വാച്ച് മാൻ [ അൻസിയ ] 1247

എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ നടന്നു… എന്നും എത്തുന്നതിനെക്കാൾ പതിനഞ്ച് മിനുറ്റ് നേരത്തെ ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയ ഞാൻ ധന്യയും അവളുടെ കൂടെ ഫാതിമ്മയെയും ക്ലാസ്സിൽ കണ്ടു… അന്ന് ധന്യ വന്ന അതേ സമയത്ത് അവർ ഒരുമിച്ച് വന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ സംശയം തോന്നി… അതൊന്ന് ഉറപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ കുശലം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഫാതിമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു… അന്ന് ധന്യയുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും വന്ന അതേ വിയർപ്പ് ഗന്ധം ഫാത്തിമയുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും എനിക്ക് വന്നു…. ഇപ്പൊ എനിക്കൊരു കാര്യം മനസ്സിലായി അവരോട് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്‌ വെറുപ്പല്ല അസൂയാ ആണെന്ന്…. ……………

ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണത്തിന് കയറിയപ്പോ ലീനയോട് എല്ലാം പറഞ്ഞാലോ എന്ന് സുഷമ ഒരുപാട് വട്ടം ആലോചിച്ചു… പിന്നെ കരുതി ഇത്രയും കാലം പുണ്യാളത്തി ആയി നടന്ന് ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അതെല്ലാം കാറ്റിൽ പറത്തി ഒരു പയ്യന് മുന്നിൽ നിന്ന് കൊടുത്ത കഴപ്പി ആണ് താനെന്ന് അവൾ പറയുമെന്ന പേടിയിൽ ആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ….. ക്ലാസ് മുറിയിൽ അവന്റെ ചൂഴ്ന്നുള്ള നോട്ടം കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ച് ക്ലാസ് എടുക്കാൻ നന്നേ പാടുപെട്ടു ആ രാഗേഷും റിയാസിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു ബസ്സിൽ അവൻ വല്ലതും കണ്ടോ ആവോ… വരാൻ വെച്ചത് വഴിയിൽ തങ്ങില്ലലോ എന്നോർത്ത് സുഷമ ആശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…….

റോഡിൽ ആരെയോ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പോലെ പ്രേമേട്ടനെ കണ്ടപ്പോ ഞാൻ രാവിലെ നടന്നത് പോലെ വലതു കാൽ വലിച്ചു നടന്നു അടുത്തെത്തിയപ്പോ എന്നോട് പറഞ്ഞു….

“ഒട്ടും കുറവില്ലേ….???

“ഇല്ല കാല് മടങ്ങുമ്പോഴാണ് കൂടുതൽ വേദന….”

“എന്തായാലും അമ്മയോട് പറയാൻ പാടില്ലല്ലോ ഞാനൊരു തൈലം വാങ്ങി വെച്ചിട്ടുണ്ട് അത് തരാം ….. വേദന ഉള്ള ഭാഗത്ത്‌ തേച്ച് നന്നായി ചൂടാക്കണം….”

“അയ്യോ എനിക്ക് അറിയില്ല ചേട്ടാ….”

“എന്ന പിന്നെ ആരെകൊണ്ടെങ്കിലും ചെയ്യിക്കണം….”

“ആരെ കൊണ്ട്…. അമ്മ തന്നെ ശരണം…”

“മോൾക്ക് കുഴപ്പമില്ലങ്കിൽ ഞാൻ തേച്ചു തരാം….”

“ചേട്ടന് ബുദ്ധിമുട്ടാകുമോ…??

“എന്തിന്…. ഇതൊക്കെ ഒരു സഹായമല്ലേ….”

“എന്നാ ഒരു പത്ത് മിനുറ്റ് ഞാനൊന്ന് ഫ്രഷായിട്ട് വിളിക്കാം….”

“ശരി….”