വൈറ്റ്ലഗോണും ഗിരിരാജനും 3 [കിച്ചു✍️] 728

അവൾ അവനോടു കൂടുതൽ ചേർന്ന് നിന്ന് കാലകത്തി കുറുകി, ശ്യാം വിടർത്തിയ പൂർ ഇതളുകുകൾക്കിടയിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി തേൻ താഴേക്കിറ്റു…

അവളുടെ നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞ പൂവിനുള്ളിലേക്കു വിരൽ തള്ളി കയറ്റി അവൻ പറഞ്ഞു…

“നോക്ക് നീതാ… നിന്റെ കുഞ്ഞുമോൾ ഇപ്പോളും നിറുത്താതെ ചുരത്തി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്, വിനുവിന്റെ കുണ്ണ നിന്നെ വല്ലാതെ ഉത്തജിപ്പിക്കുന്നു…”

അത് സത്യമായിരുന്നു എന്ന് അവൾക്കറിയാമല്ലോ… അവൾക്കു വാക്കുകൾ നഷ്ടപ്പെട്ടു അവളുടെ മുഖമാകെ ചുവന്നു ലജ്ജിച്ചുവശായി അവൾ തലകുനിച്ചു… ശ്യാം അവളെ കൂടുതൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു വീണ്ടും പറഞ്ഞു…

“നീതാ നീ എന്തിനാണ് നാണിക്കുന്നതു..? ഇതെല്ലം സ്വാഭാവികമല്ലേ, ഇപ്പോൾ ഒരു പെണ്ണിനെ തുണിയില്ലാതെ കാണാനിടയായാൽ എനിക്കും ഉത്തേജനം ഉണ്ടാകും… എന്റെ കുണ്ണയും ഇറക്ട് ആകും… എന്ന് കരുതി എനിക്ക് നിന്നോട് സ്നേഹമില്ല എന്ന് വരുമോ..?”

എന്തൊക്കെയോ വീണ്ടും പറയാൻ ആരംഭിച്ച ശ്യാമിന്റെ ശബ്ദത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടു ഹാളിലെ ചുവരിലിരുന്ന ക്ളോക് എട്ടു മണിയുടെ മണി മുഴക്കി… നീത ശ്യാമിന്റെ പിടിവിടുവിച്ചു ചാടി മാറി.

“ഈശ്വരാ സമയം കണ്ടോ..? എട്ടു മണി..! ഇന്ന് ഓഫീസിൽ പോവണ്ടേ..? ഞാൻ ബ്രെക്ഫാസ്റ് പോലും ഉണ്ടാക്കിയില്ല…”

നീത ഡ്രസ്സ് ധരിച്ചു അടുക്കളയിലേക്കു പോയി ശ്യാം പ്രഭാത കൃത്യങ്ങൾക്കായി ബാത്റൂമിലേക്കും…

തുടർന്ന് ഉള്ള ദിവസങ്ങൾ ശ്യാമിന്റെയും നീതയുടെയും തീരുമാനം പോലെ വിനുവിനെ പ്രലോഭിച്ചു മനസ്സ് മാറ്റാനുള്ള നാടകം അരങ്ങേറുന്ന പകലുകളും രാത്രിയുമായിരുന്നു…

കൂടുതൽ കൂടുതൽ സെക്സിയായ ഗൗണുകൾ രാത്രിയിലും ഇറുകിയ ലെഗ്ഗിങ്ങ്സും ഇറക്കി വെട്ടിയ സ്ലിറ്റുള്ള ചുരിതാർ ടോപ്പുകളുമായി പകലും അങ്ങനെ കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു.

പകൽ മുഴുവൻ ഇട്ടു നടക്കുന്ന ബ്രായും പാന്റീസും വിനുവിന് എടുക്കാൻ പാകത്തിന് സന്ധ്യക്ക്‌ കുളി കഴിഞ്ഞു നീത ലോൺഡ്രി ബാസ്ക്കെറ്റിൽ മുകളിൽ തന്നെ ഇടുമായിരുന്നു…

ആദ്യമൊക്കെ അത് മണത്തു വാണം വിട്ടു സൂക്ഷിച്ചു തിരിച്ചു കൊണ്ടിടുമായിരുന്ന വിനു ഇപ്പോൾ അവളുടെ പാന്റീസിലേക്കു പാൽ അടിച്ചൊഴിക്കാനും തുടങ്ങി.

എല്ലാ ദിവസവും വൈകുന്നേരം വരുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും പുരോഗതി ഉണ്ടായോ എന്ന് ശ്യാം നീതയോടു തിരക്കുമായിരുന്നു… ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്ന അവളുടെ മറുപടി കേൾക്കുമ്പോൾ സത്യത്തിൽ അയാൾക്ക് ആശ്വാസം ആയിരുന്നോ..? അതോ നിരാശയായിരുന്നോ..? എന്നത് അവൾക്കും വ്യക്തമായില്ല…

ഇടക്കാലം കൊണ്ട് ശ്യാമിലുണ്ടായ ആവേശവും പതുക്കെ മാറി ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ കാണിച്ച ആക്രാന്തം ഇപ്പോൾ തീർത്തും ഇല്ലാതായി എന്ന് വേണം പറയാൻ.