വിത്തുകാള 8 [Rathi Devan] [Climax] 483

“വിനയാ നീ എന്നോടിങ്ങനെ ചെയ്യരുത്. ഞാൻ മരിച്ചു കളയും ‘

വിനയൻ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇടതു മുലയിൽ നിന്നും അവന്റെ വലതു കൈ മിനുത്ത വയറിലൂടെ വല്യമ്മയുടെ മുണ്ടിനുള്ളിലേക്കിറങ്ങി .അവരുടെ വിസ്തൃതമായ പൂർത്തടത്തിൽ അവന്റെ കൈകളമർന്നപ്പോൾ എത്ര അടക്കി വെക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും അവരൊന്നും പുളഞ്ഞു. ആ പൂർ മൊത്തമായി അവൻ കൈകളിലിട്ടു കുഴച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആ സമ്മർദ്ദത്തിൽ അവരുടെ ഉടുമുണ്ട് അഴിഞ്ഞു താഴെ വീണു.

പൂറിനു മുകളിൽ അൽപനേരം കരവിരുത് കാണിച്ച ശേഷം അതിന്റെ ദളങ്ങൾ വിടർത്തി അവരുടെ തടിച്ച കന്ത് അവൻ തന്റെ ച്ചുണ്ടു വിരലാൽ തടവി. അതിന്റെ വേഗതയും മർദ്ദവും കൂടി വന്നപ്പോൾ വല്യമ്മയുടെ എതിർപ്പിന് ശക്തി കുറഞ്ഞു വന്നു. എങ്കിലും തന്റെ ബ്ലൗസ് അഴിച്ചെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ച അവനെ ഇന്ദിരാമ്മ സമ്മതിച്ചില്ല .തന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഉമ്മ വെക്കാനും സമ്മതിച്ചില്ല.

അവർ ചെറുതായി കരഞ്ഞു തുടങ്ങി. ശരിക്കു പറാഞ്ഞാൽ മുലകുടിയും കന്തിലുള്ള തടവലും കൊണ്ടുണ്ടായ സുഖത്താലുള്ള ശബ്ദവുമായിരുന്നു അത്. അവനത് അറിയാതിരിക്കാൻ അവരത് ഒരു കരച്ചിലാക്കി മാറ്റി. പക്ഷെ കരച്ചിൽ കേട്ടപ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സലിഞ്ഞു. അവൻ അവരുടെ പിടി വിട്ടു.

“വല്യമ്മ ക്ഷമിക്കണം.ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു പോയി.”

വല്യമ്മ നിലത്തഴിഞ്ഞു വീണ മുണ്ട് വാരിയെടുത്തുടുത്തു. ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക് നേരെയാക്കി. ഒന്നും പറയാതെ കട്ടിലിൽ കയറി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. അവരുടെ മനസ്സ് ഒരു ധര്‍മ്മ സങ്കടത്തിലായിരുന്നു. അവന്റെ മുലകുടിയും കരവിരുതും ചേർന്ന് അവരിലെ കാമം തുടികൊട്ടി ഉയർന്നിരുന്നു. രതി സുഖത്തിന്റെ ഓരോ പടവുകൾ കയറുകയായിരുന്നു. അവൻ ചെയ്യുന്നെങ്കിൽ ചെയ്യട്ടെ എന്ന ചിന്തവരെ എത്തിയിരുന്നു. അവൻ ഇങ്ങനെ നിർത്തുമെന്ന് കരുതിയിരുന്നില്ല. താൻ ഒന്ന് സമ്മതം മൂളിയാൽ അവനതു പൂര്‍ത്തിയാക്കും .പക്ഷെ അവന്റെ മനസ്സില്‍ൽ തന്നെ പറ്റിയുള്ള എല്ലാ ധാരണകളുും അതോടെ മാറും. എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്. ഒരു ഭാഗത്ത് ഉണർന്നുയർന്ന കാമം.മ റുഭാഗത്ത് തന്റെ അന്തസ്സിനെ പറ്റി, അവനുമായുള്ള ബന്ധത്തെ പറ്റിയുള്ള ചിന്ത. ഒടുവില്‍ അവൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നെങ്കിൽ ചെയ്യട്ടെ എന്ന് കരുതി അവർ അങ്ങിനെ കിടന്നു.