❤️വൃന്ദാവനം 3 [കുട്ടേട്ടൻ] 760

പൊക്കിളിനു വളരെ താഴ്ത്തിയാണ് സാരി ഉടുത്തിരിക്കുന്നതെന്നു വ്യക്തം.എന്നാൽ പ്ലീറ്റ് കിടക്കുന്നതിനാൽ പൊക്കിൾ കാണാൻ വയ്യ. ഒരു കാറ്റടിച്ച് ആ പ്ലീറ്റൊന്നു സ്ഥാനം മാറിയാൽ അവളുടെ പൊക്കിൾക്കുഴിയുടെ ദർശനം കിട്ടുമെന്ന് സഞ്ജു മനസ്സിൽ കാൽക്കുലേറ്റ് ചെയ്തു.തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം തന്നെ പതിവുപോലെ പശ്ചാത്തപിച്ച് ‘മാമനോടൊന്നും തോന്നല്ലേ മക്കളേ’ ശൈലിയിലുള്ള ഡയലോഗ് മനസ്സിൽ ഉരുവിടുകയും ചെയ്തു.

അവളുടെ ചാടാത്ത ആലില പോലെ വിരിഞ്ഞുള്ള അണിവയർ അവസാനിക്കുന്നിടത്ത് വീതിയേറിയ അരക്കെട്ട്. എന്തൊരു വീതിയാണ് ആ അരക്കെട്ടിന്. ഒരുമാതിരി ഇലിയാന ഡിക്രൂസിന്‌റെയൊക്കെ പോലെ.അവൾ ധരിച്ചിരുന്ന പൊന്നരഞ്ഞാണം അരക്കെട്ടിൽ കൃത്യമായി കാണാം. വീതിയേറിയ അരക്കെട്ടിൽ ഒരലങ്കാരം പോലെ അതു കിടക്കുന്നു.

അവൾ സഞ്ജുവിനും നന്ദിതയ്ക്കും സമീപമെത്തി. നന്ദിതയെ ഒന്നും മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ അപ്പുവിന്‌റെ നേർക്ക് രൂക്ഷമായ എന്നാൽ കാമോദ്ദീപകമായ ഒരു നോട്ടമെറിഞ്ഞ് അവൾ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. ‘പോകാം’.

‘പ്ലോകാം….സോറി പോകാം’ ക്ലച്ചും ബ്രേക്കും തമ്മിൽ ഏതാ ചവിട്ടേണ്ടതെന്നു കൺഫ്യൂഷനിലായ കെഎസ്ആർടിസി ഡ്രൈവറെ പോലെ ഭാവമിട്ട് സഞ്ജു പറഞ്ഞു.

അന്നനട പോലെ മീര മുന്നോട്ടു നടന്നു.സഞ്ജുവിന്‌റെ നോട്ടം എവിടേക്കാണെന്നു പ്രത്യേകിച്ചു പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ.പിന്നിൽ തന്നെ.അവളുടെ ബ്ലൗസിനു പിന്നിൽ ഒരു ചരടുമാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.നഗ്നമായ അവളുടെ ഏക്കറുകളോളം വിസ്താരമുള്ള പുറം.

ഫുട്‌ബോളുകൾ പോലെയുള്ള മീരയുടെ നിതംബപ്പന്തുകൾ കിടന്നു തുള്ളിത്തെറിക്കുന്ന കാഴ്ച അവനെ മത്തുപിടിപ്പിച്ചു ഒരു വണ്ടുപരുവത്തിലാക്കി.

ഇവൾ ശരിക്കും രാധികാമ്മായിയുടെ മോൾ തന്നെയാണോ അതോ വല്ല കിം കർദാഷിയാനും അവിഹിത ബന്ധത്തിലുണ്ടായ കുട്ടിയെ അവർ ദത്തെടുത്തതാണോ. എന്തൊരു ഹൗസിങ് എന്‌റെ കോലാപ്പൂരി ബാബോ….അവൻ ചിന്തിച്ചു.

അയ്യോ നൈഷ്ഠിക ബ്രഹ്‌മചാരിയായ കോലാപ്പൂരി ബാബയെ വിളിച്ചല്ലേ താൻ മീരയുടെ ഹൗസിങ്ങിന്‌റെ കാര്യം പറഞ്ഞത്. എന്നോടു ക്ഷമിക്കേണമേ കുലഗുരുവായ കോലാപ്പൂരി ബാബാാ- അവൻ മനസ്സിൽ പ്രാർഥിച്ചു.

