഒരു പെൺകുട്ടി.വളർന്നപ്പോൾ അവളൊരു ഹൂറി ആയി. ചുവന്നു തുടുത്ത കവിളുകളും തക്കാളി ചുണ്ടുകളുമൊക്കെയായി.കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും അവളെ അധിക നേരവും അവളുടെ വീട്ടിൽ കാണാം. കാരണം മനസ്സിലായത് ഇപ്പോഴാണ്.

ചില ദിവസങ്ങളിൽ അവൾ അവളുടെ വീട്ടു വളപ്പിൽ ആടിനെ മേച്ചു നില്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.ഫോറിൻ ലുങ്കിയും നീണ്ട കുപ്പായവുമാകും വേഷം.ലുങ്കിക്കടിയിൽ പാവടയോ ഷഡ്ഢിയോ ഇടാറില്ലെന്നു അവൻ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. കുറച്ചു വെയിലുള്ള നേരം കുനിഞ്ഞു നിന്ന് ആടിനെ കെട്ടുമ്പോൾ ലുങ്കിക്കുള്ളിലൂടെ തുടകളും കുണ്ടികളും ഏതാണ്ട് വ്യക്തമായി കാണാം. അങ്ങിനെ കാണുംനേരം അവളെ ഒന്ന് കളിയ്ക്കാൻ കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാം എന്ന് അവനു തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഒരു മാർഗവും തെളിഞ്ഞു വന്നിരുന്നില്ല.

ഗൗരി വിനയനോട് തമാശയായാണ് സുലേഖയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞെതെങ്കിലും പിന്നെ അവൾ അക്കാര്യം ഗൗരവമായി ആലോചിച്ചു. എന്ത് കൊണ്ട് പാടില്ല? ചെക്കൻ ഏതായാലും വഴി പിഴച്ചിട്ടുണ്ട്. അവൾക്കൊരു ഉപകാരം ആവുമെങ്കിൽ.അടുത്ത ദിവസം സുലേഖയെ കണ്ടപ്പോൾ ഗൗരി കാര്യം പറഞ്ഞു.കേൾക്കാൻ പാടില്ലാത്തതു കേട്ടപോലെ സുലേഖ ഞെട്ടി.

“എടീ ,നീ എന്താ ഇപ്പറയുന്നത്? എനിക്കത് ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ. ഞാൻ അങ്ങിനെ ഒരാളെന്ന് നീ കരുതിയോ? ”

“ന്റെ സുലു ,ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ പ്രുയോഗികമായി ചിന്തിക്കണം.നിനക്കോ നിന്റെ കെട്ട്യോനോ കുഴപ്പം എന്നറിയില്ല. അയാൾ ട്ട് നോക്കേം ഇല്ല. കുട്ടി ആയില്ലേൽ അയാൾ ഉപേക്ഷിക്കും. നിനക്ക് മച്ചി എന്ന് പേരും കിട്ടും. അതോടെ ജീവിതം തീർന്നു. ഇതൊരു ഭാഗ്യ പരീക്ഷണ. ഒത്താൽ നീ ജയിച്ചു.”

ഗൗരിയുടെ നീണ്ട പ്രസംഗത്തിൽ സുലേഖയുടെ മനസ്സൊന്ന് ഇളകി.

“എന്നാലും, വിനയൻ?അവൻ നമ്മുടെ അനിയനെ പോലെ അല്ലെ?”

“അനിയനെ പോലെ അല്ലെ?സ്വന്തം അനിയൻ അല്ലല്ലോ? എടീ പോത്തേ ,ഏതെങ്കിലും കോന്തനെ കൊണ്ട് ഇമ്മാതിരി കാര്യം ചെയ്യിപ്പിക്കാമോ?വിനയനാകുമ്പോ മറ്റൊരാളും ഇതറിയില്ല. അതെനിക്കുറപ്പാ. പിന്നെ അവനെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഇല്ലേ? നല്ല ബുദ്ധീം?”