വാച്ച് മാൻ [ അൻസിയ ] 1247

അടിയിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ കിടന്ന സുഷമയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും തേൻ കിനിയാൻ തുടങ്ങി…. എന്തോ ഒരു ഇളക്കം കേട്ട് ജനലിലേക്ക് നോക്കിയ സുഷമ ഞെട്ടി എണീറ്റു… പുറത്തെ വെളിച്ചത്തിൽ ഒരാളുടെ നിഴലവൾ കണ്ട് പേടിച്ചരണ്ടു… ആർത്ത് കരയാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയെങ്കിലും ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല… പ്രേമേട്ടൻ എവിടെ പോയി കിടക്കുകയാണ് ആള് ഉറങ്ങി കാണുമോ ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി… പെട്ടന്നാണ് ആ നിഴലിന്റെ ബാക്കിൽ ഒരാളുടെ കൂടെ നിഴൽ അവൾ കണ്ടത്… പേടിച്ചിട്ട് ബോധം പോകുന്നത് പോലെ തോന്നിയ അവൾ പിന്നെ കണ്ടത് പിന്നിലൂടെ വന്ന ആള് മൂന്നിൽ നിന്നവനെ വട്ടം പിടിച്ച് നിലത്തേക്ക് വീഴുന്നതാണ്… അത് പ്രേമേട്ടൻ ആണെന്ന് കരുതി അവൾ ജന വാതിൽ തുറന്ന് നോക്കി.. അതേ അത് പ്രേമേട്ടൻ തന്നെ ഒരാളെ വട്ടം പിടിച്ച് നിലത്ത് കിടന്നു ഉരുളുന്നു…

“എന്താ പ്രമേട്ടാ…. ആരാ അയാൾ….???

“വേഗം കയറു കൊണ്ടു വാ വേഗം വാ….”

കഴിഞ്ഞ തവണ ചേട്ടൻ ലഗ്ഗേജ് കെട്ടി വന്ന കയർ അലമാരയുടെ ചുവട്ടിൽ നിന്നും എടുത്ത് അവൾ പുറത്തേക്ക് ഓടി…. അവരുടെ അടുത്ത് എത്തിയ സുഷമയോട് പ്രേമൻ പറഞ്ഞു…

“കേട്ട് അവന്റെ കാല് വേഗം കെട്ട്…”

കേട്ട പാതി സുഷമ അവന്റെ കാലുകൾ വരിഞ്ഞു കെട്ടി… കുതറി മാറാൻ കഴിയും വിധം അവൻ നോക്കിയെങ്കിലും കാലുകൊണ്ട് പ്രേമൻ ചുറ്റി വരിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഇളകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല….

“കെട്ടിയോ….??

“ആ ചേട്ടാ കെട്ടി…”

“ഇനി കയ്യും കെട്ട്…”

അപ്പോഴാണ് മുഴുവൻ കയറും ഉപയോഗിച്ചാണ് താൻ കാലു മാത്രം കെട്ടിയതെന്ന് അവൾ ഓർത്തത്… വേഗം എണീറ്റ് അഴക്ക കെട്ടിയ കയറഴിച്ച് കൈ കെട്ടാൻ ഇരുന്ന സുഷമയെ ഒരു വിധം കൈ പൊക്കി അവൻ നൈറ്റിയുടെ മുൻ ഭാഗത്ത് കയറി പിടിച്ചു… അവനെ പിന്നിലേക്ക് അത് കണ്ടു വലിച്ച പ്രേമൻ കണ്ടത് സുഷമയുടെ നൈറ്റി കീറി വരുന്നതാണ് അതൊന്നും നോക്കാതെ അവൾ അവന്റെ കൈ മുറുക്കി കെട്ടി… അവനെ വിട്ട പ്രേമൻ നിന്ന് കിതച്ചു … അടുത്തുള്ള തെങ്ങിലേക്ക് പിടിച്ചവനെ കെട്ടിയിട്ട് തന്റെ മേലുള്ള മണ്ണല്ലാം അയാൾ തട്ടി കളഞ്ഞു… അപ്പോഴും നിലത്തിരുന്നു കൊണ്ട് കിതക്കുകയായിരുന്ന സുഷമയുടെ അടുത്തേക്ക് അയാൾ വന്ന് എണീക്കാൻ പറഞ്ഞു… പേടിച്ചു വിറച്ചു കൊണ്ട് സുഷമ പറഞ്ഞു…