വീഴ്ച്ച [ദീക്ഷിത്ത്] 325

വടക്കൻ സെൽഫിയിലെ നിവിൻ പോളിയുടെ അവസ്ഥ ആയി അവൻ.എന്തായലും ഞാനും രേണുകമിസ്സും ഈ സംഭവത്തോടെ കൂടുതൽ അടുത്തു. ഒരു ഞായറാഴ്ച രാവിലെ മിസ് എന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു. “ഒന്നു കറങ്ങാൻ പോയാലോ?” എന്നൊരു ചോദ്യവും. കാര്യം ആൾ നമ്മുടെ വാണ റാണിയൊക്കെ ആണെങ്കിലും പെട്ടന്ന് അങ്ങിനെ കേട്ടപ്പോൾ ആകെ ടെൻഷനായി. എന്തായാലും പോകാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. കുളിച്ചു കുട്ടപ്പനായി കാറുമെടുത്ത് വേഗം മിസ്സിനെ പിക് ചെയ്യാൻ പോയി. രേണുക പറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് വണ്ടിയെത്തിച്ചപ്പോൾ മിസ്സ് അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു നീല ചുരിദാർ ആയിരുന്നു വേഷം.

ശരീരവടിവ് എടുത്ത് കാണുന്ന പോലെയായിരുന്നു ഡ്രസ്. മിസ്സ് ഡോർ തുറന്ന് അകത്ത് കയറിയിട്ടും ഇമവെട്ടാതെ മിസ്സിനെ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ. തോണ്ടി വിളിച്ച മിസ്സിനെ ഒരു ഇളിയിലൂടെ വരവേറ്റ് വണ്ടി ആദ്യം ഒരു ബേക്കറിയിലേക്കാണ് പോയത്. ഒരു ടേബിളിന്റെ രണ്ടു വശങ്ങളിലുമായി ഇരുന്ന ഞങ്ങൾ അവിടെ വച്ച് കൂടുതൽ അടുക്കുകയായിരുന്നു. ദാമ്പത്യ പ്രശനങ്ങൾ ഓരോന്നായി പറയുമ്പോഴും ഞാൻ ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമയെ കണ്ണുകൊണ്ട്

കൊത്തിവലിക്കുകയായിരുന്നു. എന്തായാലും അവിടുന്നിറങ്ങുമ്പോൾ രണ്ടുപേരും കൂടുതൽ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. പിന്നീട് ഞങ്ങൾ പോയത് ഒരു തീയേറ്ററിലേക്കായിരുന്നു. ഒരു റൊമാന്റിക് മൂവി ആയതിനാൽ ഒരുപാട് ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുന്ന രംഗങ്ങൾ അതിലുണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ രംഗങ്ങളിലും ഞാൻ രേണുകയെ ഇടംകണ്ണിട്ട് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.പ്രത്യേകിച്ച് യാതൊരുവിധ ഭാവവ്യത്യസവും അവളിൽ ഞാൻ കണ്ടില്ല. സിനിമ കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങുന്ന വഴികാലുതെന്നി വീഴാൻ പോയ മിസ്സിനെ പിടിക്കാൻ പോയ എന്റെ കൈ ആദ്യം ചെന്നു വീണത് അവളുടെ മുലകളിലായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് പിടിച്ചതിന്റെ വെപ്രാളത്തിൽ ഞാനപ്പോൾ തന്നെ കൈവിട്ടു.

പാവം രേണുക നിലത്തും വീണു.പിന്നീട് ഞാൻ മിസ്സിനെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ കൈയ്യും കാലും കുടഞ്ഞ് അവൾ എഴുന്നേറ്റു. എനിക്കാണെങ്കിൽ മിസ്സിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ ഒരു മടിയും.അധികം ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഞങ്ങൾ തൊട്ടടുത്ത ബീച്ചിലേക്ക് പോയി. അതുവരെ അത്യാവശ്യം ചിരിച്ച് കളിച്ച് വന്ന ഞങ്ങൾ ബീച്ചു വരെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കാറിലെ പതിഞ്ഞ സംഗീതത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെ ഞങ്ങൾ ബീച്ചിലെത്തി. അവിടെ ഒരു ഭാഗത്ത് ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു.പിന്നെ നീണ്ട മൗനത്തിനു വിരാമമിട്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു

” എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ?”

രേണുക: “ഇല്ല.ചെറിയ വേദനയുണ്ട്.”