മീര അറബിക്കുതിര നടക്കുന്നതു പോലെ കാർഷെഡ്ഡിലേക്കാണു പോകുന്നതെന്ന് അവനു മനസ്സിലായി. ഇതു കണ്ട് നന്ദിതയും വേഗത്തിൽ പൂമുഖത്തേക്കിറങ്ങി.
മുൻസീറ്റ് പിടിക്കാനുള്ള പോക്കാണെന്നു സഞ്ജുവിനു മനസ്സിലായി. പണ്ടേ ഇവളുമാർക്കു രണ്ടുപേർക്കും കാറിൽ ഡ്രൈവറുടെ വശത്തുള്ള മുൻസീറ്റിലിരിക്കാനാണു താൽപര്യം.അന്നേ ഇതും പറഞ്ഞു രണ്ടും അടിയായിരുന്നു.ഇപ്പോളും അതു തന്നെയാകും സീൻ. മുൻസീറ്റു കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ ഇവളുമാരിൽ ആരെങ്കിലുമൊരാൾ പിണങ്ങും.പിന്നെ ഇന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ മുഖം വീർപ്പിച്ചിരിപ്പാകും.എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണം.
തന്‌റെ പ്രിയ വാഹനമായ ജീപ്പ് കോംപസിന്‌റെ താക്കോലും കൈയിലെടുത്ത് സഞ്ജു വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്കു നടന്നു. അവൻ വിചാരിച്ചതു പോലെ. മീരയും നന്ദിതയും മുൻസീറ്റു ലക്ഷ്യമിട്ടു വണ്ടിയുടെ വശത്തു തന്നെ നിൽപ്പുറപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്.

എന്താണു ചെയ്യേണ്ടത്? -അവൻ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു.ഐഡിയ -പെട്ടെന്ന് അവന്‌റെ തലയിൽ ബൾബ് കത്തി.

അവൻ തിരക്കിട്ട് അവരുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നു. ഇരുവരുടെയും നേർക്കു കൈ നീട്ടി.

‘എന്താ’-ഇരുവരും ഒരേ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

‘നിങ്ങളുടെ കൈയിലിരിക്കുന്ന പൂത്താലങ്ങൾ അമ്പലത്തിൽ കൊടുക്കാനുള്ളതല്ലേ.ഇങ്ങു തന്നേക്കൂ. വേദപുരത്തപ്പനു കാറിന്‌റെ മുൻസീറ്റിൽ വച്ചോണ്ടു വരുന്ന പൂക്കൾ വലിയ ഇഷ്ടമാണെന്ന് ഈയടുത്തിടെ ദേവപ്രശ്‌നത്തിൽ തെളിഞ്ഞു. അങ്ങനെയുള്ളവരുടെ എന്താഗ്രഹവും ഭഗവാൻ ക്ഷണം സാധിച്ചുകൊടുക്കുമത്രേ.തന്നോളൂ താലങ്ങൾ’- സഞ്ജു പറഞ്ഞുകൊണ്ടു കൈ കൂടുതൽ നീട്ടി.

‘ശരിക്കും’ പെൺകുട്ടികൾ ഇരുവരും അദ്ഭുത ഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു.
‘ശരിക്കും ശരിക്കും.’ സഞ്ജു പറഞ്ഞു.

ഇരുവരും താലങ്ങൾ സഞ്ജുവിനു നൽകി.അവൻ ക്ഷണത്തിൽ അവ വാങ്ങി കാറിന്‌റെ ഡോർ തുറന്നു മുൻസീറ്റിലേക്ക് അവ എടുത്തു വച്ചു. പിന്നിലെ ഡോറുകൾ അവൻ തുറന്നു.അത്ര താൽപര്യമില്ലാത്തതു പോലെ നന്ദിതയും മീരയും മധ്യത്തിലുള്ള സീറ്റുകളിൽ ഇരുന്നു. ഇരുവരും അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോക്കാതെ വശത്തേക്കു നോക്കിയിരുന്നു.

സഞ്ജു കാർ മുന്നോട്ടെടുത്തു.സഞ്ജുവിന്‌റെ ചങ്കിടിപ്പുയരുകയായിരുന്നു. ഒരു കാറിൽ രണ്ട് സൗന്ദര്യത്തിടമ്പുകളെയും കൊണ്ട് പോകുകയാണ്.ഒന്ന് പ്രണയദേവതയും മറ്റൊന്ന് രതിദേവതയും.ഒന്ന് ക്യൂട്ടിയും മറ്റേത് ഹോട്ടിയും. അമ്പലപ്പറമ്പിലുള്ള സകല